EnginK.
Forum Bağımlısı
- Kayıt
- 5 Haziran 2012
- Mesaj
- 642
- Tepki
- 1.481
- Yaş
- 51
- Şehir
- izmir
- Başlangıç
- 1978—79
- Bisiklet
- Diğer
- Bisiklet türü
- Yol bisikleti
Bugün İzmir'de yağmurların bitmesiyle uzun aradan sonra antremana çıktım. Hava çok güzeldi. Üzerimdeki hamlığı atmak için iyi bir fırsattı. Yine benim malum rota olan Alsancak-Urla rotasını gidiş dönüş non-stop tamamlamaktı amacım. Giderken hiçbir problem olmadı dönüşte de Güzelbahçe'ye kadar herşey yolundaydı. Güzelbahçe'de tempo tutturmuş gelirken birden solumda bir araç farkettim ve farketmemle beraber araç bana ön kapıdan resmen yapıştı ve sağa doğru sürüklemeye başladı. Süratim 25-30 arası. Kontrol edemeyeceğim bir yere (elektrik direği-kaldırım) sürüklenmemek için ben de anlık kararla araçla birlikte hareket edip düşmemek için araca yüklendim sol tarafımla. Bu sefer araç bana çarptığını farketti ve hızlanıp ayrıldı benden. Ben de desteksiz kaldığım için sol tarafımın üstüne düştüm. Araç sürücüsü genç hanımefendi meğer sağdaki sokağa giriyormuş. Ben o sokağın ortasına çoktan gelmiştim çarptığında. O anda olayın sıcaklığıyla arkadan gelen araçların altında kalmamak için yerde 5 saniye oturduktan sonra ayağa kalktım. Sürücü hanımefendi o illa girmek istediği sokağa sonunda girdi ve ilerde durdu. Arkadan da bir araç görmüş olayı onlar da sağolsunlar durdular var mı birşey diye. Üstümü başımı kontrol ettim önce iki dizimde yanma var sol bileğim hafif ağrıyor üstüne düştüğüm için . Onun dışında bende önemli birşey yok diye düşündüm . O anda olayın sıcaklığıyla, tavan yapmış nabızla ve adrenalinle önce nefesimi ve nabzımı düşüreyim biraz diye düşündüm ve bana iyi misiniz diye soranlara kısa cevaplar verdim. Sürücü de ambulans çağıralım birşey varsa dediyse de anında ayağa kalkabildiğim için istemem dedim. Ama durup dururken yandan çarpıldığım için epeyce sinirlendim. Sonra iyi olduğuma kanaat getirince tamam siz gidin , birşey varsa da şimdi sıcak sıcak belli olmaz akşama belli olur dedim. Numaralarımızı aldık-verdik.
Şimdi işin asıl ''BÜYÜK PİŞMANLIK'' kısmına gelelim. Eve geldim üstümü başımı değiştirdikten sonra kendimle ilgilenmeye başladım. Her iki dizimde ve yanlarında şişlik oluştu ve kocaman asfalt yanıkları vardı haliyle. Ben bunlarla uğraşırken telefonum çaldı. Bilmediğim bir numara olduğu için ellerim de ilaçlı olduğu için açmadım. Sonra bir daha çaldı bu sefer numarasını kaydettiğim kız arıyordu. Önce kendini tanıttı ve telefonu birden bir kadına verdi. Karşımdaki kadın olayın nasıl olduğunu sormaya başladı (geçmiş olsun demek yok). Ben de kazadır oldu öyle dedim ve nasıl olduğunu anlatırken birden bana ben de duatloncuyum nasıl olduğunu bilirim bu işlerin dedi ve siz bizim kızımızın üstüne yürümüşsünüz diye beni suçlamaya başladı. Ben özür beklerken birden bu suçlamayla karşılaşınca çok şaşırdım. Yok kızımız çok korkmuş eve geldi hüngür hüngür ağlıyor vs. Ben kızlarının üstüne yürümüşüm. Hanımefendi bakın dedim, madem sporcusunuz dinleyin beni daha iyi anlarsınız , benim nabzım tavan yapmış düşmüşüm , hatalı olan taraf sizsiniz bir de şimdi ben mi suçlu oldum dedim. Olsa olsa o anlık adrenalinle sesim yüksek çıkmış olabilir, kaldı ki orda bir sürü duran insan da vardı dedim.
Bunları derken Bu ikinci hanımefendi de telefonu bir adama verdi. Bana yükselmeye çalışırken izin vermedim bu sefer. O da biz ''Bilmemne Gayrimenkulüz'' varsa birşey halledelim doktor vs. dedi. Yahu dedimben de 46 yaşında adamım ben de bilirim çok iyi bilirim bu işleri polis çağırmamışım, ambulans çağırmamışım, zararımı tazmin edin dememişim hala hala ben mi hatalıyım dedim. Bir defa daha doktor vs lazımsa derken sizin hiçbirşeyinizi istemiyorum kalsın lanet olsun deyip kapattım telefonu. Küfürü de içimden ettim. Kazayı iki şişmiş diz, asfalt yanıkları ve hafif yamuk ön jantla atlatmış olduk.
Bunlar heralde biz bisiklete biniyoruz diye bizi ipsiz sapsız veya çulsuz adamlar sanıyorlar. Şu 'Bilmemne Gayrimenkulüz biz'' demeleri de ayrı bir garabet. Bilmemne gayrimenkul olunca sadrazamın sol bilmemnesinden mi düşmüş oluyorsunuz veya birine çarptığınızda özür dileyeceğiniz yere parası neyse veririz doktor vs diye yaklaşımda bulununca görevinizi yerine getirmiş oluyorsunuz. Kimsiniz siz.
Velhasıl-ı kelam iyilikten maraz doğar lafı doğruymuş ispatlandı. ÖNCE İNSAN OLACAKSINIZ SONRA İSTERSENİZ BİLMEMNE GAYRİMENKUL OLMAYA DEVAM EDEBİLİRSİNİZ.
Not: Bu olaya karışan ,benle telefonda muhatap olan pek saygıdeğer Bilmemne Gayrimenkulcüler bunu okuyorsanız veya forumdaysanız kendinizi savunabilirsiniz. Belki duatloncu hanımefendi takip ediyordur forumu .Beklerim...
Şimdi işin asıl ''BÜYÜK PİŞMANLIK'' kısmına gelelim. Eve geldim üstümü başımı değiştirdikten sonra kendimle ilgilenmeye başladım. Her iki dizimde ve yanlarında şişlik oluştu ve kocaman asfalt yanıkları vardı haliyle. Ben bunlarla uğraşırken telefonum çaldı. Bilmediğim bir numara olduğu için ellerim de ilaçlı olduğu için açmadım. Sonra bir daha çaldı bu sefer numarasını kaydettiğim kız arıyordu. Önce kendini tanıttı ve telefonu birden bir kadına verdi. Karşımdaki kadın olayın nasıl olduğunu sormaya başladı (geçmiş olsun demek yok). Ben de kazadır oldu öyle dedim ve nasıl olduğunu anlatırken birden bana ben de duatloncuyum nasıl olduğunu bilirim bu işlerin dedi ve siz bizim kızımızın üstüne yürümüşsünüz diye beni suçlamaya başladı. Ben özür beklerken birden bu suçlamayla karşılaşınca çok şaşırdım. Yok kızımız çok korkmuş eve geldi hüngür hüngür ağlıyor vs. Ben kızlarının üstüne yürümüşüm. Hanımefendi bakın dedim, madem sporcusunuz dinleyin beni daha iyi anlarsınız , benim nabzım tavan yapmış düşmüşüm , hatalı olan taraf sizsiniz bir de şimdi ben mi suçlu oldum dedim. Olsa olsa o anlık adrenalinle sesim yüksek çıkmış olabilir, kaldı ki orda bir sürü duran insan da vardı dedim.
Bunları derken Bu ikinci hanımefendi de telefonu bir adama verdi. Bana yükselmeye çalışırken izin vermedim bu sefer. O da biz ''Bilmemne Gayrimenkulüz'' varsa birşey halledelim doktor vs. dedi. Yahu dedimben de 46 yaşında adamım ben de bilirim çok iyi bilirim bu işleri polis çağırmamışım, ambulans çağırmamışım, zararımı tazmin edin dememişim hala hala ben mi hatalıyım dedim. Bir defa daha doktor vs lazımsa derken sizin hiçbirşeyinizi istemiyorum kalsın lanet olsun deyip kapattım telefonu. Küfürü de içimden ettim. Kazayı iki şişmiş diz, asfalt yanıkları ve hafif yamuk ön jantla atlatmış olduk.
Bunlar heralde biz bisiklete biniyoruz diye bizi ipsiz sapsız veya çulsuz adamlar sanıyorlar. Şu 'Bilmemne Gayrimenkulüz biz'' demeleri de ayrı bir garabet. Bilmemne gayrimenkul olunca sadrazamın sol bilmemnesinden mi düşmüş oluyorsunuz veya birine çarptığınızda özür dileyeceğiniz yere parası neyse veririz doktor vs diye yaklaşımda bulununca görevinizi yerine getirmiş oluyorsunuz. Kimsiniz siz.
Velhasıl-ı kelam iyilikten maraz doğar lafı doğruymuş ispatlandı. ÖNCE İNSAN OLACAKSINIZ SONRA İSTERSENİZ BİLMEMNE GAYRİMENKUL OLMAYA DEVAM EDEBİLİRSİNİZ.
Not: Bu olaya karışan ,benle telefonda muhatap olan pek saygıdeğer Bilmemne Gayrimenkulcüler bunu okuyorsanız veya forumdaysanız kendinizi savunabilirsiniz. Belki duatloncu hanımefendi takip ediyordur forumu .Beklerim...


