Merhaba tum pedal dostlari, tanistigim/tanisacagim arkadaslarim, bisiklete gonul veren yol kardeslerim,
is nedeni ile Ankara'da bulundugum bu iki haftalik surecin ortasinda elimde cok guzel bos bir haftasonu vardi. Ben de bu hafta sonunu uzun zamandir soz verip te bir turlu sozumu tutup ziyaretine gidemedigim Bulent kardesimizi ziyaret etmek icin kullandim. Aslinda benimle gelmeye hevesli baskalari da vardi (Berk ve Yavuz), ancak programlari musait olmadigi ve ben de onceden planli hareket etmedigim icin ne yazik ki benimle birlikte bu essiz iki gunu yasayamadilar. (Malum, biri sozleniyor digeri ise kursa gidecekti).
Cumartesi gunu yine son anda cikan bir gecikme nedeni ile (is, is, is, sirketi ben kurtaracagim
) biraz gec te olsa Eskisehir'e gectim. Bulent, cok saolsun Murat'i da alip beni karsilamaya terminale kadar geldi. Birlikte Bulent'in evine kadar sehir icinde olacagini tahmin etmeyecegim kadar guzel bir yoldan gittik. Burada Bulent'in bana hazirladigi surpriz ile karsilastim. (Bulent, abi simdi burdan surprizi soylesem kizmazsin dimi ?). Birlikte yapmis oldugumuz o enfes Ayvalik-Didim turunda cekmis oldugu dialari cok guzel bir muzik esliginde (Vangelis, 1452 Conquest of Paradise) slayt makinesi ile gosterdi. Fotograflarin hepsi cok guzel cekilmis, slayt gosterisi icin ozenle secilmis ve siralanmisti. Gunun surprizi ise gosterinin benim fotograflarim ile baslamasiydi. Ogrendigime gore Bulent bu gosteri icin oldukca caba sarf etmis, zaten gosteriyi izledikten sonra da ne kadar caba harcandigini kendiniz de fark ediyorsunuz. Bulent'in ise gitmesi gerektigi icin (16:00-00:00 calisiyordu) Murat ve ben de Bulent ile birlikte ciktik. Gece saat 1 civari Bulent ile tekrar bulusarak evine gittik, ancak gevezelik etmek, ileride yapilacak turlar hakkinda fikir yurutmek, gecmis turdan bahsetmek, ertesi gunku turdan bahsetmek vs derken saat 4:00 gibi ancak uyumaya sira geldi. Sabah saat 08:00 gibi kalkip hazirlandik ve cok kisa bir surede evden ciktik. Bulent bizi Eskisehir merkezde bir borekciye soktu. Enfes iki porsiyon borek ve iki de portakal suyundan sonra terminale surduk emektar bisikletlerimizi. Terminalde bir de dagci grubu vardi egitim icin trekking yapmaya giden. Ilginc olan sey Eskiheririn yarisinin Bulenti taniyor olmasiydi. Girdigimiz borekcide, sokakta bisikletlerimizi surerken, terminalde her yerde brileri mutlaka gelip 'aaa, Bulent abi n'ber' gibi cumleler kurdu Havanin yagmurlu ve biraz da soguk olmasi nedeni ile ben kimse gelmez diye dusunuyordum ancak bulusma saati olan saat 10:00'dan once Murat, Hasan ve Umit cikageldiler. Kisa bir tanismadan sonra gidecegimiz yere giden otobus geldi ve bir iki hafif dozajli tartismadan sonra
bisikletleri bizim yuklememiz ve fazla yer isgal etmememiz kaydi ile bizi aldilar. Bu arada diger dagci grubu da ayni otobuse binince ben bayagi bir eglendim. Sonucta bu soguk havada 5 deli yola cikacagiz diye dusunurken bir anda bir otobus dolusu deli olduk. Otobus ile yapilan kisa bir yolculugun ardindan Bozdag verici istasyonunda indik, Tas kopru koyune yakin bir yer ve rakimi 1200 metre. Turumuza baslamak icin oncelikle buz gibi havada daha once tum tekerleklerini cikarmis oldugumuz bisikletlerimizi topladik, bir iki fren ayari, bir suru lastik sisirme ve bir de vites ayarindan sonra yola koyulduk. Yolculugumuz cok guzel bir manzaraya sahip olan yolda asagi dogru inmekten ibaretti. Aslinda oldukca kisa bir turdu ve fazla da pedal cevirdigimizi soyleyemem. Nitekim cok kisa bir sure sonra hedefimiz olan Nihal Gazi Kaplicalarina ulastik ve grubun uc uyesini orada birakarak Bulent ve ben Eskisehire donduk (malum Bulent'in ise gitmesi gerekiyordu ve ben de ona eslik ettim) Ama kesinlikle cok guzeldi ve bir kac surpriz barindiriyordu. Oncelikle bir noktada gitmekte oldugumuz yolun kapatildigini gorduk. Hem de oyle onceden uyari levhasi koyarak filan degil, yolun ortasina kocaman bir toprak tumsek yaparak. Tabiyokus asagi inerken aldigimiz hiz ile tehlikeli olabilirdi ancak sansimiza herhangi bir kotu olay yasamadik. Yolun bundan sonraki kismi ise daha da guzeldi, oncelikle nereden ciktigi hic belli olmayan asiri yogun bir sisin icine girdik, oyleki gozluk camlarimda olusan damlalar yuzunden gorusum kapaniyordu. Sonra tekrar ayni sekilde baska bir tumsek ile karsilastik, burasi da yolun diger ucunun kapatildigi nokta idi. Arada bir kac guzel viraja girdik, nereden geldigi hic belli olmayan ve keskin virajlar biraz bozuk yola girdik, ve en guzeli de bol bol manzarayi seyrettik. Burada yazi ile manzarayi anlatmam pek mumkun degil, ancak hayal guzunucu kullanirsaniz yardimci olabilirm, ama inanin geniz bir hayal gucune ihtiyaciniz olacak. Daglar dusunun sira sira ve yesil ile sarinin tonlarini barindiran. Bunlar arasinda vadiler. Daglarin uzerinde yer yez beyazin en keskin halinde kar kumeleri. Ve yer yer bunlarin uzerini kaplayan bulutlar. Dagin altinda sanki dag kayniyormuscasina cikan bulut kumeleri. Sanki dagin icinde birileri ates yakmis koca kazanlarda su kaynatiyormuscasina yavas yavas dagdan yukselen, dagin yuzeyi boyunca ozgurce dolasacagi gokyuzune dogru ilerleyen gencecik bulutlar. Tum bunlarin ortasindan gecen bir yol hayal edin. Her bisikletcinin sevecegi kadr duzgun, ama yine de biraz bozuk. Yer yer virajlar, bol bol inis hayal edin. Ve durdugunuz yerden yan yana ilerleyen dort bisikletcinin yogun sisin icerisine bu yoldan suzulerek girdigini gordugunuzu hayal edin. Evet, ben bugun bunlarin hepsini gordum ve yasadim. Bir kere daha beni bisiklet ile tanistiran o mutlu rastlantilara, bana bu sevgiyi asilayan arkadasima ve bu guzel iki gun icin elinden gelen her seyi yapan cok sevgili dostum Bulent'e minnet duydum. Bir defa daha yasamanin ne kadar guzel oldugunu hissettim. Bir kere daha hayatin ne kadar cok guzellik icerdigini ne kadar guzel surprizler barindirdigini fark ettim. Bir kere daha, burada oldugum icin, hayatta oldugum icin, bir BISIKLET SEVEN oldugum icin kendimle gururlandim. Bir kere daha iyi dostlarin insan icin ne ifade ettigini gordum. Tesekkurler dostum Bulent, tesekkurler Murat, Hasan, Umit. Tesekkurler bisiklet dunyasi ...
Hepinize bol pedalli ve mutlu gunler dilerim ...
Gokhan KORALTURK
is nedeni ile Ankara'da bulundugum bu iki haftalik surecin ortasinda elimde cok guzel bos bir haftasonu vardi. Ben de bu hafta sonunu uzun zamandir soz verip te bir turlu sozumu tutup ziyaretine gidemedigim Bulent kardesimizi ziyaret etmek icin kullandim. Aslinda benimle gelmeye hevesli baskalari da vardi (Berk ve Yavuz), ancak programlari musait olmadigi ve ben de onceden planli hareket etmedigim icin ne yazik ki benimle birlikte bu essiz iki gunu yasayamadilar. (Malum, biri sozleniyor digeri ise kursa gidecekti).
Cumartesi gunu yine son anda cikan bir gecikme nedeni ile (is, is, is, sirketi ben kurtaracagim
) biraz gec te olsa Eskisehir'e gectim. Bulent, cok saolsun Murat'i da alip beni karsilamaya terminale kadar geldi. Birlikte Bulent'in evine kadar sehir icinde olacagini tahmin etmeyecegim kadar guzel bir yoldan gittik. Burada Bulent'in bana hazirladigi surpriz ile karsilastim. (Bulent, abi simdi burdan surprizi soylesem kizmazsin dimi ?). Birlikte yapmis oldugumuz o enfes Ayvalik-Didim turunda cekmis oldugu dialari cok guzel bir muzik esliginde (Vangelis, 1452 Conquest of Paradise) slayt makinesi ile gosterdi. Fotograflarin hepsi cok guzel cekilmis, slayt gosterisi icin ozenle secilmis ve siralanmisti. Gunun surprizi ise gosterinin benim fotograflarim ile baslamasiydi. Ogrendigime gore Bulent bu gosteri icin oldukca caba sarf etmis, zaten gosteriyi izledikten sonra da ne kadar caba harcandigini kendiniz de fark ediyorsunuz. Bulent'in ise gitmesi gerektigi icin (16:00-00:00 calisiyordu) Murat ve ben de Bulent ile birlikte ciktik. Gece saat 1 civari Bulent ile tekrar bulusarak evine gittik, ancak gevezelik etmek, ileride yapilacak turlar hakkinda fikir yurutmek, gecmis turdan bahsetmek, ertesi gunku turdan bahsetmek vs derken saat 4:00 gibi ancak uyumaya sira geldi. Sabah saat 08:00 gibi kalkip hazirlandik ve cok kisa bir surede evden ciktik. Bulent bizi Eskisehir merkezde bir borekciye soktu. Enfes iki porsiyon borek ve iki de portakal suyundan sonra terminale surduk emektar bisikletlerimizi. Terminalde bir de dagci grubu vardi egitim icin trekking yapmaya giden. Ilginc olan sey Eskiheririn yarisinin Bulenti taniyor olmasiydi. Girdigimiz borekcide, sokakta bisikletlerimizi surerken, terminalde her yerde brileri mutlaka gelip 'aaa, Bulent abi n'ber' gibi cumleler kurdu Havanin yagmurlu ve biraz da soguk olmasi nedeni ile ben kimse gelmez diye dusunuyordum ancak bulusma saati olan saat 10:00'dan once Murat, Hasan ve Umit cikageldiler. Kisa bir tanismadan sonra gidecegimiz yere giden otobus geldi ve bir iki hafif dozajli tartismadan sonrabisikletleri bizim yuklememiz ve fazla yer isgal etmememiz kaydi ile bizi aldilar. Bu arada diger dagci grubu da ayni otobuse binince ben bayagi bir eglendim. Sonucta bu soguk havada 5 deli yola cikacagiz diye dusunurken bir anda bir otobus dolusu deli olduk. Otobus ile yapilan kisa bir yolculugun ardindan Bozdag verici istasyonunda indik, Tas kopru koyune yakin bir yer ve rakimi 1200 metre. Turumuza baslamak icin oncelikle buz gibi havada daha once tum tekerleklerini cikarmis oldugumuz bisikletlerimizi topladik, bir iki fren ayari, bir suru lastik sisirme ve bir de vites ayarindan sonra yola koyulduk. Yolculugumuz cok guzel bir manzaraya sahip olan yolda asagi dogru inmekten ibaretti. Aslinda oldukca kisa bir turdu ve fazla da pedal cevirdigimizi soyleyemem. Nitekim cok kisa bir sure sonra hedefimiz olan Nihal Gazi Kaplicalarina ulastik ve grubun uc uyesini orada birakarak Bulent ve ben Eskisehire donduk (malum Bulent'in ise gitmesi gerekiyordu ve ben de ona eslik ettim) Ama kesinlikle cok guzeldi ve bir kac surpriz barindiriyordu. Oncelikle bir noktada gitmekte oldugumuz yolun kapatildigini gorduk. Hem de oyle onceden uyari levhasi koyarak filan degil, yolun ortasina kocaman bir toprak tumsek yaparak. Tabiyokus asagi inerken aldigimiz hiz ile tehlikeli olabilirdi ancak sansimiza herhangi bir kotu olay yasamadik. Yolun bundan sonraki kismi ise daha da guzeldi, oncelikle nereden ciktigi hic belli olmayan asiri yogun bir sisin icine girdik, oyleki gozluk camlarimda olusan damlalar yuzunden gorusum kapaniyordu. Sonra tekrar ayni sekilde baska bir tumsek ile karsilastik, burasi da yolun diger ucunun kapatildigi nokta idi. Arada bir kac guzel viraja girdik, nereden geldigi hic belli olmayan ve keskin virajlar
biraz bozuk yola girdik, ve en guzeli de bol bol manzarayi seyrettik. Burada yazi ile manzarayi anlatmam pek mumkun degil, ancak hayal guzunucu kullanirsaniz yardimci olabilirm, ama inanin geniz bir hayal gucune ihtiyaciniz olacak. Daglar dusunun sira sira ve yesil ile sarinin tonlarini barindiran. Bunlar arasinda vadiler. Daglarin uzerinde yer yez beyazin en keskin halinde kar kumeleri. Ve yer yer bunlarin uzerini kaplayan bulutlar. Dagin altinda sanki dag kayniyormuscasina cikan bulut kumeleri. Sanki dagin icinde birileri ates yakmis koca kazanlarda su kaynatiyormuscasina yavas yavas dagdan yukselen, dagin yuzeyi boyunca ozgurce dolasacagi gokyuzune dogru ilerleyen gencecik bulutlar. Tum bunlarin ortasindan gecen bir yol hayal edin. Her bisikletcinin sevecegi kadr duzgun, ama yine de biraz bozuk. Yer yer virajlar, bol bol inis hayal edin. Ve durdugunuz yerden yan yana ilerleyen dort bisikletcinin yogun sisin icerisine bu yoldan suzulerek girdigini gordugunuzu hayal edin. Evet, ben bugun bunlarin hepsini gordum ve yasadim. Bir kere daha beni bisiklet ile tanistiran o mutlu rastlantilara, bana bu sevgiyi asilayan arkadasima ve bu guzel iki gun icin elinden gelen her seyi yapan cok sevgili dostum Bulent'e minnet duydum. Bir defa daha yasamanin ne kadar guzel oldugunu hissettim. Bir kere daha hayatin ne kadar cok guzellik icerdigini ne kadar guzel surprizler barindirdigini fark ettim. Bir kere daha, burada oldugum icin, hayatta oldugum icin, bir BISIKLET SEVEN oldugum icin kendimle gururlandim. Bir kere daha iyi dostlarin insan icin ne ifade ettigini gordum. Tesekkurler dostum Bulent, tesekkurler Murat, Hasan, Umit. Tesekkurler bisiklet dunyasi ...Hepinize bol pedalli ve mutlu gunler dilerim ...
Gokhan KORALTURK
