Araç yolundan sürekli insanların yürüdüğünü hayal edin (ki Anadolu'nun çoğu bölgesinde de böyledir, gözlemleyenler bilir), böyle bir durumda gerçekten hem can sıkıcı oluyor, hem tehlikeli oluyor. Aynısı bisiklet yolları için geçerli. Bisiklet yolu sürekli insan işgalinde olduğu için, mecburen daha riskli olan araç yolunu tercih ediyorum.
İnsanımızın da yaptığı hiçbir şey yanlış olmadığı için de uyaramazsınız da. İster sözlü uyarın, ister kornaya basın, ister bağırın. O anda 'niye oradan gittiğinizi' sorgularlar. 'Biz burada yürüyoruz, sen neden bisiklete biniyorsun'. Milletçe empatiden ne kadar olabiliyorsa o kadar uzağız. Uyardığınız zaman sizi toplum düşmanı icat ederler.
Düşünme ve empati yetisi yoksunu olduğumuz için, motorlu araç yoluna giren bir kişi en azından 'bana çarpacaklar' gibi hayvani bir içgüdüyle kaçıyor. Bisikletin sesi vs. de olmayınca o da olmuyor. O yüzden nerede yaya, oradan kaçmak lazım.
Bazen de bakıyorum, 50 santimetre emniyet şeridi, amcam inmiş kaldırım yerine oradan yürüyor. Ben de laf anlatacağıma kaldırıma çıkıyorum. Amca sayesinde ben de kuralı ihlal ediyorum, çünkü laf anlatacak takatim yok, bezdim.
Şöyle bir görüntü bizde oluşabilir mi?