Yarış Anıları Ve Tecrübeler..

@ahmet a

Yarış anıları ve tecrübesiyle ne ilgisi var anlayamadım.

@cemalcekliler

olsun güsel bi anıymış 116 görmüş kolay değil

@muamyildiz
muam tam bir tecrübe eşi bulunmaz bir anlardan bir tanesi oralarda bizleri temsil etmenden guuru duydum bir gün inşallah yarışmasak bile seyirci olarak sizleri izlemeye gelecem

2006 Manavgat 1 Mtb maraton yarışı

Yarış öncesi her şey güzeldi organizasyon olsun kaldığımız otel her şey süperdi Ünal Bey Sağolsun iyi baktı sporculara....

Neysi Yarış günü son anda yetiştik yarışa start aldık yarış kalabalıktı asfaltt etapta herkes biribirine atak çekerek ilerliyordu köprü gecişleri tırmanmalar inişler eski itfaiye yolu derken baraja gelmeden son single track de önümdeki kameramana bakım derken önümdeki koca taşı görmeyip düştüm ve ön jantı yamulttum bora abi yanımdan geçerken güzelt devam et dedi bende çıkartıp jantın üstünde zıplamaya başladım ( disk frenin yararları) hafif 8 oldu jant ama dönmeye başladı türbe çıkışı başlayınca manzarayıda izleyerek ve bir çok sporcu arkadaşımı geçerek ilirlemeye devam ettim türbeye gelmeden 4 lü veya 5li bir grubuda geçtim iyice haz almaya başlayıp hırs yapmıştım ama türbe inişi arka lastiğim 2 kaz patlattı 1. de michelin stop and go kullandım ama fazla dayanmadı 2. de iç lastiği değiştirdim oda 2 km sonra birdaha gitti moral % -100 oldu sinirlenmeye başladım geçtiğim tüm arkadaşlar son surat geçince iyice cöktüm inişi elimde bitirmek üzereyken tanımadığım sporcu yanımdan geçerken yiyeceğimin olup olmadğını sordu bende olanı verdim ve iç lastik varmı diye sordum sağolsun arkadaş iç lastikle birlikte yama takımını bile verdi. artık kaybedicek bir şeyim olmadığı için sakince değiştirmeye başladım ve devam ettiim parkurun son kısımlarında ilk düşüşümden dolayı sağ kol bileğimin acısı katlanamaz hale geldi ve finişe kadar tek kol sürdüm.

Hakikaten başıma onca şey geldi ama deydi Teşekkür Ederim........

2004 yılında MTB mllilerini ilk defa yurt dışına çıkarttık. Makedonya'da Balkan Şampiyonasındayız. İlk 3'e garanti gözü ile bakıyoruz. Üç önemli rakip de gelmiş Romen (Oprea), Sırp (Boris) ve Yunan. Parkuru gezdik bizimkilere kolay bir parkur. Yalnız bir kısmı var ki hızlı geçilen ve kayalık, antrenmanda bizimkiler süper gidiyorlar orada bir aksama yok. Neyse ertesi gün yarış başladı Bilal ilk iki sırada, Kamil, Salih, Serkan, Yunus hepsi ilk 10 içindeler acayip iyi dereceler gelecek. Daha ilk turda hem Salih hem Bilal lastik patlatıyor yapıp devam ediyorlar. Sonra Serkan da patlatıyor, yapıyor tekrar patlatıyor, lastiği söküp jantın üzerinde devam ediyor. Yunan ve Romen de lastik patlatıp bırakıyorlar. Hala iyi sıralardayız. Bilal toparlamış ancak tekrar lastik patlatıyor. Biz de bitişte bekliyoruz. Kamil ve Yunus ilk 3'deler kesin derece gelecek.

Beklediğimiz noktada, (yanlış hatırlamıyorsam) Hasan, Salih, Bilal, Serkan (Yunan, Oprea) hepimiz patlak lastiklerle son tura kim lider girecek diye bekliyoruz. Tırmanmanın zirvesindeyiz bize doğru tırmanan bir de teleferik var. Aramızdan biri bağırıyor, işte Kamil geliyor!. Ama Kamil parkurda değil, onun da lastiği patlamış teleferikle geliyor. Bu arada Boris geçiyor, peşinden Yunus göründü. Dedik tamam ilk 2 garanti, Yunus yavaş. O da geliyor patlak lastik üzerinde pedal basarak.

Sonuçta göbekli bir Makedon 3. oldu. Yarış sonrası kazanan Boris ile konuştuk, bize iki sene önce aynı parkurda yarıştığını ve patlaktan çok çektiğini, dolayısı ile bugün kayalık kısımda bir acemi kadar yavaş gittiğini söyledi.

Madalya alamadan döndük.

Sene 2005, 2 Nisan ve ilk Manavgat Maratonundayız.Yarış için özel bir antrenman yapmamıştım, normal bir kondisyondayım.Startta en gerilerde başladım.O yıl hayli kalabalıktı.Üçer beşer geçiyorum.En geri gruptan koptum, ortadaki grubu yakaladım, baktım onların da hızı kesmedi, geçtikçe geçiyorum.20 kişilik en ön grubu yakaladım.Onlar da bir tempo tutturmuşlar deryerle gidiyorlar.Bastım geçtim.
En öndeyim, aynadan da kontrol ediyorum, baktılar tempoyu artıran bir lokomotif geldi, bastıkça basıyorlar
En önde yarışın videosunu çeken kameramanı taşıyan scooter vardı.40'la gidiyor.Yakaladım scooter'ı.Yapıştım dibine.Tabi kameramanla aramızda 50cm kalınca kameraman sürücüyü dürttü, abi bas gaza dedi Bunlar 50ye çıktı, azcık kopmadan sonra yine yakalıyordum ki aradaki boşluktan sonra tekrar hızlanmak nabzı çok yükseltiyor.Ayrıca bunun maraton olduğunu hatırladım, zaten arka grup da yetişmişti.Girdim aralarına, öyle devam ettim.

Aynı yarıştayız.2 adet feedzone var dediler.2sinde de %80'e takılanlar yarıştan alınacaktı.Bir köprüyü geçtim ve su dağıtanları gördüm.Olm hani muz yok mu? yok dediler.Devam edip tırmandım.Tepede bir görevliye sordum.Abi ilk feedzone nerede diye.Adam çoktan geçtin dedi
Eyvah dedim, muz yok, suyu bitirdik.Bir tane çikolata vardı, o da midede.Dedim aç kaldım.Adam kendine aldığı sandviçi verdi sağolsun

Aynı yarıştayız.Özellikle tırmanışta kısa XC yarışçısı arkadaşları boyuna geçiyorum.Bora abiye kramp girmişti, yerde dinleniyordu.Geçmiş olsun dedim.Devam.Tırmanış bitip de taşlık/kayalık iniş başladığında 40mm çalışan maşamla frenli halde 30-40km arası hızla birkaç km inince eller, bilekler tutmamaya başladı.Arada elleri dinlendirmek için bunnyhop'larla ilerliyorum
Taşlık iniş bitti.Toprak iniş başladı.Duygun'la karşılaştık, O arkada ben önde 45le gidiyorum.Yine bir bunnyhop'a kalktım ve tekerler yere değdiğinde ön lastik yanağından yarıldı ve metrelerce yerde sürüklenerek durabildim.Vücudun sağ tarafı fren balatası görevi gördü.Sanırım ya lastiğimin yanağı bitmişti, ya sürekli inişte fren kullana kullana, sıcak havanın da etkisiyle jant yanağı aşırı ısınıp lastiğin yanağını delmişti.Maşanın şaftı bile yamuldu.Allahtan kafada kask vardı.Duygun heyecanla durdu, Fatih! birşeyin var mı? iyi misin?
dedim iyiyim, bırakma yarışı, devam et.İyi zaten ambulans da 30 metre ötede dedi.Hemen geliyor dedi.Finish'e ambulansla vardım.Bu da böyle bir tecrübe oldu

Bu arada Gürol abinin Kamil geliyor! lu cümlesinde bolca güldüm geliyor ama Teleferikle geliyor

@hypromellose

5-6 ay önce bir pazar sabahı erken kalkmış bisikletimle yola koyulmustum sahilde söle bir ön kaldıyım dedim ön kaldırdım yetmedi kaldırımdan yan atlıyım dedim ve sağ tarafa doğru zıpladım küt die yere yapıştım bir baktım bacağımdan kanlar akıor bacağım resmen oyulmus gibiydi neyse sabah sabah hastaneye gittim dikiş attırdım.

Arkadaşlar, daha çok yarışlarla ilgili olayları yazarsanız iyi olur..

konya şeker sporda spor yaparken yılını tam hatırlayamayacam ama 2000 falan olması lazım ısparta eğirdirde türkiye şampinyonlugu koşuyoruz ve benım 2.yarışım ozaman bizim takım hem ferdi hemde takım klasmanında 1. idi hatta takımda ki arkadaşlar
1BEN MUSTAFA YAPICI-YOKUŞCU
2.MUSTAFA CAN-TEMPOCU
3.ERKAN ECEVİT-FİNİŞÇİ
4.FATİH KAL-YOKUŞÇU
5.MEHMET AKİF SÜTÇÜ-FİNİŞÇİ
6.AHMET BAĞLANTI-TEMPOCU
7.ÖMER BOZDEMİR-YOKUŞÇU
ANTRENÖR-HÜSEYİN TIĞLI
MEKANİSYEN-YUSUF ECEVİT
YÖNETICI-KAMİL ÇOMAK
BİZ YARIŞLARA HEP BU GURUPLA GİDERDİK VE DERECESİZ DÖNMEZDIK bizde ferdi klasmandan çok takım klasmanına çalışırdık sonra ferdı klasmana çalışırdık bizde anlayış ıyıydı neyse start verıldı yarış başladı yarışa başlar başlamaz baba gibi bi yokuş vardı o yokuşu çıkmaya başladık herkes benden bahsedıyor falan adamın 2. yarışı çok rahat yokuş çıkıyor dıye ama hakıkatende çok rahat yokuş çıkıyordum sonra inişe geçmıştık takımda hocam benden çok şey beklıyordu herdasında yanıma gelerek gid artık diyordu ama daha yenıydım bişey bilmiyordum korkuyordum gidemiyordum gitsem rahatlıkla giderdim neyse inişe geçtık ve baya bi iniş vardı sanırım 7000m falandı ve çok süratlıydık bende grubun ortalarında falandım sonra burnuma yanık lastık kokuları gelmeye başladı millet firen yapıyordu ve lastık kokuları gelıyordu ben frenlemeye başladım sonra takım arkadaşım mustafa can vardı öndekı arkadaşlar yolun genışlıgındekı çukura dalmışlar kurataramayınca çakılmışlar nerdeyse herkes yatıyordu mustafa can arkadaşım medaş takımından bi arkadaşla direksiyonlar birbirine taktırıyorlar ve yere yuzunun ustune çakılıyor biyandan ucuyor havada biyandanda olana kayıyordu neyse bizim takımdn herkes düştü ve bi ben bide erkan ecevit kalmıştık takımdan 5 kişi yoktu artık hepsı hastaneye kaldırılmıştı en agırlarıda mustafa can ve ahmet bağlantıymış ben ve erkana çok iş düşüyordu türkiye şampiyonluğuydu neyse arkadaşlar yerdeyken ben durmak zorunda kaldım sonra hüseyin hocam bana kızdı devam et diye düşmeyenlerle aram baya açılmıştı çevirdim çevirdim ve yokuşlar gelınce yakaldım ama o gruptanda 2 kişi kaçmıştı onlardan biri BEHÇET USTA idi sonra grupta dinlendıkten sonra erkandan suyunu istedım ve içtim HÜSEYİN hocamda yaralı arkadaşlarla ilgileniyordu dönüşe geçtımızde gelmıştibehçetlen ara açılmaya başlamıştı hocam geldı bana sen ne duruyon dedı çekgıt dedı bende tamam dedım ve atak yapmak için grubun biraz arka tarafına doru kalmıştım sonra yokuşta tempo yaparak kaçmaya başladım arayı açmaya başladım ve öndekılerle arayı kapatmaya başaldım arkamdan medaş spordan serkan özkeleş geldi oda yenı yarış koşuyordu ama benden birkaç yarış fazla koşmuştu ama ben ondan iyi yokuş çıkıyordum ve ondan rahattım o bi gün önce saate karşıda 1. olmuştu bende olmam lazımdı ve 2. yarışımda türkiye şampiyonu olacaktım grup önce bizi sonra behçetgili yakaladı artık ben durmuyor hep atak çekıyordum son yokuşa gelmemıze yakın 10 kişi falan kaldık GÖKHAN GÖÇER-ERKAN ECEVIT-İBO-BEN-digerleride başka takımdan arkadaşlardı sonra son yokuşta gökhan atayaparak kaçmaya çalışıtı bende kaldırdım ve lastık patladı gökhanın yokuş çıkışı hıç iyi degildi ama iniş süperdı zaten finişe kadar hep inişti onun deryalınde bende yatarak gitmeyı planlıyordum ama nasıp lastık patladı ve yarışdan sonra kendımı kaybettım ağlamaktan ve yarış boyunca sıkmaktan bogazımdan kan gelıyordu hüseyin hocam benı keyıfle kutladı 20. olmuştum ama yaptım görev çok iyiydi o takımı hala unutamıyorum biz hep birbirimiz için çalışırdık şimdi dagıldı gıttı şimdi mahelleden arkadaşım BÜNYAMİN ÖZDEMİR hala devam ediyor ve çok başarılı allahdan başarısının devamını dilerim

benım ılk bısıkket sevdamın basladıgı sene 2001 yılında ilk yarısıma gırecem,ama sadece adanalıların katıldıgı bır yarıs olcaktı.cumartesı gunu hazırlandın cok sevdıgım bır bısıkletım vardı.ve cumartesı bıttı pazar sabahı bı hevesle uyandım ( ama hala uykuluyum ) sabah cok erken saatte uyandım cunku.gıyındım taytımı formamı gıydım hava cok az karanlıktı ve yola cıktım eskı baraja yarıs yerıne erkenden gıtme hevesıyle yola koyuldum.evden cıktıktan sonra E5 kara yoluna cıktım.duz yolda 2 km gıttıkten sonra kendımı bır arabanın ustunde buldum duran bı taksıye arkadan carptım ve gozumu actıgımda arrabanın ustune cıkmıstım.sofor ıse tasının ıcınde deıl adam oturmus cay ıcıyordu bı kostu yanıma hayırdır brader naapıyorsun dedı bana bır baktım bnenım on maşa gitmiş.eskı bır topgun maşam vardı on lastık kadroya degıyordu.yarısa gıtmeyı brak yarıs yerıne bıle gıdememden eve donmustum

Bu konunun hortlaması gerekli diye düşünüyorum.

benim adım cebrail bir yaz tatilinde sivasa tatile gittiğimde bir bisiklet kulübü gördüm ve o külüp bir hafta sonu halk yarışı düzenlemişti ve bende o halkyarışına katıldım ve 1. oldum oradan beni beğenip kuluplerine aldılar ve lisansımı yaptılar o haftada artvin yusefeli dağ bisikleti yarışı vardı ve o yarış benim ilk yarışım olmustu ve ben o yarışta 4. oldum ve yaşım çok küçüktü oradada beni BORA TİRKİ beğendi ve bende o yarıştan tam 4 gun sonra istanbula gidecektim yani evime ve BORA TİRKİ istanbula gelince beni mutlaka bul dedi ve bende buldum bana yenibir mtb bisikleti topladık ve yarışlara ogunden bugune bora abi ve sivastaki kulubumle gitmeye başladım ve yarışlarada sakarya sezon sonu yarışında 2.oldum ve fedarasyon başkanının gözüne girdim ve beni konya şeker takımına davet ettiler ama onu yapamadım çünki ailemden ayrılmam için daha çok küçüğüm dedim ama yakında konya şeker adına yarışabilirim ben hem mtb hemde yol yarışlarında katılımda bulunuyorum... SİVAS GENÇLİK SPOR

istanbul belgrad bo-ce 4 saat solo maraton yarışına gidiyoruz takım sabah 6'da toplandık minibüse bisikletlari yükledik börekleri aldık ormana doğru yola koyulduk.yolda muhabbet geldi geldi dış lastiğe dayandı bende yarış için yeni siyah ortası kuruncu conti lastik takmıştım tam lastiklerimden bahsederken aklıma söküp arabaya koyup koymadığımız ön cantım geldi tabii buarada ormana az kalmış hemen arkadaşlar sordum arabanın içine bakdılar ve cant yok dediler yarışa bir saat kala moral sıfır ama bora'nın yarışı cant bulurum umudumda var.yarış yerine geldimiz arabayı boşaltırken birde ne görim benim bisiklet arabaya hiç yüklememişiz.o kadar idman hazırlık boşa gitti ama bo-ce 4 saat solo maratonu izlemek bile keyifliydi saygılar..

@tarıkk

Bisikelti nerde unuttunuz peki ?

@ysnymn

telaş olduğu için dükkanda kalmış saygılar...

@tarıkk

YoK artıkkk

@Furkan_26

inanması çok zor ama gerçek başımdan aşağı kaynar sular döküldü hocamın bir lafı var her yarış bir tecrübe yarışsakta yarışmasakta saygılar...

KARSLININ YÜZÜNDEN OLDU BANA ZİNCİRİ YAĞLA DİYE GETİRDİ YAĞLADIM AMA BAŞKA BİR YERE KOYMUŞ

@tarıkk

11 ekim 2009 alanya kızılalan yarışında ilk kaya inişinden sonra köpeğe arka tarafından çarptım ama allah tan köpeğe bişi olmadı