Şiirler

Bugün, benim doğum günüm,
Hem mutlu, hem üzgünüm.
Daha dün gibi çocukluğum,
Diz yaralarım, siyah önlüğüm.

Bugün ,benim doğum günüm,
İlkaşkıma gözyaşı döktürdüğüm,
Liseli ve deli gençlik çağlarım,
Komik yazılarım, günlüğüm.

Bugün, benim doğum günüm,
Yüksekokul heyacanı ,ilk günüm,
Siyasi kimliğe büründüğüm
İşçilerle yollarda yürüdüğüm.

Bugün, benim doğum günüm,
İşhayatım, sefasını sürdüğüm.
Hangi mutluluk daim olur ki..!
Çok zor yıllar da var gördüğüm.

Bugün ,benim doğum günüm,
Babamın kaybıyla öldüğüm,
Anne hasta ,içim kördüğüm , .
Geçmişim, dünüm ve bu günüm.

Bugün, benim doğum günüm,
Bir yılı daha eksildi ömrümün.
Kaldı; kaç yılım,ayım günüm,
Kimbilir;belki de hayatta son günüm..! 28/09/2007

Not: Şiir yazan arkadaşlar benim gibi yazdıklarınızı notere tasdik ettirin..Çünki o dizeler, sizin kalbinizden çıkan nağmelerdir..Bu nağmeleri beğenenler söylesin ama sahiplenmesin..

Aşkın Sonrası

Düşmanın kaçarken yakıp yıktığı şehirler gibi
Giderken; ateşler içinde bıraktın beni
Bense akıttığım gözyaşlarıyla söndürmeye çalıştım
Her yanımı saran alevleri

Kimsesiz Sokak

Hiç geçmediğim bomboş bir sokak
Eşlik ediyor yalnızlığa
Acemice çeviriyorum kafamı yukarılara
Dökük sıvalı, balkonları depo evler
Ama hiç birinde yok çamaşır asan anneler
Yoldan geçen birini hissettiğinde başını indirip aşağı bakan
Göremiyorum kapı önü kaldırımlarında oturmuş orta yaşlı teyzeler
Yabancı geçene kadar susup, süzgün süzgün bakan
Kafalarının üstünde kuşku dolu balonlar olmadan
Patlak plastik topla oynayan çocuklar!
Yoklar hiç biri

Sokak, ben ve olmayan sokak insanları
Sessiz bir anlaşmayla paylaşıyoruz yalnızlığı

Çöp toplayıcı adam ve sokak köpeği

Ne çok imrenirim çöp toplayıcı adamla
Sokak köpeğinin arkadaşlığına
Bizim hiç yapamadığımızı yapar,
Saatlerce dolaşırlar geceleri gönüllerince
Ve ertesi gün için gerek bile duymazlar randevulaşmaya

@nazz

muhteşem.sanki bir de javu

Papatya
Bir papatya ne hissederdi acaba?
Koparsaydık onu bir dağın yamacında.
Yanında, o kadar papatya arasında!
Hele bu güzelim yamaçta,
Alınırdı herhalde kendinin koparılmasına
Bir saça taç olmak ya da kulak arkasında tek olmak sevindirir miydi, bilmem ama
En çok fal bakarsak mutlu olurdu sanırım
Çünkü insan dinlerdi onu,değer verirdi söylediklerine
İnanırdı seviyorum deyince.
Papatyada bu gururla aldırmazdı acılar içinde tek tek koparılmasına yapraklarının
Hissederdim hep falların "seviyorum" la bitmesine çalıştıklarına
Ama yalanda söyleyemezlerdi hani,güvenirdim onlara.
Neşeli görünüşlerinin ardında,gizlemeyezlerdi "sevmiyor" un üzüntsünü
Bir köşeye attığınızda, baksanız görürdünüz:
Boynu bükük paylaşmakta acınızı.
Mevsim bahar olsa isterdim bir papatya falı bakmayı.
Fala inanmam ama güveniyorum papatyalara

bir şiirden çok papatyaları sevmenin borcu..

Var olmak mı, yok olmak mı, bütün sorun bu!

Düşüncemizin katlanması mı güzel,

Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,

Yoksa diretip bela denizlerine kaşı

Dur, yeter! demesi mi?

Ölmek, uyumak sadece! Düşünün ki uyumakla yalnız

Bitebilir bütün acıları yüreğin,

Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.

Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü!

Çünkü o ölüm uykularında,

Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından,

Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.

Bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden.

Kim dayanabilir zamanın kırbacına?

Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,

Sevgisinin kepaze edilmesine,

Kanunların bu kadar yavaş

Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine,

Kötülere kul olmasına iyi insanın

Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?

Kim ister bütün bunlara katlanmak

Ağır bir hayatın altından inleyip terlemek,

Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,

O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya

Ürkütmese yüreğini?

Bilmediğimiz belalara atılmaktansa

Çektiklerine razı etmese insanı?

Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:

Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor

Yürekten gelenin doğal rengini.

Ve nice büyük, yiğitçe atılışlar

Yollarını değiştirip bu yüzden,

Bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.

Ama sus, bak, güzel Ophelia geliyor.

Peri kızı dualarında unutma beni,

Ve bütün günahlarımı.
HAMLET'ten

Bence

Seferdeyim şafağımdan ufkuma
Çok uzun geçmişim
Kısa geleceğimi uğurlamakta.
Var oldu olalı o ilkten
içeriğim ancak buldu bu şansı
Kısa sefere sığdırmalı tanışma alışma ve vedası ile
Var olmanın idrakine erişmenin tadını çıkarmalı

Her nefes alışın çoşkusu ciğerlerimde
Yeşili,mavisi tüm renkleri ile
Kainat gözlerimin şahitliğinde
Duyularım haykırıyor ben ben buradayım
Acım da güzel sevincimde
Çünkü var olanım,var olduğunu anlayanım

Bir kuşun gözlerinde olabilirdim
Yıldızların ışığı parlarken gecelerde
Yada sararmış,gecenin soğuğunda
Düşen yaprağın kuru damarında.
Toz zerresi de olabilirdim kim bilir
Bugün gören gözlerimi yaşartan
Ama var olduğumu anlamadan.

Ayrılacak yollarımız
Benim bende olan yarımla
Seferim tamam olacak bir durakta
Var olmaya devam edecek elbet
Çünkü o var ettiğini yok etmeyenin.

Gelin Birlik Olalım

Gelin birlik olalım yarın çok geç olmadan,
Gelin dirlik bulalım vazgeçin öc almadan.

Nefreti yok edelim gel sen de katıl bize,
İntikam eşkiyası sevgiyle gelir dize.

Yedi düvel elinden kim kurtardı bu yurdu?
Mehmetçik değil miydi Lazı, Çerkezi, Kürdü?

Hangimizin ecdadı feda olmadı yurda?
Hangi bahçeden bir gül solmadı bu uğurda?

Düne kadar Bosna'da kırılırken soydaşın,
Sana senden başka dost çıktı mı düşün-taşın!

Asırlardır dinmedi bir bölücü ninnisi,
Aynı dinden değil mi alevisi sünnisi?

Bin kere lanet olsun Yezit denen deliye!
Muhabbetle bağlıyız Muhammed'e Ali'ye.

Duyulmuş mu dünyada böyle oyun havası?
Bize mi kalmalıydı komşunun kan davası?

Siyah beyaz kavgası nasıl ilginç değil mi?
Bizim mezhep kavgamız daha gülünç değil mi?

Geçin o sınıfları geçin kardeşim geçin,
Barışta buluşalım mutlu Türkiye için!

Düşman sevindirmenin ne alemi var şimdi?
Milletçe kenetlenip sarılmamız kâr şimdi!

Bir başka ulus var mı böyle temiz böyle saf?
İnsaf edelim dostlar, insaf edelim insaf!

Cemal Safi

Attila İlhan dan ''üçüncü şahsın şiiri''...(Arkadaşlar herkes kendi yazdığını eklemiş ama kusra bakmayın ben şiir yazamıyorum..Ama bu şiride çok sevdiğimden ekliğim dedim)

ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞİİRİ


Gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım


Ne vakit maçka'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım


Akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
limandan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım

Attila İLHAN

YAŞAMAK OLE SAKAYA GELMEZ ARKADAŞ!
YANİ OYLE CİDDİYE ALACAKSIN KI YASAMAYI
MESELA YETMİŞİNDE BİLE ZEYTİN AĞACI DİKECEKSİN
HEMDE ÖYLE ÇOCUKLARA KALIR FALAN DİYE DEĞİL
ÖLMEKTEN KORKTUĞUN HALDE ÖLÜME İNANMADIGIN İÇİN...
NAZIM HIKMET RAN'in en sewgiğim mısraları

Dokunsan değer sanki ellerin
Parlayan yıldızlarına gecelerin.
Hiç sesleri çıkmazmı kuşların
Bağrışları duyulmazmı
Bu dağlarda kurtların.

Bir tek senmi gitmedin?
Bir çukurun içinde
Kınalı ellerin soğuk tetikte
Namus bu vatan bu dedin bekledin.
Kulak oldu ıslık çalan rüzgara
Mevzinde dinlemedeki erin

Gecelerden bir gece
Yıldırımlar boşaldı gürültü ile
Yıldızlar kaydı kırmızı kırmızı
Bir millet anladı o gece
Bir millet olduğunu
Senin mübarek şehadetinle.

SENİ SEVİYORUM ÇÜNKÜ

her günüm senin sesinle doğuyor,seninle sürüyor
gecem ise seninle son buluyor.
seni seviyorum çünkü
kilometrelerce uzakta olsan bile,
buluşma gününü özlemle beklemek hoşuma gidiyor.
seni seviyorum çünkü
yanımda olmasan bile,
yüreğinin benimle olduğunu biliyor
her an yanında olduğumu biliyorsun.
seni seviyorum çünkü
bu mesafelere ragmen
yaşanmamışı yaşatabiliyorsun,
duygularımda var olabiliyorsun.
seni seviyorum çünkü
sesinle dünyama bir anda girip,
sürprizlerinle beni kendine
tekrar tekrar aşık edebiliyorsun.
seni seviyorum çünkü
yüreğimin tam ortasında varolabiliyorsun.
beni hayallere götürebiliyor,
umutlarımı geleceğimi düşündürebiliyorsun.
şiir yazdırıp,şarkılarda hissettirebiliyorsun kendini.
seni seviyorum çünkü
ikimize dair bir yaşamı düşündürebiliyorsun,
mutluluğun,aşkın varlığına inandırabiliyorsun.
engellerin aşılacağını,
mücadelenin hırsını,
birlikteliğin tek yürek olmanın ve
güvenin aşamayacağının olmadığını gösteriyorsun.
seni seviyorum çünkü
sen hayatıma vazgeçilmez bir anlam katıyorsun.
seni seviyorum çünkü
sen benimle bende yaşıyor,
ben seninle sende varoluyorum.
Gökhan BOZDOĞAN

Yürek

Bir yürekki yanmaz yürek denir mi ona
Sevmek haram yüreğinde ateş olmayana
Bir gününü sevgisiz geçirdinse yazık
En boş geçen günün o gündür inan bana

Ömer Hayam

Benim en sevdiğim şiirlerden biri umarım beğenirsiniz....
Her Şey Sende Gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın,
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın,
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin,
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün,
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kâr sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..

@cimcime

gerçekten hoş bi şiir teşekkürler bizimle paylaştığınız için

bahar bakışlarında uyanmıştım bir ağacın dalında
yeşildi rengim huzur vardı
yaz kokardı saçlarının her teline asılı bir güneş ışığı
gözüm kamaşır bakamazdım
bir gün bir rüzgar esti ayrılık gibiydi gökyüzünde
sonra öğrendimki sen gitmişsin
bir ben kalmışım dallarda ama rengim sarıya dönmüştü
daha rahat bakıyodum sensiz karanlığa
ne bir ışık nede güneş
sonbaharı gelmişti ömrümün
sensizliğe koparken dalımdan bir sana aşıktım
şimdi ayaklar altında çıtırdasamda
bildiğim tek şey var sana hala aşığım

@goxelkurt
Beğendiğinize sevindim...

Yollar sensiz yarını bekler..
Yürek sensiz hasreti yükler
Bu can sensiz bahar neyler
Şehir sessiz sokak sensiz

Ey gülüm hayatın tadı yok sensiz
Tadı yok sevdamın adı yok sensiz
Baharı severim özlerim amma
Güllerin kokusu gelmiyor sensiz

Günler geçmez sen gidince
Yürek sızlar inceden ince
Ölüm ne zormuş ölmeden önce
Sokak sessiz şehir sensiz

Ey gülüm hayatın tadı yok sensiz
Tadı yok sevdamın adı yok sensiz
Baharı severim özlerim amma
Güllerin kokusu gelmiyor sensiz


Yollaarın nakış nakış işlerken beynime,
Özlem hücrelerimin en uc noktasında yer buldu kendine.
Artık sonsuzluğa bir tutku ile bakıyor gözlerim.
Ve artık üşümüyorum , üşümüyor bedenim.
Çünkü ayaklarım söz veerdi beynime.
Hissettiği çaresizliği hissettirmesin diye.

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?