askerde verdim bir keresinde,ailesinden para gelmemiş şu zaman gelecekmiş,gelince verecekmiş,sıkışmış sözde,sıkıştığıda sigara içki için yani,aç değiliz sonuçta karakolda.
neyse insanlık ettik verdik,ailesi gönderince alırız diye sözleştik,para geldi ancak bizimkinde tık yok,bekledim bekledim en sonunda para geldi kendisine, artık alayım emaneti dedim,salladı da salladı,parası olduğu halde vermeye hiç niyeti yok,en sonunda tamam sen bilirsin komutana gidiyorum dedim,tırstı, ne kıymetli paran varmış be al diye elime tutuşturdu ,bi ton da laf saydı öküz.Ne ruh hastaları var arkadaş.
sonrasında yıllardır tanıdığım ama aşırı rahat olan bir arkadaşım istedi,kurs taksidi için lazımmış,ay sonu maaşı alınca verecekmiş,ben parayı verdikten sonra 2 sene geçti hala verecek,bende istemiyorum bakalım ne zaman akıl edecekte verecek diye,tabiki tık yok.En son bi görüştüğümüzde elini cebine attı bişeyi ödemek için ,tomarla 100lük çıkardı,hemen dedim ordan benim borcu kapatıyorsun,çıkarttı bir kısmını verdi,gerisini veremezmiş para lazımmış,sonra verecekmiş,heralde bu olayın üzerinden de bi 3 geçti hala verecek bakiyeyi,sildim defterden elemanı.
