Şehirlere göre Bisiklet Tamircilerinin Muamelesi

İlk bisikletimi bursaya bağlı deniz kıyısında bir belde olan güzelyalıda kullanmıştım ve o bisiklet hem güzelyalıda, hem de bursadaki tamircilerde çeşitli işlemler gördü. yaşımın küçük olmasından mıdır, yoksa bursadaki şartlardan mıdır bilmiyorum ama tamircilerin geneli pek bir güleryüzlüydü, gayet güzel ilgileniyorlardı. fren pabuçlarının ayarı gibi son derece hassas bir ayar için defalarca dükkandan çıkıp, test edip, tekrar gelip "biraz daha şöyle şöyle olsun" diye adamı yarım saat meşgul etsem bile kimseden ters birşey duymadım, gayet de severek uğraşıyorlardı.

derken 6 yıllık bir aradan sonra, üniversite öğrencisi olduğum eskişehirde mağazanın birinden bir bisiklet aldım ve ilk bakımı (tüm parçaların ince ayarı) için yetkili servise götürdüm. almaya gittiğimde bir test turu attım ve ilk fark ettiğim şey, fren kollarının çok yukarı bakıyor olmasıydı. her fren yapışımda bileklerimi büküp parmaklarımı yukarı kaldırmak ölümdü, o yüzden dükkana geri dönüp fren kollarını biraz aşağı çevirmesini rica ettim. zaten beni bir an önce başından savma derdinde olan adam bana tuhaf bir bakış attı, "abicim bunların belli bir standart ayarı var, bozma onları." dedi. yahu yemişim standardını, kullanacak olan benim ve ben öyle istiyorum, ötesi var mı? ısrar edince anlayışlı bir şekilde yüzüme baktı ve "tamam, senin takıntın olabilir, anlıyorum ama..." şeklinde bir cümle kurdu. adam takıntılı dedi bana ya! bileklerini bükerek gidonu tutarsan normalsin, kendi boyuna ve sürüş tarzına göre ayar istediğinde takıntılısın. eskişehire hoşgeldiniz...

biraz da her 2 şehirdeki bisiklet kullanımından bahsedeyim: bursa dağlık bir yer olduğu için bisiklet sadece deniz kıyısında veya küçük yerleşim yerlerinde tercih edilir. yaşlı amcalar falan bisikleti sadece ayağını yerden kesen bir alet olarak görüp külüstür bisikletler kullanırken, gençlerde tutku vardır ve özenle kullandıkları bakımlı bisikletlere binerler. eskişehirde ise genel olarak yaşlı amca anlayışı hakimdir, şehir neredeyse dümdüz olduğu için birçok kişide pestili çıkmış bisikletler vardır. devlet dairelerinin ve alışveriş merkezlerinin önünde bisiklet parkları bulunur, trafikte araba sayısına yakın bisiklet dolaşır. bisiklet kullanan gençler de öğrencidir ve öyle performans bisikleti falan kasmazlar, sadece okula yürümemek için ucuz bisiklet kullanırlar. haliyle benim gibi tutku sahibi bir insan, onların arasında biraz marjinal kalır.

bisiklet tamircilerinin yaptıkları işe olan saygılarının da bisiklet kullanıcılarının bisiklete bakış açısına göre olduğunu düşünüyorum. yaşadığınız şehirde bisikletlere bakış açısı ve tamircilerin muamelesinin nasıl olduğunu merak ettim...

DENİZLİ.........

bisikletinizin aynakolunu hurç(büyük beton kırmak için kullanılan inşaat çivisi) ile çıkartmaları çok kuvvetli muhtemeldir, orta göbek değiştirtecekseniz dikkatli olun ! yoksa benim gibi deore aynakol ortasında dev gibi bir çökük ile gidersiniz evinize...

Bisikletinizi görürlerse ona göre fiyat verirler. Misal ucuz bir arka sepet arıyordum, satıcı daha önce de yarış bisikletimi de görmüştü, mtb ile de görünce dükkanın içinde elemana '' yavruum kalitesinden getir abinee bakem '' kalitelisi (!) diye bağırır... sonra da söylediği fiyata inanamazsınız !

Genelde bisiklete göre fiyat söyleyip kazıklarlar, misal bi arkadaşım 2 jant akordu ve vites ayarı ve yağlama işini 30 liraya yaptırmıştı inanılmaz değil mi ? ki akord ayarında da başarısız...

Ama bisiklete göre muamele yaptıkları kesin, bence herkes öğrenebildiği kadar mekanik bilgiye ulaşmalı, ama varsa işin profesyoneli ona sözüm yok !

GAZİANTEP için durum pek iç açıcı değil bence (genellıkle)
elbette sporun yaygınlaşması ıçın veya kendı kısılıgıyle ılgılı olarak ilgilenen bısıkletcılerımız var
Ama malesef bi tarafta da 10 ytllık hg 30 zıncırı shımano oldugu ıcın 40 ytlye satmayan bısıkletcımız de var.

ilk duydugumda sok oldum acaba bı yanlıslık mı var dıyerek tekrar sordugumda hg-30 oldugunu da teyıt ettırdım yanı en alt model zıncır xtr fıyatına hala aklıma geldıkçe sınırlenıyorum. o zamandan berı ugramıyorum oraya

şu bisiklete göre fiyat verme olayı, yaşlı amca zihniyeti olan her yerde mevcut anlaşılan...

bu arada eskişehirde olanlar bilir, savaş caddesinde büyük ve modern görünüşlü bir bisiklet dükkanı (tamirci demek biraz basit kaçar) var. duvarlardaki ekipmanlar hep profesyonel sayılabilecek şeyler ve sigma hız göstergesiyle adam gibi bir sele aldığımdan beri dükkan sahibiyle muhabbetimiz baya ilerledi

bizim burda doğru dürüst profesyonel bulamadım: gerçi benim bisiklette profesyonel değil

valla yarışçı değiliz abi, o kadar da anlamıyoruz bisikletten... kimisi bisikletinin her parçasını kendi söküp takabiliyor, hatta evinde kendi atölyesi var. biz yine tamircilere muhtacız keşke biz de kendi işimizi görebilsek de böyle araştırmalara gerek kalmasa...

Bulunduğumuz şehirler de tamircilerden değil de sokakta ki halktan bahsedersek eğer söyle bi gözlemde bulundum bisikletiniz ne olursa olsun kask gözlük vs kullanıyorsanız trafıkte sizi var sayıyorlar.yol veriyorlar vs.Ama normal alışılmış görüntüyle bisikletle trafıkte ilerlemeye çalıştığınız zaman duymadığınız kadar korna sesi duyarsınız arkadan.

Bunun sebebi şu galiba kasklı falan olunca sizi turist sanıp saygılı olmaya çalışıyorlar.

Bu durum benım memleketımde de aynı şuan bulunduğum şehirde de aynı

kask mutlaka gerekli, gözlük de olmazsa olmaz fakat kaskın görüntüsü çoğu kişiye saçma ve rahatsız geldiği için takılmıyor maalesef... aslında büyük satıcılar belli bir fiyatı aşan bisikletleri alanlara ucuzundan bir kask hediye etseler, sonradan o kasklara alışan kişiler de gözünü daha kalitelilere diker ve yine aynı dükkandan daha yüksek ücretli kasklar alırlar diye tahmin ediyorum...

merhaba, yazın çeşmedeydim ve bisiklet tamircisi benden ablamın bisikletinin bakımı için 70 ytl istedi, ben oha deyincede bisikletin amerikan bisikleti olduğunu alırken o kadar para verdiğimi bakımınında özel olduğunu söyledi. neyse 40 ytl ye daha kısmi bakım konusunda anlaştık. ertesi gün bisikleti almaya gittiğimde dükkanda kredi kartı olmasına ve birgün önce birisinin kredi kartıyla alış veriş yaptığına şahit olmama rağmen ödeme olarak kredi kartı kabul etmedi. neymiş "sanatı için kredi kartı kabul etmezmiş" ben la havle çekip 100 mt ilerdeki bankamatikten gidip para çekip geldim ve parasını ödeyip çıktım. yaşadığım şehir olan kocaelide ise genelde kasaplar hakim olaya. bir tane yuvacık sapağında tamirhane var, en makul orası geldi. hele bulvardaki bisiklet yedek parçacısı tam sabır testi. aynı parçaya farklı günlerde farklı fiyat veren bir yer. adama gıcık kaptığım için daha pahalı olsada hep aynı fiyatı veren başka bir yerden alış veriş yapıyorum.
sokakta ise endişelerimin aksine hem yayalar hemde taşıtlar tarafından son derece hoşgörülü karşılanıyorum. yukardaki bir arkadaşında dikkatini çektiği gibi görenler beni turist sanıyor. oğlumun okuldaki veli toplantısına gittiğimde okuldaki öğrenciler bana "hello" falan dediler . keza yaşadığım ilçedeki her zaman gittiğim berberde öyle. insanların ben yaşındaki kişilerin zevk alarak kendi arzusuyla uzun mesafe bisiklet kullanmasını türklere yakıştıramıyor. olsa olsa turisttir diyorlar sanırım. salt bisiklet değil yazın güneşten korunma amacıyla şapka kullanmam bile ( beyzbol kepi değil) insanlara turist imajı verdi. selamlar

@nkongur

bu kısım, sıfır fiyatı 150-200 YTL olan dandik bisikletlerle uğraşan tamircilerin anlayışını çok iyi bir şekilde gözler önüne seriyor. kaliteli bir bisiklet gördüklerinde, gözlerindeki YTL harflerini görür gibi oluyorsunuz... sizi insan olarak değil de, yürüyen banknotlar olarak görüyorlar. fazla para koparmak için öne sundukları bahanelerdeki yaratıcılığı ise takdir etmemek mümkün değil

@nkongur

sanat? airbrush mı yapmıştı bisiklete?

@nkongur

benim de kasap olarak nitelendirebileceğim bir bisiklet tamircisi vardı. şöyle ki; bursada bisiklet kullandığım zamanlarda, daha önce 1-2 kez gidip de hizmetinden hiç memnun kalmadığım bir bisiklet tamircisinin çok yakınında lastiğim patladı. girdim içeri, durumu söyledim. bisikletin üzerinde asılı eşyalar vardı, herif onlara hiç bakmadan pençeleriyle kadroyu ve maşayı kavradığı gibi havaya kaldırdı, ters çevirip GÜÜÜMMM! diye masaya indirdi. bisikletin üzerinden birkaç eşya yere düştü, kadronun titreşimlerini ise gözlerimle net olarak gördüm. herhalde o kadro onca manyaklığıma katlandığı 7 yıl boyunca en büyük darbeyi o gün yemiştir...

@janny

Kesinlikle katılıyorum.Böylece herkes çok daha kolay bir şekilde kaskın önemini anlayabilir.