Sende akil varmı 4 teker

Emre Duran Arkadaşımızdan...

SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

Satın almak için yıllarca çalışırsin
Alinca aldığın yakıtın %60 ini vergi bayilirsin
Aldiktan sonra fellik fellik park yeri ararsın
Park yeri olmayinca kaldırıma ziplarsin
SENDE AKİL VARMİ 4 TEKER

Bedava gitmek varken boşuna para harcarsın
Mis gibi rüzgarla dans etmek varken klima koklarsin
Benim 10 katim bakım için harcarsin
Arkana yaslaninca yolların kraliyim sanırsın
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

Gobegin olmuş davul gibi
Bacaklar olmuş patlıcan gibi
Popon olmuş karpuz gibi
Surat olmuş lahana gibi
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

Sen trafikte beklerken
Ben su gibi akar giderim
Kaybettigin zamanı çok iyi değerlendiririm
Sen balatalari yerken ben guneslenirim
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

4 tekerinle koca yolu kapliyorsun
Egzoz gazinla milleti boguyorsun
Motorunla çok gürültü yapıyorsun
Direksiyona geçince adam oldum sanıyorsun
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

Börtü böceği bilmezsin
Ayrıntıları göremezsin
Çiçek kokusu nedir bilmezsin
Patika yola giremezsin
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

Yol bilgisayarın bilmez doğayı
Kafesin içinde yakmissin contayi
Yağ yerine yakarsin parayi
Yakit İbresi sona gelince anlarsın anyayi konyayi
Bayil bakalım pompaya mangirlari
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

Hareket edicem diye aklin çıkar
Obez olduğunu kuşlar sakirdar
Giydigin don a gergedan yavrular
Sigaradan dişlerin altın gibi parlar
Azrail peşinde çifte telli oynar
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

Evden önce araba alirsin
Ayağı yerden kesdim diye havani atarsın
Hava içinde balon olmuşsun kurbanlik cikarsin
Sağlık için hastane hastane dolasirsin
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

yılda fiyatim kadar vergi ödersin
kasko,muayene sigorta,vergi,harç,kgs,ogs,hgs odersin,
hangisini nereye,neyi nereye öde öde bitiremessin
ödersinde ödersin ha babam de babam odersin
Beni keşfedince "ne gerek varmış" dersin
SENDE AKIL VARMİ 4 TEKER

bisiklet, devrim dir, dengedir, keyifdir,
sen onu çözemessin
bisiklet his dir, ruh dur, kültürdür
sen onu anlayamassın
bisiklet sevgidir, aşktır, sen onu bilemessin
bisiklet yaşam tarzıdır, hayatın anlamıdır
sen onu anlayamassın
SENDE AKIL VARMI 4 TEKER

Hem araç hem bisiklet kullanıcısı olarak yazılanlara sonuna kadar katılıyorum Eğer bekar olsam arabayı kapımda tutmam. Vergisini öde, sigortasını öde, çocuk gibi muayeneye götür arada birde masraf çıkartır.. insanı inanın yıldırıyor.. İnanın bisiklet insanı dinamik refleksleri kuvvetli tutuyor..

@Murat Cömez yüreğine sağlık ,hanım alo diyor otobüse bindim dediği vakit 15:30.. ben işten çıkıyorum 16:30,şuydu buydu derken 17:00 evden çıkıyorum vardığım da ne zaman geldin dediğimde senden 10 dk önce yani 40 dk içinde aldığım yolu meşhur istanbul trafiğinde araç ile tam 2 saat+stres+kalabalık+birde paranla işkence
(Tabi sonuçta çoluk çocuk ile bir yere gideceksen sonucuna katlanacaksın diye bir sorunda çıkıyor,burdada ya araban olacak yada toplu taşıma )

bildiğimiz emre duran sa kalsın yapacağı şiir.bisikletten soğutur milleti

Posta gazetesindeki şiir köşesine de yollayalım bunu harika olmuş

Bu şiirden sonra hayatımda gördüğüm en güzel şiir:

A(link)
Nasıl saygı duymazsın
Aküyü yapanlara...

Akülerdir otomobillerin
Ve çoğu taşıtların
Dahası pek çok araç ve gerecin
İlk ateşlemesini yapan
Yürümesini sağlayan...

Böyle bir işi
Yaptıkları için
Akücülere teşekkür ederim.

— Yarın büyüyünce
Akücü olmak ister misin?
Diye soranlara ise yanıtım:
— Neden olmasın?

Fevzi Günenç

(link)

Dağ bisikletçisiyim ben...
Dağları pedallarım, dağlarda pedallarım.
Patikalardır geçtiğim, tozdur topraktır birbirine kattığım.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Ama tura çıkana da, yolda hız yapana da saygı duyarım.
Aynı yolun yolcusu sayılırız sonuçta.
Tekerlerdir bizi düşlerimizin peşinden götüren.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Ter akar şakaklarımdan, çıkarken bir yokuşu.
Buz kaplar kaşlarım kirpiklerim, jilet keskinliğindeki ayazda.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Akarım yukarıya doğru tatlı tatlı.
İnerim taşlı çakıllı yollardan ama bir Downhill’ci sayılmam yine de.
Saygım onlara da elbet, insinler atlaya zıplaya yokuş aşağı

Dağ bisikletçisiyim ben...
Bisikletim özgürlük, dağlar soluk, patikalar yoldur bana.
Ağaçlara selam verir, kuşların sesini dinler, bir şahini kanat çırpışlarından tanırım.
Hele bir patika görmeyeyim, dalarım içine, elbet çıkarır beni bir yerlere.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Tekerim kalın ve dişli, demir atım sağlam ve güçlü.
Toprağa sıkı sıkıya tutunur, mis gibi dağ havasını içime çekerim.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Taşır demir atım beni sırtında ama çamur kaplarsa tekeri, yokuş dikse, dere kestiyse önümü bu kez değişiriz yerleri, taşıma sırası bende, hiç de gocunmam.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Buz gibi dağ pınarlarından içerim suyumu, azığımı yanımda taşırım mecburen.
Mevsimine göre bütün dağ yemişlerinin, güvemlerin, ahlatların tadına bakarım ama şu böğürtlenler yok mu, en çok onları severim.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Kekiğin kokusunu çok uzaktan alırım, yaban naneleri, hayıtlar koklar, papatyalar, çiğdemler arasından geçerim, hele o kırmızı gelincikler, coşturur içimi.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Dağda, bayırda, tozda toprakta, yolda çamurda ekip ve takım ruhuna inanırım.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Teknolojiyi sonuna kadar kullansam da, karıncanın yuvasından, ağacın yosunundan yolumu, yönümü bulurum, gece kutup yıldızına bakar, dolunayda hallenirim.

Dağ bisikletçisiyim ben...
Pedalım dağlarda, yüreğim derin mavi okyanuslarda döner durur.

Dağ bisikletçisinin hali bir başka olur…