düşüş sonrası psikolojik travma

İyi akşamlar herkese yaklaşık iki ay önce kar sonrası dağda iniş yaparken singletrack parkurlardan hep kullandığım rampalardan birinden zıpladım inişinde ise teker çamur sebebiyle yolu kavrayamadı düşüşte kaskı kırdım ilk vuruşumda, ikincisinde ise kaşım yarıldı diz ve dirsek ise cabası omzumda ezilme... çok hafif atlatamadım o sefer yani kaşımda izden başka kalan tek etkisi psikolojik oldu düşüşümün... artık bisiklet sürerken kendimi rahat hissedemiyorum sürekli korumasızlık hissi düşme korkusu eskisi gibi hareketler ve agresif sürüşten eser yok ağırdan alıp alışmayı denedim kendime zaman verdim ama durum aynı.. bu konu hakkında yapabileceğim nedir bilgisi önerisi deneyimi olan abilerim paylaşabilirse sevinirim

Aynısı bendede var yazın kaza yapmıştım baya ciddi kazaydı dikişler sargılar hala sürerken düşünüyorum şimdi düşücem az kaldı diye tek çözüm kafaya takmamak bence

Şuanlık aynı bende de durum

Bende aynı korkuyu düştüğüm zaman sonrası yaşadım özellikle düştüğüm parkura devamlı pedalladım düşme hissi veren korkuyu yendim düştüğün yere gene git pedalla.

daha iyi işte, kazayı ucuz atlatmışsınız, artık temkinli kullanırsınız. ailenize, arkadaşlarınıza lazımsınız.

bir de düşüşlerinden ders alamayanlar var.. onların durumu daha kötü...

demek ki siz bisikletinin fiziksel durumu ile kendi becerilerinizi yanlış hesaplamışsınız... hepsi bu... doğru hesapladığınız an kendinize güveniniz gelir bence... dert etmeyin.

@semih59
Aklımda olup da denemediğim taktiklerden açıkçası fark ettim ki hep kaçmışım korkumdan aynı parkurda aynı rampadan geçerken hiç başarılı zıplayış denemedim işe yaraması temennim teşekkür ederim

@CandanC
Aslında bisikletim yaklaşık 3 haftalıktı alışmadan birbirimize bi delilik yaptık ondan olacak

Aynı durumu bende yaşıyorum.bundan 2 hafta önce bisikletle merdivenden inerken düştüm.Şimdi merdiven yanınından geçerken bile korkuyorum.

geçmiş olsun 2-3 ay önce kaza yapmıştım üstelik kendi hatam değildi buna rağmen bir süre sürerken kendimi diken üstünde hissettim emin ol bu durumun sürerek geçer ancak ayrıca kafanda bu olay bir korku değil tecrübe anısı olarak yer etsin

Benim altımdan kaçtı resmen bisiklet kavşağa girerken hem de o kadar araba arasında.Bacaklar bildiğin iptaldi kazadan sonra 2 - 3 hafta.Dersimi aldım, artist gibi yatmaya gerek yok dedim kendime sonuçta Mtb idi o.Demek istediğim korkmaya gerek yok, eğer ne yapıp ne yapmamanız gerektiğini öğrendiyseniz.Acı gerçek şu, bisiklet bu her taraf açık tüm kontrol sende.Hata pek affetmiyor.Ona göre davranmaktan başka da şans yok.Kask tek koruyucu ne yazık ki.Kendinize güvenin yeterli.Biraz daha temkinli olduktan sonra sorun olmaz

Geçmiş olsun. 2 ay çok yeni sayılır bence korkunun tamamen geçmesi için.

8 ay önce virajda kaydım ve asfaltı sağ dirseğimle karşılayıp kol kemiğinin omuz kısmını kol kemiğimden ayırdım. Kırıldı yani. Platin takıldı. Dirsek yere vurunca omuz nasıl gitti orasını hala anlamış değilim ama neyse konu bu değil. 4 aydır motorla, 3 aydır da bisikletle tekrar sürüşe başladım ama hala kayma korkusu var. Korkunun zamanla azaldığını hissedebiliyorum ama halen tam geçmiş değil. Belki de koldaki ağrının hala tam geçmemiş olmasının etkisi vardır (doktor ağrı için en az 1 sene diyor).

Hele hele 2 sene önceki kazadan (2013 eylülde forumda olanlar hatırlar belki) kalan psikolojik etki hala devam ediyor. Sola dönecekken eskisi gibi gidemiyorum durup yolun boşalmasını bekliyorum. Araçlara alışmak için uzun süre trafikle beraber akma çalışması yaptım ama tedavide vücut çok hamlaştığı ve bunu atlatamadan ikinci kazayı (omuz kırılması olayı) geçirdiğim için trafik akışına performans eksikliğinden dolayı ayak uyduramıyorum hala. 7 km mesafe en kısa 20 dk'da bitiyor (o da rüzgar arkadan eserse). 15 km üzerini ise hiç deneyemedim daha. 2 senedir daha önce hiç bisiklet kullanmamışım gibi takılıyorum. Artış var mı var. Ama yeterli değil benim için.

Toparlamak gerekirse; "kazanın ya da hasarın ciddiyeti ile kendine tekrar güven gelme süresi veya kullandığımız araca tekrar alışma süresi doğru orantılıdır" sonucuna vardım kendi çapımda. Yani pes etmeden, ağırdan almaya devam ederek sürmeye devam et. Bak ben varım burada örnek olarak, moral bozmaya gerek yok. Çok yavaş da olsa, anlık bir gelme de olsa o korku eninde sonunda gidecektir.

@Serden Us
Çok geçmiş olsun abi sağolasın

Yeni aldığım bisikletle iki tehlikenin kıyısından döndüm. Düz yolda 40 la giderken hani yolda bir asfalt bozukluğu olurda önceden fark edemezsin bisikletin tekeri lönk diye çukura girince farkına varırsın ya işte öyle bir yol bozukluğuna denk geldim. O arada gidonu tutmak ile tutmamak arası kavramıştım. Gidon elimden bir anda boşladı. nerdeyse sağ tarafıma doğru yola uzanıyordum ki gidonu tekrar düzelttim.
İkincisi % 15 lik eğimi olan bir yokuşu iniyordum. Bu yol boyunca bir kablo genişliğinde açılıp sonra üzerine yama yapılan ve diğer asfalt alandan iğreti duran yol çalışmaları vardır ya teker bir ara oraya girdi tabi bisiklet bu ara 60 lara çıkmış eğer girmiş olduğumuz yol derinleşseydi yanmıştım. Neyse hızı azaltıp tekrar daha düzgün asfalt kısma çıktım.
SÖzün özü bisiklet sürerken her zaman tetikte olmak gerekiyor. Her türlü ihtimali düşünmek gerek. Tam kontrolü sağlayacaksın ve yoldaki en ufak kusurların bile bisikleti ciddi tehlikeye atacağını bilmek gerekiyor. Birde yokuş aşağı hızla inmek bisiklet sürmek değil. Düz yolda 50-60 la giderken hiç bir endişe duymuyorsun ama altındaki bisikletin sürekli ivme kazandığı yokuşlar çok tehlikeli aman aman.

Zamanla korku geçmiyor biraz şekil değiştiriyor.
Artık bir tık daha ilerisini kestirebiliyorsunuz. En iyi yanı artık aynı koşullar oluştuğunda başınıza gelecekleri biliyorsunuz.
Bisikletinizin karakterini ve sınırlarını iyi öğrenmek gerekiyor.
Geçmiş olsun.