tur tamamlanmıştır. gerçekten zorlu bir yoldu. 18kmlik tırmanış 3.5 saat civarında sürdü. iniş ise 20 dakika. gezdiz tozduk eğlendik. otobüs durağında bekleyen arkadaşları ise tanımıyordum. forumdan olduklarını, orada bizi beklediklerini bilmiyordum. muhtemelen kudret bey ve diğerleri de bilmiyordu. bilsem inanın durup tanışırdım. ama sadece bizim gibi bir tarafları dolanan arkadaşlar zannettim.
yola 7 kişi çıktık. ben orjanizasyon duyurusunu görünce hemen bisikletime atlayıp adapazarındaki nacizane evimden arifiyeye gittim. kimseyi tanımıyorum ekipten. trenin geliş saatini öğrendim ve beklemeye başladım. tren geldi, kendimi tanıtıp hiç zaman keybetmeden yola çıktık. önce sapanca oradan da maşukiyeye vardık. maşukiyede yolun karşısında bir kaç bisikletçi arkadaş gördük, uzaktan el sallayıp devam ettik. hepsi bu. en azından ben böyle algılıyorum. keşke arkadaşlarla tanışabilseydik. bizi bekleyen insanları umursamamazlık etmek bana bir şey kazandırmaz. ekipteki diğer arkadaşlara da bir şey kazandırmaz sanırım. her neyse. umarım bir başka sefer görüşürüz.
neyse efendim. maşukiyede bir markette erzak depoladıktan sonra tırmanışa geçtik. yol baya zorluydu ve hava sıcaktı. rakım yükseldikçe oksijen azalıyordu. kudret abi, çağan, ben, hacer, kanka, yavuz abi ve sadodan oluşan ekipte zaman zaman kopukluklar meydana gelse de genellikle birbirimizi bekledik. hacer arkadaşımızın rahatsızlığından dolayı artık ilerleyemeyeceğini söylemesi ve kankanın da onunla bir restorantta bizi dönene kadar beklemeye karar vermelerinin ardından tırmanma şeridine 5 kişi olarak devam ettik. kartepe gerçekten enfes bir yer. hayatımda ilk defa adapazarı ve izmit şehir merkezlerini aynı anda gördüm ve yine hayatımda ilk kez sapanca gölünü bütünüyle gördüm. ve belirtmeliyim ki yine hayatımda ilk kez marmara deniziyle karadenizi aynı anda birbirlerine deymeden gördüm.
zirveye varışımızın ardından terli çamaşırlarımızı değiştirdik ve bir kaç fotoraf çektikten sonra inişe geçtik. biraz acele bir dönüş oldu zira bir yandan iki arkadaşımız bizi yolun yarısında bekliyordu ve tren saatinde arifiyede olmalıydık. ortalama 60-65 km hızla aşağı inişe geçtik, maksimum 75kmyi gördük. sanırım bu çağan için bir rekordu. peş peşe arabalar sollandı ve 20 dakika gibi bir sürede maşukiyedeydik. tabi o ara bizi bekleyen dostlarımız da kaldıkları yerden bizi katıldılar yeniden.....
sapancaya gelince bir kaç arkadaşıma rastlamış olmamdan mütevellit gruptan ayıldım. grup arifiye tren garına doğru ilerledi. ben adapazarında yaşadığım için akşam dokuz gibi arkadaşlarımla sapancadan adapazarına dönüş yaptım.
tabi bu arada bol bol fotoraf çekildi, gülündü eğlenildi. güzel bir orjanizasyondu. etkinlikten önce arkadaşların hiç birini tanımıyordum ve ilk defa grup halinde bir geziye katıldım. asla unutulmayacak anılar listemin başına koydum...
kudret abi gerçekten işin miri. mtbden anlıyor. daha kendisinden çok şey öğrenirim diye düşünüyorum. yavuz abi ise şeker gibi adam, gerçekten kanım çok ısındı. kendi halinde bir bisiklet tutkunu. işin hakkını veriyor. her yola gelir, yeterki zamanı olsun ve etkinlik ayarlansın. dayanıklı ve yetenekli. çağan en gencimizdi ve hatrı sayılır bir kondüsyona sahip. daha çok zamanlar bu işi yapar gibi geldi bana, imrendim açıkcası bisiklete binmeye 23 yaşında başlamış bir insan olarak. sadoyla pek sohbet etme şansımız olmadı. yanlıs kolları fena olmuştu. güneş kollarını yakmış. eller eldivenden güneş almamış. üstü zenci altı rus bir kola sahip artık kendisi. sessiz sakin, ama iyi gidiyor.
kanka ve hacerle de pek sohbet etme şansım olmadı malesef. fakat kankanın o yükle oraları çıkması taktire şayandı. iyi ilerledi fakat haceri yanlız bırakmaması gerekiyordu. hacer ise hayatımda tanıdığım ilk kadın bisikletçi. her ne kadar yolun yarısında rahatsızlığı nüksetse de kendisi için iyi bir bisikletçi yorumunu yapabilirim. hatta çok iyi. cesaretli, taa istanbullardan gelip kartepe yolunu yarıladı. ama eminim bir sonraki denemede zirveyi görecektir. belki de kartepe zirvesini gören ilk kadın bisikletçi olacaktır. bilmem, belki hiç bir kadın bisikletle çıkmamıştır oraya şimdiye kadar. bravo diyorum. pek çok kadının örnek alması gereken bir kişilik kesinlikle.
öyle oldu böyle oldu. ve son olarak turu düzenleyen ve katılan tüm arkadaşlara, maşukiyede durakta bizi bekleyen fakat bizi beklediklerinden bihaber olmamızdan mütevellit doğru düzgün selamlaşamadığımız bisiklet dostlarına, bisiklet forum ailesine, şok market kasiyerlerine, bize korno çalan tüm araç şöförlerine, otelin bahçe kapısını bizlere açan otel yöneticilerine, doğu ekspresi makinist ve kondüktörlerine, arifiye garında "tren 10:45te gelecek" diyen tcdd görevlisine, arifiyeye giderken bana "ne lan o gafandaki eheueheuehue" diyen apaçiye teşekkürü bir borç bilirim.
saygılar
. Böyle bir amacımız yoktu, kimseyi suçlamadık sadece olanları anlattık. tıpkı senin yaptığın gibi. Sonuç olarak üzücü olaylar yaşanıyor ve insanların bunları bilmesi lazım. sizin adınıza üzüldüm. Umarım diğer grup sağ salim gider gelir.
