Ön edit: 5 Temmuzda üye olmuşum o zamanlar da forumdaymışım.
Önce test ile başlayayım, ben o konu açıldığında forumdan bir haber bisikletini almış 3-4 aylık apaçi tipinde Allah'a emanet takılıyordum.
1) C) Hemen atlar güç kaybına aldırmadan şehirde turlardım.
2) A)Önce kazasız belasız kullanmasını diler , içimden söverdim.
3) C)Downhillni yemişim aga bi daha gelmez böyle fırsat deyip börekti , tosttu, kekti ,meyve suyuydu ne var ne yok löpletirdim. Şimdiye kadar " no vumın no kıray" dedik, birde yolun öteki tarafına bakalım.
4) C)Hiç istifimi bozmazdım aga adamlar beni geçtiler ama iki detayı atladılar; Birincisi altımdaki bir üst seviye mtb , ikincisi dağ yolundayız , kırarım direksiyonu dağ yolundan aşağı, onlar yardırsın dursun asfaltta ben dağ yolundan aşağı , asfaltın devamına inerim onlar daha rampayı çıkamadan en az 5 km fark atarım bilader ; Aklını alırım onların aklınıııııı.
5) A) Mtb candır , Mtb aşktır Yol patlıcandır , bi anlık hevestir.
Şimdi zamanında yol bisikleti karşıtı yaklaşan
@mariokaldato bugün baba gibi İtalyan aygırı bir yola biniyor, hemde baykpekingli. Mtb patlıcandır desem de uzun süre kısa bir tur için yola bindim akışkanlığını özlemişim. Eninde sonunda bir yerde yola giriyoruz anlaşılan. Geçenlerde strava'da
@Mustafa Zeybek 'i gördüm. Sabaha karşı rüyamda kendisini gördüm. "Abi hiç kasma mtb diye bende ne var ne yok satıyorum. Bu seferde bisikletin göbeğini kırdım yol alacağım" diyordu. Kırılan bisiklette elektrik motorlulardan Hayır mı şer mi bilmem artık.
İki bisiklet olsa kafi, yaşayarak gördüm. Bir yol bir mtb, gerisi hikaye.
