Osman Apaydın
Üye
- Kayıt
- 9 Temmuz 2016
- Mesaj
- 30
- Tepki
- 42
- Şehir
- İstanbul
- İsim
- Osman Apaydın
Bundan 3 hafta önceydi yanılmıyorsam.
Zemin genel olarak kuru ama yolun en sağı yer yer ıslak güzel bir pazar sabahıydı.
Bisikletimle bakırköy sahil yolundan tempolu bir şekilde yola çıktım. Kararlıydım sahil yolunu takiben sarıyer rumeli fenerine kadar varacaktım. Bu benim ilk uzun mesafeli seyahatimdi aynı zamanda.
Herşey güzel gidiyordu kabataş tramvay durağından bir önceki durak bölgesine varana kadar. Yanılmıyorsam fındıklı durağı.
Çift şeritli bölünmüş yolda sağdan sağdan gene tempolu şekilde gidiyorum. Bisikletim trekking tipi olduğu için çok yüksek hızlara ulaşamıyorum(Allahtan) neyse sağ tarafımda inşa çalışması var yol boyu sac'dan bariyer örmüşler yola sıfır olacak şekilde.
40 bilemedin 50 metre kadar önümde dörtlüleri yakmış sağ şeridi tıkayarak duran bir otomobil var, zemin hafif ıslak olduğu için usul usul yavaşlarım demeye kalmadan tek gidiş yolda hızla araç geri geri gelmeye başladı.... Dedim eyvah sağım bariyer,solumdan vızır vızır araba geçiyor. Önümde ki öküzde arkada beni fark etmedi geri geri geliyor, biran önce durmam lazım dedim ve koydum panik freni. O heyecanla frenlere asılmamla yavaşlamam bir oldu fakat ön frene nasıl asıldıysam ön teker kilitlendi ve bisikletin arkası havalanmaya başladı... arka taraf 45-50-55 derece havalanırken gözümün önünde slow-motion şekilde takla attığımı canlandırabiliyordum.. Son hamleyle bisikleti altımdan atmaya çalıştım ve bisikletin üstünden secdeden kalkarmışcasına iki elimin üstüne sert şekilde düştüm.
Düşmemle geri geri gelen öküzün beni fark etmesi bir oldu. Sonra bastı gitti tabi asıl gitmesi gereken yöne.
Hemen kalktım bisikleti kaldırdım ve biraz yürüyerek barikatın ilerisine kaldırım kenarına çıktım. Üstümü silkeledim önce kendimi sonra bisikleti kontrol ettim, bisiklette sadece plastik pedal kırılmıştı bende ise birşey yoktu tabiki elimde eldiven olduğu için avuç içlerim parçalanmamıştı. Daha sonra sağ dirseğim ile omuz başımın arasında kalan bölgede bir ağrı hissettim. İçimden bi ses biran önce eve geçmem gerektiğini söyledi aynı hızla eve döndüm. Eve vardığımda sağ kol pazumun altı kaba et tarafı mos mordu ve ağrı şiddetlendi tabiki. İnsan gerçekten sıcağı sıcağına hiç birşey hissetmiyor bunuda deneyimlemiş oldum bir kez daha.
Şükür aradan 3 hafta geçti kolum düzeldi ve pedallamaya devam ediyorum
Fakat panik freni kontrollü şekilde uygulamanın önemini burdan herkese bir kez daha duyurmak istiyorum.
Herkese keyifli pedallar.
Zemin genel olarak kuru ama yolun en sağı yer yer ıslak güzel bir pazar sabahıydı.
Bisikletimle bakırköy sahil yolundan tempolu bir şekilde yola çıktım. Kararlıydım sahil yolunu takiben sarıyer rumeli fenerine kadar varacaktım. Bu benim ilk uzun mesafeli seyahatimdi aynı zamanda.
Herşey güzel gidiyordu kabataş tramvay durağından bir önceki durak bölgesine varana kadar. Yanılmıyorsam fındıklı durağı.
Çift şeritli bölünmüş yolda sağdan sağdan gene tempolu şekilde gidiyorum. Bisikletim trekking tipi olduğu için çok yüksek hızlara ulaşamıyorum(Allahtan) neyse sağ tarafımda inşa çalışması var yol boyu sac'dan bariyer örmüşler yola sıfır olacak şekilde.
40 bilemedin 50 metre kadar önümde dörtlüleri yakmış sağ şeridi tıkayarak duran bir otomobil var, zemin hafif ıslak olduğu için usul usul yavaşlarım demeye kalmadan tek gidiş yolda hızla araç geri geri gelmeye başladı.... Dedim eyvah sağım bariyer,solumdan vızır vızır araba geçiyor. Önümde ki öküzde arkada beni fark etmedi geri geri geliyor, biran önce durmam lazım dedim ve koydum panik freni. O heyecanla frenlere asılmamla yavaşlamam bir oldu fakat ön frene nasıl asıldıysam ön teker kilitlendi ve bisikletin arkası havalanmaya başladı... arka taraf 45-50-55 derece havalanırken gözümün önünde slow-motion şekilde takla attığımı canlandırabiliyordum.. Son hamleyle bisikleti altımdan atmaya çalıştım ve bisikletin üstünden secdeden kalkarmışcasına iki elimin üstüne sert şekilde düştüm.
Düşmemle geri geri gelen öküzün beni fark etmesi bir oldu. Sonra bastı gitti tabi asıl gitmesi gereken yöne.
Hemen kalktım bisikleti kaldırdım ve biraz yürüyerek barikatın ilerisine kaldırım kenarına çıktım. Üstümü silkeledim önce kendimi sonra bisikleti kontrol ettim, bisiklette sadece plastik pedal kırılmıştı bende ise birşey yoktu tabiki elimde eldiven olduğu için avuç içlerim parçalanmamıştı. Daha sonra sağ dirseğim ile omuz başımın arasında kalan bölgede bir ağrı hissettim. İçimden bi ses biran önce eve geçmem gerektiğini söyledi aynı hızla eve döndüm. Eve vardığımda sağ kol pazumun altı kaba et tarafı mos mordu ve ağrı şiddetlendi tabiki. İnsan gerçekten sıcağı sıcağına hiç birşey hissetmiyor bunuda deneyimlemiş oldum bir kez daha.
Şükür aradan 3 hafta geçti kolum düzeldi ve pedallamaya devam ediyorum
Fakat panik freni kontrollü şekilde uygulamanın önemini burdan herkese bir kez daha duyurmak istiyorum.
Herkese keyifli pedallar.
