Var mı imlâ konusunda benden sağlam kaynak?

ben gerçekten zorlanıyorum artık anlatırken. siyaset kavramının içini böyle boşaltmayı bırakın, siyaset öcü değil, hayatın kendisi siyaset. militan kelimesine de bozulmayın, o şikâyet ettiğiniz eğitim sisteminin ideolojik tandanslarına sıkıca bağlanıp despotluk taslayanların militanlığı karşısında çağdaşlık, çakma düzen, palavra bilgiler, çakma modernizm gibi yaftalarla temsilî kavramların ve olguların karşısına çıkmak da o derece militanca. bu kelime de bu kadar rahatsız etmesin sizi, militanlık, militarizm ile ilgili bir hâl. militer bir tutum sizinkisi, bunu söylüyorum. milis gibi davranmaya gerek yok, diyorum, bir yanlışa karşı çıkarken bir başka yanlışı dogmalaştırmayın, onun milisine dönüşmeyin diyorum. kelimeleri tehdit ve tehlike olarak algılamak hızla yaygınlaşıyor toplumda. yakında aydınlanma diyene anarşist, demokrasi diyene terörist, çoğulculuk diyene bölücü derlerse, ki diyenler de var, şaşırmayalım hiçbirimiz. kelimeleri rahat bırakın, ait oldukları yere yavaşça teslim edin. sözlükleri sevin, yan anlamları kucaklayın, bağlamına özen gösterin. ne kadar çok kelimeyle hemhâl olursak o kadar az alınır güceniriz.

unutmayın arkadaşlar, ortalama eğitim yaşı 7-8 olan bir toplumdayız, yani milletçe ortaokul terk durumdayız hâlihazırda. buna rağmen, çoğunluğun tutumunu ve dayattığını sorgusuz sualsiz normalleştirdiğiniz sürece çocuklarınızın geleceği tehdit altında demektir. eleştirel düşünelim, sorgulayalım, araştırıp okuyalım.

ilim çinde de olsa alınız.
hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?
bana bir harf öğretenin kölesi olurum.
bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunmaz.

bir de türküsü bile var, cahillen sohbeti kestim, diye. cehaletin despotluğuna mecbur etmeyin kimseyi. yazıktır günahtır...

@cahitakin
Abi bana boyle yaftalar vuracağina tekme tokat döv daha iyi. Gercekten yaftalamanmaktan nefret ederim. Ayrica Cumhuriyet tarihinde adam gibi bir egitim sistemi vardida biz mi okumadik ? Yazdigim tum yazilarimda bellidir sisteme neden karsi oldugum ve neden dayatmaciliktan kactigim. Lutfen rica ediyorum

Neyi rica ediyorsunuz? Polemik yapmak, kişisel düzeyde atışmak istemiyorum, ama gerek yok bu alınganlığa. Çözümletmek zorunda bırakıyorsunuz beni: Despot, cahil ve yobaz kelimelerini yafta olarak kullanabilirsiniz, bunlar yaftalayıcı kelimelerdir de, ama birine "cehalet ve yobazlığı beslemeye devam etmeyin" demek, "sen de cahil ve yobazsın" demek değildir. Cahilliği ve yobazlığı besleyen bu söylemi terk edin, bilginin ideolojikleştirilmesine karşı çıkarken bilgiyi reddeden, çağdaşlaşmanın despotik bir rejime dönüşmesine itiraz ederken çağdaşlaşmayı reddeden birine dönüşmeyin, dogmaları savunur hâle gelmeyin, gerek yok bu militanca tutuma diyorum. Dogmalaşmış fikirleri savunmak, onlara bağlanıp eleştiriye kapalı olmak, militanca bir tutumdur, yanlış mı, militanlıktır bu.

Doğru olan hangisi? Aman yanlış anlaşılır diye benim kullandığım kelime sayısını sınırlamam, söz sanatlarından kaçınmam, üslup sahibi olmaktan vagzeçmem mi, yoksa sizin okuduğunuzu bu anlamsal zenginliği ve yazma becerilerini hatırlayarak anlamaya çabalamanız ve metinlerin hakkını vermeniz mi? Birincisi, diyorsanız, edebiyata, felsefeye, bilime falan gerek yok, Yaşar Kemal boşa roman yazmış Aziz Nesin boşa mizah yapmış, Oğuz Atay meğer tutunuyormuş... Oğuz Atay demişken; Tutunamayanlar'da en az 30-40 sayfalık bir kısımda hiç noktalama işareti kullanılmaz, ama Atay'ın bu yaptığını "bak gördün mü demek öyle de yazılabilirmiş öyle de anlaşılabiliyormuş gerek yokmuş imlaya mimlaya türkçe imlasız da yazılır imlasız da anlaşılır zaten öyle bir dildir" falan diye yorumlamak önce Atay'a haksızlık olur. Çünkü Atay'ın derdi orada dilini imlasız kullanmak değil, "bilinç akışı" tekniğini uygulamaktır. E bunu da biraz edebiyat eleştirisiyle ilgilenince öğrenmiş olursunuz. Kötü bir şey mi edebiyatın eleştirisini merak etmek, eleştiri kuramlarını okumak? Okumazsanız, bilmezseniz, Atay'ın orada imlayı katlettiğini de söylersiniz, beyhudeliğini ispatladığını da, ama ikisi de doğru değildir. Anlatabiliyor muyum?

Bu forumdaki iletişimin genel üslubu, sözel yükü beni memnun etmiyor, buna uymak, alışmak istemiyorum, beni de kendi üslubumdan kovmaya çalışmasın kimse. Hakaret etmiyorum, küfür etmiyorum, kelimelerin hakkını vererek yazıyorum, yazdıklarımın kolayından okunması, içeriğinin daraltılması, mesajlarının çarpıtılması, hissiyata indirgenmesi doğru değil.

Abi iyi hoşta
" okudugumuzu anladık mı ?"
minvalinde bir seyler yazarken , beni dusunmeye ve sorgulamaya davet ederken arada da yaftalarını neden bağrıma bağrıma hançer gibi soktuğunu anlayabilsem zaten tepki vermem. Bu benim zekami degil ego mu harekete gecirir ve tabiri yerindeyse "didişiriz" Ben seni severim ve saygımıda korumaya calismaktan asla gocunmam. Benim evet sistemle , evet egitim kaynaklariyla , evet Cumhuriyet kurulur kurulmaz sscb nin kuruldugunda apar topar kurulan övgü ve yüceltme makamlarına benzer pofpoflama kurumlariyla ve onun despot askerleriyle sorunum var. Bazen bir ogretmen kiliginda , bazense ptt de karsilastigim o suratsiz devlet memuru tavriyla bana kendi dogrularini dayatan herseyle sorunum var. Anlamaya calisan insanlara muhtaciz o kadar

Tüm fikirleri biraraya getirip “sentez” yapmak yerine didişmek daha kolay galiba egoların savaşı.

yaşasın dildeki, toplumdaki, eğitimdeki yozlaşma diyerek bir tartışmaya daha tüy diktik.

Bu sorunun çözümü dil bilimi eğitimi almak değil elbet. Çözüm kitaplar.
Bol bol okumalı. Okumayı çevremiz için de kolaylaştırmalı, tavsiye etmeli. Hediyeleşirken öncelikli olarak kitap tercih etmeli. Roman, dergi, ansiklopedi, gazete (her ne kadar gün geçtikçe edebi kalite düşüyor olsa da) hatta takvim yaprakları, ne bulursak okumalı.