Bence memleketin bisiklet kültürü olmamasından kaynaklı zihniyet meselesi olup yıllar sonra şayet yollarda profesyonel anlamda ciddi bir bisikletçi kazanırsak düzelmesini umduğum durumdur. Başıma 6 kez geldi, üçü ciddiydi birinde araba kapısının menteşesini kırdım benim bisikletimin jantı yamuldu hidrolik freni patladı, 'hatalısın zararımı ödemek durumundasın' dedim; kendini aklamaya başladı 'yok önüne baksaydın çarpmazdın, ya sen ödersin yada arabanın sigorta şirketi aranızda anlaşın' dedi. Ben hemen anladım tabi adam kalın kafalı, polisi aradım: 'biz böyle işlere bakmıyoruz aranızda anlaşın' demez mi polis. En yakın bisikletçiye götürdüm zarar bu dedik, sürücü 'bunda bişey yok ben çocukken hep bisiklet sürerdim sağlam bu' dedi dönüp gitti, bende daha fazla uğraşmak istemedim kendim ödedim. Daha sonraları yolda çok tedbirli gidip bir metre mesafe bırakıyordum gene de zihniyet aynı olunca kapı açmaların ardı kesilmiyordu, refleks fren yahut araç sesi duymadıysam sola kırma şeklinde kurtarıyordum. Kimisi kibarca hatasını kabul ediyor kimisi dönüpte bakmıyordu bile birgün birinden dolayı yola atlayınca 'ayna yokmu birader' dedim üstüme yürüdü, git işine diye. Yoluma devam etmeyince de tekme salladı nefsi müdafayla adamı itmeye başladım, adam hayatında spor yapmamış boyna göbek büyütmüş fiziki zarar veremedi bunu sinderemeyince de bisikletimi tekmelemez mi kafam attı polis yok mu dedim civardan aradılar, polis bir geldi direkt zanlı muamelesi yapıyor kask falan tam ekipmanlı olmama rağmen.İfadeler şikayetçi olmalar derken bir ay boyunca sadece zaman kaybetmiş oldum ve nihayet hiç birşey çıkmadı. Demem o ki o kudretli zamanımızı harcamaya değmeyecek durumlar/insanlar, hiç içine düşmemek lazım, ben gerekiyorsa şeridi kapatıyorum ama yine de park halindeki aracın 1.5 metre yakından geçmiyorum. Doğrusu bu ülkede bu olmayabilir ama yapacak bişey bırakmadılar.
