muhammetcelik
Üye
- Kayıt
- 9 Mart 2017
- Mesaj
- 86
- Tepki
- 38
- Yaş
- 36
- Şehir
- Ankara
- İsim
- Muhammet Çelik
- Bisiklet
- Carraro
Merhabalar,
Yazacaklarım biraz uzun olduğundan belki okuyup sıkılabilirsiniz şimdiden özür dilerim.
Bu yazımdaki kişiler ve olaylar tamamen gerçek üründür
Uzun süredir bisiklet almaya niyetlenmiştim, fakat bir türlü maddi durum yüzünden alamayıp ertelemek zorunda kalıyordum. Dün itibariyle 28 yıllık yaşantımda 2. bisikletimi almış bulunmaktayım
Evet yanlış duymadınız şuan 28 yaşındayım ve bu benim bu yaşıma kadar ki almış olduğum 2. bisikletim
İlk bisikletimi yanlış hatırlamıyorsam babam 7-8 yaşlarında almıştı 4 tekerlekli castello markaydı sanırım
Bisiklet aşkı had safhada olan bir kardeşinizim. Lakin bu yaşıma kadar istediğim birçok şeyi gerçekleştiremediğim gibi bisiklet sevdamı da mecburiyetten dolayı ertelemek zorunda kaldım. Allah'a şükürler olsun ki sonunda bisikletimi alıp çocuklar gibi mutlu oldum. Artık bende vaktim olduğunda Ankara'da ki bisiklet gruplarıyla pedallayıp, akşam turlarına ve şehir dışı turlara katılabileceğim 
Sizlerle 2015 yılının Ramazan ayında başımdan geçen güzel bir olayı da paylaşmadan geçemeyeceğim.
O zamanlar üniversite okuyorum ve yaz tatili için ailemin yanına gelmiştim. Aynı zamanda Ankara TRT'de Köksal TAŞ abimin yanında stajımı yapmıştım. Aslında Köksal abiyle tanışmam bisiklet aşkımı daha da ateşledi diyebiliriz. Kendisi belki bu yazıyı hiç okuyamayacak, belki hiç göremeyecek ama buradan ona sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum gerçekten çok samimi bir dost, çok iyi bir abi ve çok babacan bir ADAM.
Köksal abim staj dönemimde günün birinde kalktı ve bana dedi ki bisiklet sürmeyi sever misin? Bende hastasıyım abi yalnız bisikletim yok abi dedim. Kendisi bana bisikletin var ya yalan söyleme dedi. Nasıl yani abi anlamadım? dedim. Benim evde 2 bisikletim var 1 tanesi şu saatten sonra senindir dilediğince bin, gez, dolaş dedi. Ciddi misin abi? dedim. Evet ciddiyim dedi. O an dünyalar benim olmuştu
Ve sonrasında bana bu akşam bizim Anadolu Bisiklet Grubu'nun gezintisi var sende geliyorsun deyince yerimde duramadım
Akşam oldu ve Köksal abimle buluştuk bisikletlerimize bindik tura katıldık. O gün herşey harikaydı. Köksal abi ve ben Batıkent'den gruba dahil olduk. Ardından pedallayarak Hamamönü istikametine yol aldık. Anadolu Bisiklet Grubu'ndan Hasan Yılmaz abimden Allah binlerce kez razı olsun ki yol boyunca hep geride kaldığım için bana eşlik edip her sorunumla yakından ilgilendi. Geride kalmamın sebebi malum 28 yıldır hiç bisiklete binmişliğim yoktu, ilk defa bisiklete biniyordum
Yolda bi ara çok kötü oldum ve istifrar etmek zorunda kalmıştım yine yanımda Hasan Yılmaz abim vardı. Seni o gün çok yordum Hasan abim hakkını helal et, adamın dibisin vallahi 
Ama ne pahasına olursa olsun asla pes etmedim, geriye dönmeyi hiç düşünmedim, hırs yaptım ve gidiş dönüş yolunu alnımın akıyla tamamladım
Eryaman - Hamamönü, Hamamönü - Eryaman 
Şuan bu yazıyı okuyan herkes hakkını helal etsin baya uzun oldu biliyorum ama insanın içini dökesi geliyor bazen napayım
Asıl konuya gelecek olursak, işin aslı, konunun özeti
Dün Ilgaz Bisiklet'den peşin fiyatına 1.150 TL karşılığında 2016 model Carraro Sportive 225 bisikletimi aldım 
Buda piskiletim
Her ne kadar resimleri aceleyle çekmiş olsamda idare edin artık 

Not: Konuyu yayınladıktan sonra baktım ki baya bi ikon kullanmışım kusura bakmayın
Yazacaklarım biraz uzun olduğundan belki okuyup sıkılabilirsiniz şimdiden özür dilerim.
Bu yazımdaki kişiler ve olaylar tamamen gerçek üründür
Uzun süredir bisiklet almaya niyetlenmiştim, fakat bir türlü maddi durum yüzünden alamayıp ertelemek zorunda kalıyordum. Dün itibariyle 28 yıllık yaşantımda 2. bisikletimi almış bulunmaktayım
Sizlerle 2015 yılının Ramazan ayında başımdan geçen güzel bir olayı da paylaşmadan geçemeyeceğim.
O zamanlar üniversite okuyorum ve yaz tatili için ailemin yanına gelmiştim. Aynı zamanda Ankara TRT'de Köksal TAŞ abimin yanında stajımı yapmıştım. Aslında Köksal abiyle tanışmam bisiklet aşkımı daha da ateşledi diyebiliriz. Kendisi belki bu yazıyı hiç okuyamayacak, belki hiç göremeyecek ama buradan ona sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum gerçekten çok samimi bir dost, çok iyi bir abi ve çok babacan bir ADAM.
Köksal abim staj dönemimde günün birinde kalktı ve bana dedi ki bisiklet sürmeyi sever misin? Bende hastasıyım abi yalnız bisikletim yok abi dedim. Kendisi bana bisikletin var ya yalan söyleme dedi. Nasıl yani abi anlamadım? dedim. Benim evde 2 bisikletim var 1 tanesi şu saatten sonra senindir dilediğince bin, gez, dolaş dedi. Ciddi misin abi? dedim. Evet ciddiyim dedi. O an dünyalar benim olmuştu
Ama ne pahasına olursa olsun asla pes etmedim, geriye dönmeyi hiç düşünmedim, hırs yaptım ve gidiş dönüş yolunu alnımın akıyla tamamladım
Şuan bu yazıyı okuyan herkes hakkını helal etsin baya uzun oldu biliyorum ama insanın içini dökesi geliyor bazen napayım
Asıl konuya gelecek olursak, işin aslı, konunun özeti
Buda piskiletim



Not: Konuyu yayınladıktan sonra baktım ki baya bi ikon kullanmışım kusura bakmayın