Kafayı yiyeceğim yardım eder misiniz? Okula bisikletle gitmek

kuzenine "yav he he" de geç

Aile, çevre, komşular farklı, alışılmadık ya da tehlikeli bir şeye çoğu zaman kadar karşı çıkar ters bakar, yapan birilerini gösterdiğinizde onların yapabileceğini sizin yapmayı beceremeyeceğiniz ima eder(hatta o kişilere çoğu zaman saygıyla bakar); ta ki siz cesaret edip deneyenip başarana kadar. Buradaki ince sınır çizgisi sadece o cesareti göstermek.

Ben bisiklete başlamadan evvel vazgeçirmek için neler neler söylediler. Gerek ailem, gerekse de arkadaş çevrem çoğu zaman dalga geçer tarzda "sen çocuk musun, ne bisikleti bu yaşta?" gibi gereksiz telkinlerde bulundular. Ancak ben hiçbirini dinlemedim ve bisikletimi aldım. Bisikleti satın aldıktan sonra da fiyat muhabbetleri ve "bu paraya motor alınır!" şeklinde dalga devam etti. Ancak zamanla ailem de dahil bisiklet sevdama alıştılar. Artık imrenerek bakıyorlar. Ve de en korkulan yokuşlar bisiklet sevgimin en sevdiğim kısmı belki de. Çünkü her yokuşun bir inişi de var. Kısaca çevremde söylenen şeylere kulak asmış olsaydım mutlu olacağım bir şeyden vazgeçmiş olacaktım. Kuzenin olmasa anne baban olsun kesinlikle sen mutlu olduğun hayatı yaşamalısın. Çünkü onlar sen her ne yaparsan yap eleştirmeye devam edecekler.

Beğen seçeneğindeki bütün ifadelere bakarken bu kızgın ifadesini kullanacak mıyım diye gün içerisinde düşünürken sen beni bu zahmetten kurtardın. Benim gibileri varmışta, süreccek kadar deliyim miyim demelerin bahaneden başka 1 şey değil sen biz değilsin! Kendi ağzın kendi iraden var en önemlisi kendin varsın bunları düşünürken bisiklet sürmeye cesaret edemiyorsan korkaktan başka 1 şey değilsin. Kuzeninin korkusunda pişman ol yaşa git!
Bu konuyu açarak sadece kendini rezil etme çabasındansındır ya da bizimle dalga geçiyorsun demektir... Bisiklete geri başladığımda 26 yaşındaydım neredeyse 3 yıl geçti o zamandan bu yana. Ben günde 40-50 bazen 80-100km yol yapıyorum. Sen gelmiş buraya 5km bayırı çıkmak delilikten kuzeninden korktuğunu söylüyorsun.

@JusTiMe

Sakin ol paşa! Sinir iyi bir şey değildir (diyene bak dersiniz beni tanıyor olsanız) ?.

Konu sahibi arkadaş için ya da kuzeni için iyi bir deney alanı olmuş bu konu sanırım.
Zira kuzenin psikoloji okuduğunu yazmıştı değil mi!?

Boşver. Senin korkun olacak ise kuzenlerine hesap vermek değil, arabalar olsa daha doğru olur. En tekin yollarda gitmek aslında daha güvenlidir.

@Saburié
Bisiklet üstünde iken kimin ne dediği aklıma bile gelmez. Çünkü bisikleti yönlendiren benim ve nere gitmesine karar verecek benim. Aklıma tek gelen beni huzursuz eden vites mekanizmasının ayarının kaçık olması , lastiklere hava basmamış olmam , zincirinden ve amörtisörden gelen ses başka bir sorun yok. Yola çıkıyorum bisiklet nere giderse bende üstünde onunla gidiyorum

@mariokaldato
Kuzenini bisikletine o meşhur rampadan iniş konumunda iken bir yol bulup bindirmeli ve arkasından tekmeyi basmalı bence. O rüzgarı yanağında hissedince bisikleti sever bence . Korkaklık testi bir yandan da.

Dostum durumuna çok üzüldüm. Senin durumun bisikleti aşmış, bireyselliğine saygısızlık haline gelmiş gibi görünüyor. Sen de hayatın boyunca buna izin vermişsin sanki. Bu konularla ilgili yetkin biri değilim ama benzer şeyler yaşadığımıza inanıyorum. 14 yaşındayken akşam ezanı eve giriş zilim gibiydi mesela. 16 yaşında Antalya' dan Denizli' ye taşındığımda, sadece 1 yıl Antalya' da yasayanların bile şehri benden kat kat daha iyi bildiğini gördüm.

Bana öyle geliyor ki sen, kendi hayatının merkezinde değilsin. Önünde bir yol var. yolda sağlı sollu insanlar var ve bu insanlar sırtına taş koyup duruyorlar da sen bu ağırlığın altında eziliyormuşsun gibi. "Ben bu taşları neden taşıyorum?" dediğin an taşlar yavaş yavaş sırtından kaymaya başlayacaklar. Ot da yaşar, insanlar da yaşar. Hatta bazı insanlar ot gibi yaşar ki bunlardan biri ben(d)im. Sana öğretilen, dayatılan her şeyi sorgulamalısın. Varolduğunun ve bir birey olduğunun farkına varmalısın. Okumalısın, araştırmalısın, sorgulamalısın. Kendine "bu hayat benim değil mi, kuzenim bana nasıl karışabiliyor?" diye sor. Zaten sorduysan bunu kuzenine sor Sen kimsin ki benim hayatıma karışma yetkisine sahip olduğunu düşünüyorsun de. Ailene " beni dünyaya getirdiğiniz için minnettarım ama bu demek değil ki hayatımın üstünde ölene kadar söz sahibi olacaksınız" de mesela ne bileyim.

Dedim ya akşam ezanı eve giriş zilimdi. 21 yaşındayım, ailemle aynı evde yaşayıp üniversitede okuyorum. Bazen eve hiç girmiyorum. Bazen eve çok geç gelip erkenden derse gittiğim için beni görmüyorlar bile İnanışıma, giyinişime, aklına gelecek ne varsa hepsine karıştılar.(sanırsam) 18 yaşında ailemi karşıma alıp(dindar bir müslüman olacak şekilde yetiştirildim) dinleri mantığa aykırı bulduğumu, hiçbirini kabul etmediğimi söyledim. Vah ettiler, vazgeçirmeye çalıştılar, birkac yıl tartıştılar, bayramda seyranda laf soktular. Hiçbiri işe yaramayınca kendi halime bıraktılar

Ilk defa dizimin üstünde kalan bir kıyafet giydiğimde galiba 17 yaşındaydım ve çıplak gibi hissetmiştim. Şimdi taytı formayı geçirip günlük kıyafetlerin içindeymiş gibi rahat rahat dolaşiyorum ve en ufak bir kötü bakış yakaladığımda daha kötüsünü atıyorum. Bisiklet içinse babam evlenince alabilirsin diyordu 19 yaşımda 1060 liraya zar zor ilk bisikletimi aldım (ufakken evin önünde binilen hariç) 2.5 yıldır üstüne 4500 lira masraf yapmışımdır, hala yapmaya devam ediyorum. Artık sadece senin derdin bitmez diyorlar ( sürekli arıza çıkıyor ) gülüp geçiyorum.

Daha anlatabileceğim çok şey var ama bu kadarı forum için yeterli bence. Özet olarak sen kendini, çevreni, yaşadığın toplumu, aklına ne gelirse sorgula ve bulduğun cevapları mantığına dayandırarak özümse derim ben. Çevrende hayatın hakkında söz hakkına sahip olan insanlar elbette varlar ama onlara bu hayatın onlarin değil senin olduğunu, onlar söz hakkına sahip olsa da karar merciinin sen olduğunu HISSETTIRMELISIN.

Arzu edersen özelden yazabilirsin. Konuşuruz, varsa derdin dertleşiriz, hemen hemen aynı yaşta ve aynı durumların içinden geçen iki kişi tecrübelerimizi paylaşabiliriz.

Üniversite yazmasan 15 yaş altı zannedecektim yazdıklarından.Bisiklet dediğin çok çeşidi olan hem sürüş hem kullanım bakımından çok özelleştirilebilir bir alettir.Ulaşım için kullanmıyorsan spor için bin spor değilse rahatlamak için.Ama önce kendi sınırlarını aşmalısın çevrendekiler mutlaka alışır.Bende 16 yaşımdayken bunları yaşadım gerçi ben direkt bisiklet grubuyla başladıgım için 2009 da pek laf yemedim açıkçası.Yıllar içinde (başladıktan 2 yıl sonra) bir büyük kaza dahi geçirdim ölümden döndükten sonra dahi devam ettim ki o zaman 17 yaşımdaydım ama algı çoktan kırılmıştı o saatten sonra önümde duran yoktu dedim ki devam edeceğim.Sana tavsiyem Öncelikle bisiklet çevresi edin bunlar senden yaşca büyük olsun bol bol fotoğraf çekil sosyalleş bunları paylaş çevrendekiler dalgaya almayı bırakır onlarda özenir.
Ama önce kendine sormalısın bu geçici bir heves mi yoksa başka birşey mi?

Yarın hava durumunda yağmur gözükmüyor dışarıda hava el verirse yarın bisiklete atlayıp gidiyorum arkadaşlar.

@dryakup23 o yokuşu çıkacak sevgili zor bulunur tek çıkmaya devam
@dryakup23
Evet tahmininiz doğru kendisiyle doğduğumdan beri görüşürüz hatta. Arada ufak çekişmelerimiz olsa da bugünlere kadar çok iyi anlaştık. Ama son zamanlarda iki bisiklete binip okula gittim diye aramızdaki 20 yıl 7 aylık(doğduğumdan beri geçen süre olur) ilişki bitecek gibi görünüyor ama yarın yine de bisiklete çıkacam gibi artık hayırlısı neyse o olsun.

ben ortokuldan beridir okula hep bisikletle gitmişimdir çok güzel bişey şimdi lise okuyorum ve gidil dönüş toplam 17km falan ve mtb kullanıyorum toplu taşımadan 10 dk erken varıyorum evime muhteşem bişey

@Mustafa Zeybek
Nasıl başardın yahu? Noktası virgülüne kadar aynı benim hayatımı yazmışsın resmen

turbotx150
öncelikle bisiklet sürmek kötü birşey değil aksine süper birşeydir buna aileni ve kuzenini ikna ederek başla.ayrıca 20li yaşlar küçümsenecek yaşlar değil senin yaşında evli çocuklu arkadaşlarım vardı askerde,hayatın dilediğin gibi yaşamazsan gözün gönlün hep geride kalır.içinden geldiği gibi yaşa,çılgınlık yap,cesur ol,yoksa bastırılmış duygularınla ileride mutsuz olursun.mesela senin yaşındayken likya yolunun 30 40kmlik etabını iki arkadaşımla çadırlarımız,çantalarımız sırtımızda beraber 3günde katetmiştik hayatımın en muhteşem deneyimiydi.

Hayat Senin Hayatın Kardeşim.
Bisiklet Hep Söylerim.'İnsanoğlu'nun bulduğu en iyi,en faydalı ve de zararsız icatlardan biri'.
Onun için Bence Sen Kendini dinle,Bisikletini bırakma.
Güvenlik konusu her yerde olan şeyler,toplu taşımadada bunlar başına gelebilir.
Risk her yerde var.
20 yaşındasın,Aileni ikna edebilirsin.
O kuzeninide dinleme he de geç yav.

Hemen hemen herkes seni bisiklet sürmeye ikna etmek için yazmış gibi dursa da aslında şunu söylemek istemişler bence. Sen artık yetişkinsin ya da yetişkin olmaya çok yakınsın hayattaki kararlarını alabiliyor olman lazım.
Birçoğumuz da aynı tepkilerle karşılaştık karşılaşıyoruz ama pes etmedik ya da görmezden geldik ve bizi olduğumuz gibi kabul ettiler. En güzeli kimseyi incitmeden bunu yapabilmek. Tavsiyede bulunmak istiyorum yanına yama takımı pompa ve mutlaka kask al. Güvenliğini sağladığından dikkatli olduğundan emin ol ve seni düşünen insanlara bunu göster. Tüm bisiklettaşlarımın kask takmasını isterim. Hepinize keyifli ve güvenli pedallamalar. =)

@Yeni_kullanıcı
Kasksız evden en yakın 3 harfli(bim, şok, 101) bile gitmiyorum zaten pompa ve yamayı da alırım bir de anneme WhatsApp'tan anlık konum göndermeyi düşünüyorum.



Ve mutsuz son: Bugün okuldan döneceğim saatte yağmur gözüküyor bi binmek nasip olmuyor şu bisiklete önümüzdeki hafta da hep yağmur

@turbotx150

annene anlık konum gönderme kardeşim. alışsın. sen de alış. yarın hanıma da anlık fotoğraf gönderirsin hayatın eziyet olur. gerçi sen sanırım memnunsun böyle olmaktan. eğer öyleyse devam et.
yağmura gelince yağmurluk al. ıslan ya da... yahu bu böyle olmayacak sen benim yanıma staja gel. bir kaç ayda hallederiz



ben 15 yaşında ailemden ayrıldım. çeşitli nedenlerle... hayatı zor yoldan çözmemi sağladı asla pişman değilim. 9 yaş küçük kardeşim. 23 yaşına kadar evdeydi. onu geçen sene teşvik ede ede ayrı eve çıkarttım. mesleğin var nasıl olsa dedim. aynı şehirde olmasına rağmen hayatı öğrensin istedim. 3 -4 ay bocaladı biraz. şuan 1 yıl oldu ondaki değişime inanamıyorum. bu çocuk kendi çorabını alamazdı. yemek yapamaz , hasta olsa bebek gibi olurdu. şimdi komando gibi yaşamak zorunda. tabi ki onun için zor ama gerekli... uzun lafın kısası. ayrı eve çık. çıkamıyorsan buna maddi gücün yoksa bile böyle saçma sapan meselelerle hayatının çok değerli günlerini heba etme. bir daha asla 20 yaşında olmayacaksın. git serseri ol demiyorum. amaçsız yaşa demiyorum. yapamazsın zaten. ama şu güzelim ömrüne yazık etme. senin hayatına karışmak isteyenlere. '' teşekkür ederim. siz kendi hayatınıza bakınız'' de . baktın anlamıyorlar mı ? cümlenin sonuna bağırarak ulan ekle bunlar işin şakası... ama şu lanet olası hayatının kontrolünü alıp lanet kıçını kurtar evlat.

Not : Alttaki yazi tavsiye degil latifedir. Biraz gevseyip sakin sakin derdini ailene anlatmana yardımcı olur diye umuyorum. ?

+++++++++++++++++++++++++++++++++
Bizim zamanımızda siyah t shirt ve metal dinlemek yada arabesk dinlemek isyan sembolüydü. Şimdi durum nedir bilmiyorum. Durumu görüyor ve artırıyorum. Bisikleti bırak direk motora geç. Artık nasıl bir model olur sana kalmış. Basik küba mi olur, naked mi olur, yada cruise mi olur sana ve bütçene kalmış. Hem mahallede hem de okulda farklı olursun. Bir lakabın olur. ( Dede Korkut misali ) Cool yada zalim.... ???

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

Kemal Sunal in çapkınlık dersi aldığı kitaba benzetmiştir herhalde. ???

Kolay gelsin. Hayat senin hayatın. Tavsiyeler iyidir. Ama çözüm yolu sana ait olsun.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++
Edit : Motor konusunda rahmetli Babuş u da analım. Skuter de iyidir. Ama sakın gagalı ve yüksek olan lord motoru olmasın.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++

@CeRKeZ
Benim için herşeyin başlangıcı 16 yaşımda Antalya' dan Denizli' ye taşınmak oldu. Basitçe anlatacak olursam, misal, Antalya' da utangaç olduğum biliniyor, ben de bunu özümsemişim; ama Denizli' de bırak utangaç olduğumu; kimse ne olduğumu, nasıl biri olduğumu bilmiyordu. Kendim de nasıl biri olduğumu bilmediğimi, bana başkaları tarafından dayatılan şeylerin toplamı olduğumu farkettim.

Mesela utangaçlık demistik oradan yüruyelim; Ben neden utangaç biriyim? Ailem beni sosyallik açısından iyi yetiştirmediği için sosyal konularda başarısız oldum. Sonra da çevremdeki insanlar beni bu şekilde tanıdı. Zamanla buna ben de inandım ve özümsedim. Ben gerçekten böyle biri miydim? utangaç kelimesinin yerine herhangi bir şeyi koyup bu şekilde çözümleme yapmakla insanların çer çöp attığı arazini temizleyip kendi binanı dikmeye başlıyorsun. Tabi ilk başta araziyi kazması psikolojik yıkım. Temelleri attıktan sonra da bina zaten yükselmeye başlıyor desem yanlış olmaz.