Road_Runner
Road Runner
- Kayıt
- 24 Nisan 2010
- Mesaj
- 6.006
- Tepki
- 24.945
- Şehir
- İstanbul
- Bisiklet
- Cervélo
Sarah Sellers, full zamanlı anestezi hemşiresi, 27 yaşında. Sponsorsuz katıldığı Boston Maratonu'nda 2. olarak tüm dikkatleri üzerine çekti ve şu günlerde herkes "Kim bu Sarah Sellers?" diyor 
Runners World'e verdiği röportajdan önemli noktaları sizlerle paylaşacağım
Sarah, geçtiğimiz nisan ayında koşulan rüzgarlı ve yağmurlu Boston Maraton'unu 2:44:04'te tamamlayarak 2. oldu ve 75.000 $ dolarlık ödülün sahibi oldu. Bu, Sarah'ın ikinci maraton yarışıydı. İlki ise 2017'de 2:44:27 derece ile tamamladığı Utah maratonuydu. Fakat bu maraton sonrası herhangi bir sponsorluk firmasının dikkatini çekememişti.
Boston Maratonu'nda kazandığı ikinciliğin ardından koşu ayakkabısı firması olan Altra'dan ve gıda takviyesi ve sporcu beslenmesi firması olan Generation UCan'dan sponsorluk aldı.
Sellers, ikinci olduğu Boston Maraton'undaki sonucu finiş noktasında öğrendiğinde inanamadığını söylüyor. Çünkü kendisine bir podyum hedefi koymamış ve tek hedefi hızlı koşmakmış. Ama kötü hava şartları ve yağmurdan dolayı pes etmeyi asla düşünmemiş.
"Boston Maraton'undan sonra medya sürekli olarak beni aradı röportaj yapmak istedi, bu harika ve heyecan vericiydi ama tüm bu süreç benim recoverymi engelledi" diyor Sarah. "Kendime çok iyi bakmadım, özel öğünler yemedim, sadece rastgele atıştırmalar yedim. Full zamanlı işime döndüm ve tüm bu röportaj trafiğinin arasında recovery yapmaya çalıştım."
"Maratondan 1 ay sonra kendimi gerçekten düşüncelere boğulmuş gibi hissettim. Bundan sonra ne yapacağımın bence pek de önemi yok. Ama sanırım insanları hayal kırıklığına uğratacağım" diyerek de profesyonel koşucu olmayacağının sinyallerini vermiş kendisi. "Bulunduğum yere bakmak yerine önüme bakacağım, koşmayı seviyorum, yarışmayı seviyorum ve olması gereken oldu. Kendimi bu ekstra baskılara maruz bırakmanın bana bir faydası olmayacak" diye de eklemiş.
Sarah ve antrenörü Paul Pilkington, bir sonraki maraton olan NYC Maraton'u için hazırlıklara başlamışlar. Sarah, şu günlerde tüm dikkatini sonbahardaki maratonlara vermek istediğini belirtiyor: "Öyle hissediyorum ki, New York City Maraton'u şimdiye kadarki en ciddi ve rekabetli maratonum olacak."
4 Kasım'daki NYC Maraton'u için hazırlıklarına son sürat devam eden Sarah'ın hem full zamanlı hemşireliği hem de profesyonel düzeyde yarışmayı bir arada götürmek için ne kadar ciddi bir mücadele verdiğinden de bahsedelim.
Sarah, haftada art arda 5 gün ve bu günlerde de 10'ar saat çalışıyor Tüm bu iş temposunun arasında haftada 105 mil (169 km) koşu antrenmanı yapıyor! Bu mesafeyi tamamlayabilmek için çalıştığı günlerde 2 kez koşmak zorunda kalıyor: Sabah 4'te ve akşam 7'de (işten önce ve de işten sonra!)
Genellikle tek başına koşuyor ve sabaha karşı koşularında araçlara görünür olmak için aydınlatma da kullandığını belirtiyor. Erken saatlerde koşarken çakalların uluması gibi korkutucu sesleri duymamak için müzik dinliyormuş "Çevremde olup biteni anlamamak için müzik dinlemeyi tercih ediyorum" diyor.
Favori antrenmanlarından biri de sürdürülebilir bir tempoda 15-20 mil (25-30 km) boyunca hedeflediği maraton temposuna yakın koşmakmış. Sarah'ın mükemmel bir antrenman programı da bulunmuyor. Bazı günler halsiz ve ağrı hissetmesi sebebiyle koşamadığını söylüyor.
Sarah'ın NYC Maraton'u hedefi ise maratonu 2:37'nin (Yani 2 saat 37 dakikada tamamlamak) altında koşmak. Bu derece, A sınıfı bir olimpik koşucunun ortalaması "Eğer o gün kendimi gerçekten iyi hissedersem 2:30'un altında bile koşabilirim" diyor Sarah Ve ekliyor: "Kendini beğenmişlik yapmak istemiyorum tabiki, çünkü parkura nasıl tepki vereceğimi bilemiyorum. Ama pes etmeyi asla düşünmeyeceğim"
Alıntılanan link: (link)
Sarah'ın Twitter hesabı: (link)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Acayip korktum ben bu kızdan. Bu nasıl bir azimdir helal olsun diyorum Görünüşe göre önümüzdeki günlerde adını duymaya devam edeceğiz.
Birkaç yıl önce, aynı buna benzer bir örnekte de bir doktor, bir yol yarışını kazanmıştı. Fakat onu konulaştırmadığım için çok pişmanım, çünkü detaylarını tamamen unuttum Konuları açmaktaki bir diğer amacım da hafızamda daha iyi kalması çünkü
Umarım bizim gibi tüm çaylaklara örnek olur ve içimizdeki spor aşkı katlanarak büyümeye devam eder! :asik:
Runners World'e verdiği röportajdan önemli noktaları sizlerle paylaşacağım
Sarah, geçtiğimiz nisan ayında koşulan rüzgarlı ve yağmurlu Boston Maraton'unu 2:44:04'te tamamlayarak 2. oldu ve 75.000 $ dolarlık ödülün sahibi oldu. Bu, Sarah'ın ikinci maraton yarışıydı. İlki ise 2017'de 2:44:27 derece ile tamamladığı Utah maratonuydu. Fakat bu maraton sonrası herhangi bir sponsorluk firmasının dikkatini çekememişti.
Boston Maratonu'nda kazandığı ikinciliğin ardından koşu ayakkabısı firması olan Altra'dan ve gıda takviyesi ve sporcu beslenmesi firması olan Generation UCan'dan sponsorluk aldı.
Sellers, ikinci olduğu Boston Maraton'undaki sonucu finiş noktasında öğrendiğinde inanamadığını söylüyor. Çünkü kendisine bir podyum hedefi koymamış ve tek hedefi hızlı koşmakmış. Ama kötü hava şartları ve yağmurdan dolayı pes etmeyi asla düşünmemiş.
"Boston Maraton'undan sonra medya sürekli olarak beni aradı röportaj yapmak istedi, bu harika ve heyecan vericiydi ama tüm bu süreç benim recoverymi engelledi" diyor Sarah. "Kendime çok iyi bakmadım, özel öğünler yemedim, sadece rastgele atıştırmalar yedim. Full zamanlı işime döndüm ve tüm bu röportaj trafiğinin arasında recovery yapmaya çalıştım."
"Maratondan 1 ay sonra kendimi gerçekten düşüncelere boğulmuş gibi hissettim. Bundan sonra ne yapacağımın bence pek de önemi yok. Ama sanırım insanları hayal kırıklığına uğratacağım" diyerek de profesyonel koşucu olmayacağının sinyallerini vermiş kendisi. "Bulunduğum yere bakmak yerine önüme bakacağım, koşmayı seviyorum, yarışmayı seviyorum ve olması gereken oldu. Kendimi bu ekstra baskılara maruz bırakmanın bana bir faydası olmayacak" diye de eklemiş.
Sarah ve antrenörü Paul Pilkington, bir sonraki maraton olan NYC Maraton'u için hazırlıklara başlamışlar. Sarah, şu günlerde tüm dikkatini sonbahardaki maratonlara vermek istediğini belirtiyor: "Öyle hissediyorum ki, New York City Maraton'u şimdiye kadarki en ciddi ve rekabetli maratonum olacak."
4 Kasım'daki NYC Maraton'u için hazırlıklarına son sürat devam eden Sarah'ın hem full zamanlı hemşireliği hem de profesyonel düzeyde yarışmayı bir arada götürmek için ne kadar ciddi bir mücadele verdiğinden de bahsedelim.
Sarah, haftada art arda 5 gün ve bu günlerde de 10'ar saat çalışıyor
Tüm bu iş temposunun arasında haftada 105 mil (169 km) koşu antrenmanı yapıyor! Bu mesafeyi tamamlayabilmek için çalıştığı günlerde 2 kez koşmak zorunda kalıyor: Sabah 4'te ve akşam 7'de (işten önce ve de işten sonra!) Genellikle tek başına koşuyor ve sabaha karşı koşularında araçlara görünür olmak için aydınlatma da kullandığını belirtiyor. Erken saatlerde koşarken çakalların uluması gibi korkutucu sesleri duymamak için müzik dinliyormuş
"Çevremde olup biteni anlamamak için müzik dinlemeyi tercih ediyorum" diyor.Favori antrenmanlarından biri de sürdürülebilir bir tempoda 15-20 mil (25-30 km) boyunca hedeflediği maraton temposuna yakın koşmakmış. Sarah'ın mükemmel bir antrenman programı da bulunmuyor. Bazı günler halsiz ve ağrı hissetmesi sebebiyle koşamadığını söylüyor.
Sarah'ın NYC Maraton'u hedefi ise maratonu 2:37'nin (Yani 2 saat 37 dakikada tamamlamak) altında koşmak. Bu derece, A sınıfı bir olimpik koşucunun ortalaması
"Eğer o gün kendimi gerçekten iyi hissedersem 2:30'un altında bile koşabilirim" diyor Sarah Ve ekliyor: "Kendini beğenmişlik yapmak istemiyorum tabiki, çünkü parkura nasıl tepki vereceğimi bilemiyorum. Ama pes etmeyi asla düşünmeyeceğim" Alıntılanan link: (link)
Sarah'ın Twitter hesabı: (link)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Acayip korktum ben bu kızdan. Bu nasıl bir azimdir helal olsun diyorum
Görünüşe göre önümüzdeki günlerde adını duymaya devam edeceğiz.Birkaç yıl önce, aynı buna benzer bir örnekte de bir doktor, bir yol yarışını kazanmıştı. Fakat onu konulaştırmadığım için çok pişmanım, çünkü detaylarını tamamen unuttum
Konuları açmaktaki bir diğer amacım da hafızamda daha iyi kalması çünkü Umarım bizim gibi tüm çaylaklara örnek olur ve içimizdeki spor aşkı katlanarak büyümeye devam eder! :asik:
