Scudo Sports

Tek mi, bir arkadaşla mı, yoksa kalabalık gruplarla mı gezersiniz?

Tek züper, iki iyi ,üç sıkıntı yapmaya başlar,üçten sonrasına pek girmem.
 
  • Beğen
Tepkiler: OsmaniyeRehber
Scudo
Yaşadığım yerdeki bisikletli arkadaşlar çok iyi insanlar olduğundan bir sınır koymuyorum. Tek gezmekte farklı bir duygu yaratıyor hele ki ormana girdiğimde.
 
Grup > bir arkadaşla > tek şeklinde tercih ediyorum.
 
Kısa, günlük ve sosyal aktivitelerde kalabalık grup, uzun turlarda(1_2hafta) bir dost ile yada yalnız. İşin temeli karakterinle alakalı. İstanbuldan marmarise yalnız pedalladım, bu arada amerikadan türkiyeyi tek başına gezmeye gelmiş bir amerikalı ile tanıştım. Tek başına olmanın rahatlığı başka birşey bence.
 
Tek başına kesinlikle. Issız yerlerde giderken, sağ kulakta kulaklık ve çalan şarkıya yeri geldiğinde eşlik etmek, hiç bilmediğin yollara (GPS'e güvenerek) girmek, performansını gruba göre değil, tamamen kendi vücudunu dinleyerek ayarlamak, güzel bir manzara gördüğünde; kimseye sormaya ya da grubun ahengini bozmaya gerek duymadan, bisikletini manzaraya uygun bir yere konumlandırıp fotoğrafını çekmek vs.. Benden daha kötü kondisyondaki biriyle çıkınca bakıcı gibi, daha iyileriyle çıkınca onlara yük oluyormuşum gibi hissediyorum. O yüzden tek çıkmak bana göre daha cazip.
 
Henüz bir gurupla sürmedim ve yol arkadaşım taşındığı için 1 aydır tek sürüyorum . Bir veya iki arkadaşla zevkli oluyor da gurup ile sürme fırsatım olmadı.
Tek sürerken de stres olmuyor arkadaş arkadamı kaldı basıp gittimi diye bakmıyorsun :)
 
Oldum olasi uzak durdum kalabalik gruplardan. Biri rampa cikamaz, biri yorulur, digeri duser, kiminin suyu biter, kiminin sekeri düşer..
Bence gunler oncesinden anlasmis oldugunuz 5-6 kisilik bir grup ile rota planlamak, cikis saatini ve mola noktalarini ayarlamak daha mantikli.
Tabii bu kisilerin de performansi ayni olmasa bile birbirine yakin olmali ki, geride kalan ve basip giden birbirine saydirmasin.
Hassas isler bunlar. 8.30da bulusulup 9da hareket edilecek denen grupta saat 10.30 olmus hala grubun yarisi meydanda yok, ne beklersin o organizasyondan, o turdan?
 
En keyiflisi hiçbir plan yapmadan, nere gideceğine karar vermeden bir anda medeniyetten kaçmak ve yolda olmak. Nereye gittiğinin bir önemi yok, önemli olan yolda olmak. Yolları aşındırdıkça dünyevi dertlerden tasalardan kurtulmak. İnsanlardan uzaklaşıldığında doğanın sessizliğinde kaybolmak. Kendi içsesini, vücudunun ritmini dinlemek. Bunları grup sürüşlerinde yapamazsınız...
 
@Melih Demir Aynen öyle hocam. Çok haklısınız, katılıyorum. Bence de en güzeli tek çıkmak.
 
Tek seviyorum,istediğinde dur istediğinde kalk,istediğin yola sap
 
Araziye veya uzun yola çıkarken yanımda mutlaka en azından bir arkadaşım olur. En basitinden lastik bile patlasa yanınızda birinin olması çok önemli, kaza gibi durumlardan bahsetmiyorum bile. Ayriyeten birkaç kişi olunca tur daha keyifli oluyor
 
Tek surmeyi sevmek isterdim ama ne zamn tek ciksam ne geziyorum ben bu bisiklet ustunde diyorum. 1 kisi olmali veya 2 kisi. Daha fazlasi zarar.
 
Tek sürmenin keyfi de başkadır grup ile sürmenin de. Öncü Artçı Yancı... Telsizlerle kontroller ile sürmenin keyfi bir ayrı olur. Yaşayanlar bilir, fakat bu sürüşlerde çok hızlıysanız yavaşlayacaksınız gruba uyum sağlayacaksınız ve de kurallara uymalısınız yoksa işin zevki kaçıyor. Size en yakın büyük veya 10 kişilik grupları bulun ve onlarla bu zevki eğlenceyi paylaşın
 
  • Beğen
Tepkiler: mariokaldato
Bende tek gezenlerdenim. Çünkü bu çevrede bisiklete binen pek yok. Arkadaşlarımıda bi türlü ikna edemedim bisiklet almaya :) yalnız gezmeye mahkumum yani :)
 
Performans ve bisikletlerimiz yakınsa güzel oluyor
 
Her zaman tek olmayı tercih ediyorum da birileri mutlaka peşime takılıyor. Antrenman temponu başkasına göre ayarlamak zor. Sohbete dalıyorsun keyif ve dikkat azalıyor. Grupla veya bir başkasıyla yaptığım sürüşlerde daha fazla kaza tehlikesi yaşıyorum ya da sıkılıyorum. Tek artısı yokuş çıkarken herkesin gaza gelmesi, beyinle kaslar arasında küslük doğuyor.
 
Herzaman tek sürme taraftarıyım , önceki yıllarda 2 kişi çıkardık samimi arkadaşımla , kendisi turlamayı bırakınca mecbur tek başına çıkmaya başladım, ilk zamanlar zor oldu alışmak , ama şimdi tek başınalığı asla değişmem , gerci sizede oluyormu bilmiyorum ama uzun turlarda , bilinmedik bir yolda , bilinmedik bir patikada, direk insan kendini sorguluyor , neden bu bisikletin üstündeyim , napıyorum ben gibisinden :) tabi tur bitince bu sorgulama geçip yerini özleme tekrar nezaman tura çıkacağıma bırakıyor o ayrı :)
 
ben çocukluk arkadaşımla çıkıyorum tek başına sarmıyor
 
Geri