Hadi çuvaldızı kendimize batıralım.

Bu konuyu sevdim yaşadığım il ve ilçede genellikle bisiklet mahalle aralarında çocuklar tarafından sürülüyor trafikte nadiren bisikletli görüyorum yani insanlar trafikte bisikletliye pek alışık değiller ama çok fazla sıkıntı yaşamıyorum oluyorsa da genellikle benim hatamdır. trafik kuralları bilgim de trafikte kabul görmüş davranışlar (doğru açıklamayı yapamadım ama; trafik akışını uyum sağlayabilme vs gibi) bilgim de iyidir diye düşünüyorum. bugüne kadar tek yaşadığım sıkıntı şehir içinde beni gördüğü halde yola atlayan arabalar (hızlı geldiğimi tahmin edemiyorlar yada hakikaten umursamıyorlar). Ayrıca aynam, ön lambam ve arkada çakarlı stop farı var. Sık sık aynayı kontrol ederim emniyet şeridinden gidiyorken bile.
benim hatalarım;

Şehir içinde yer yer hızlı sürmek (zaten sadece tatlı bir rampa inişi varsa 50 ye kadar çıkıyorum kondisyonum yetse daha fazlasını da yaparım bundan çok keyif alıyorum çünkü)

Kırmızıda geçmek tabiki kontrollü bir şekilde (kırmızı yeni yandıysa hızlanarak bekleyen araçlar kalkmadan önce geçmeye çalışırım eğer hızımı kesmek istemiyorsam ortalama falan umrumda değil ama) hatta geçen gün 2 şerit arabalar kırmızıda bekliyor bende aralarında 30-35 gibi hızla ışıklara doğru geldim kırmızının sönmesine 6 saniye falan kalmıştı sadece soldan benim gittiğim yöne araba gelebilirdi orada bende geçmeye karar verdim ama solumda ışığa en yakın hafif ticari bir araç vardı çok kısa bi mesafe kala karşıya geçen yayaları gördüm panik frenle durdum 3yıldır kullandığım bisikletimle ilk defa arka kalktı sayısız sert fren yapmama rağmen ve yayalar haklı olarak korktular. geçmeye karar verdiğimde aklımda sadece soldan gelebilecek arabalar vardı yayaları hiç düşünmemiştim bile. frenlerime güveniyorum ve bu beni daha tehlikeli durumlara sokuyor.

Şehir içinde araçları takip mesafesine uymadan takip etmek. Ama ellerim hep frendedir kontrollüyümdür bakalım şimdiye kadar hiç sert fren yapan aracın hemen arkasında bulunmadım güvendiğim frenlerim beni o zaman koruyabilecek mi?

Sağa dönüşün olduğu yerlerde önümdeki aracın sağından geçmek, en heyecanlısı da bu ne olacağı hiç belli değil

Ama hızım trafikte arabalara uyum sağlayabilecek seviyedeyse her şeridi rahatlıkla kullanırım eğer önümdeki araç yetişemeyeceğim kadar hızlanmaya başladıysa hemen arkamdan gelenlere şeridi teslim ederim bu konularda hata yapmıyorum

- Tek yon yollarda arabalarin sagindan gecmek! Bir gun birisi ''trafik durmusken ineyim'' diyerek sag yolcu kapisini acacak, surekli kontrol ederek geciyor olmama ragmen garfield gibi kapiya yapisip akillanacagim.
- Kaldirimdan gitmek! Her ne kadar yayalar varsa durup yol versemde, zaman zaman daralan kaldirimlarda yaya akisinda tikanikligin sebebi oldugum bir gercek
- Erken saatlerde spor olsun diye kalkip sehiricinden cikana kadar bos kaldirimlarda hoplayip ziplamak, araba yoksa ucarak yola atlamak... Birgun kor noktaya denk gelip kendime ve birine sebep olacagim kesin!
- Bos ve uzun yokus gorunce frene dokunamayip koptukca kopmaktan zaman zaman kendimi alikoyamamak... Hız icin yapilmamis MTB ile 60 km lerin ustunu gorup alet titreyerek sarsilmaya baslayinca aklim basima geliyor
- Acelem varsa (acele giden ecele gider) kirmizi isiklarda kavsak bossa gecip gitmek! Birgun gececegim ama gidemeyecegim o olacak

40 yasini gecip hala yeniyetmeler gibi yaptigim bu hatalar, burada gunah cikarinca kafama iyice dank edip, daha kontrollu olmami saglar umarim
Neyseki kaskim olmadan asla binmem!
Araba kullanirken alabildigine sakin ve kurallara uyan bir surucu olurum.
Butun bu haltlari yememe ragmen cocuklarla yururken bile cok kuralciyimdir ve acele edip kural cignemeye kalktiklarinda kafalarina kazimaya devam ederim:
''1 dakika gec gitmek, hic gidememekten iyidir!''