Büyük geçmiş olsun, tornavida benzeri şeyi savuşturmasaymışsınız daha fena sonuçlar meydana gelebilirmiş... Artık ucuz atlatmışsınız demekten bıktım. Ben, ülkesini seven bu ülkenin geleceği olarak görülen genç bireylerinden sadece biriyim. Fakat şu söylediklerimden yanlış anlam çıkartmanızı istemem hatta isterseniz çıkarın ben gerçekten bazı şeyleri görmekten/yaşamaktan bıktım. Devletlerin kuruluş amacı kendi halkını korumak ve gözetmektir. Yani devlet benim için vardır, BEN DEVLET İÇİN DEĞİL! Görebildiğiniz gibi ben 19 yaşındayım. Üniversite öğrencisiyim ve bir döneme kadar gündemi sıkı sıkıya takip etmiş ve devletine güvenen biriydim. Artık haberleri izlemiyorum. Neden biliyor musunuz? ÇÜNKÜ ARTIK İYİ İNSANLARIN ZARAR GÖRMESİNDEN VE BU ZARARA KARŞI KAYITSIZ KALAN ADALET SİSTEMİNDEN BIKTIM! Görevini iyi yapan insanları tenzih ederim. Fakat ülkemizde ne polis vaaar ne adalet... Kimse kusura bakmasın. Polislerimizin kaç tanesi göbeksiz bir bakın etrafınıza... Bir hırsızlık olayında kaç tane afedersiniz ''it'' ceza çekti? Bu ülkede ne kadar kadınımız şiddet görüyor ve onlara şiddet uygulayan ne kadar erkek bile olmayı beceremeyen hayvanlar ceza alıyor? Bu ülkenin kolluk kuvvetleri kimi koruyor be? Kimi? Beni korumuyor arkadaşlarım,abilerim,ablalarım haberiniz olsun da... Ben sokakta gezen devriye araçları görüyorum, bazen kimlik soruyorlar işte. Ne bileyim işte bir kere trafik cezası yazdılar bana(O an bir polis tanıdığım olsaydı yada askeriye kartım veya hakim/savcı kartım nah yazarlardı afedersiniz çünkü çok ekstrem bir ihlal söz konusu değildi, yine de eyvallah). Bu ülkede en basitinden öğrenciler açısından konuşuyorum bakın: İkdisadi ve idari bilimler fakültesinde okuyan bir arkadaşımız varsa sorduğumuz ilk soru ne oluyor biliyor musunuz? TORPİLİN VAR MI? Çünkü o insanın torpili yoksa zor iş buluyor. Bu bir gerçek.
Bir devlet -ki bu benim doğup büyüdüğüm, vatandaşı olduğum, gerekirse gözümü kırpmadan canımı verebileceğim BENİM ÜLKEM- benim haklarımı korumuyorsa, beni ve ailemi fiziki ve maddi herhangi bir zarardan koruyamıyorsa, bana zarar verenlere ceza vermiyorsa ben neden daha fazla bu ülkede kalayım? Eğer benim ailem bir gün bir yerde zarar gelse eminim ki gerekenler yerine gelmeyecek, suçlular cezasız kalacak. Ki ben bunu da yaşadım çoğu kez. Kimse kusura bakmasın ama bu ülkede gerçekten şans üzerine yaşıyoruz şans... Durum daha da kötüye gidiyor. Daha bu yaşımda bireysel silahlanmaya sıcak gözle bakar oldum. Kimlere ruhsat verilir kimlere verilmez diye düşünüyorum. Yahu aşağı insen bir balici yolunu kesse seni bıçaklasa öldürse ne olur be! Ölürsün ölür. Başka birşey olmaz. Üzerine bir gazete sererler bitti gitti. Bunun dışında ben beni(halkı) önemsemeyen, hukuk sistemi olmayan ve adam akıllı bir kolluk kuvveti bulunmayan, dışarıdan gelebilecek tehlikelere karşı beni kollamayan bir ülkede barınmak istemiyorum. Zaten hali hazırda eğitim dili ingilizce olan bölümümü bitirip gerek ailesel gerek eğitimsel şartları sağladıktan sonra hukuk sistemi gerçekten işleyen ve kendi halkı dışında olan insanlara da değer veren ırkçılığın minimum olduğu bir ülkeye yerleşmeyi düşünüyorum. Çünkü burada söz konusu olan sadece ben değilim, benim bir ailem olacak bir çocuğum olacak. Durum böyle giderse gerçekten bir kaos ortamı bizi bekliyor ve ben o kaos ortamında bulunmayı cidden istemiyorum.
Biraz daha konu dışına çıkarsak:
Size, daha kötüsü sizin ailenize çarpıp kaçan bir suriye plakalı araç olsa o araçla alakalı hiç bir resmi işlemin yapılamayacağını biliyor muydunuz? Size suriye plakalı bir araçtan ateş açılsa ve ölseniz yine işlem yapılamaz. Benim tırmalayıp geldiğim üniversitede suriyelilere açılan kontejyan var. Aynı Osmanlı Devleti'nin son günleri gibi azınlıklara verilen haklar, kendi halkına verilen haklardan daha fazla bu ülkede. Sınırdan giriş yapan araçlara latin alfabesi içeren geçici bir plaka vermek zor olmasa gerek. Ben bile bunu düşünebiliyorum yahu ''devlet büyüklerimiz'' nasıl düşünemiyor?
Biraz konudan sapmış olabilirim umurumda değil. Durum bu. Cem Bey size tekrardan geçmiş olsun diyorum fakat size saldıran -afedersiniz- şerefsizin cezasız kalacağına neredeyse eminim. Umarım haksız çıkarım.
-- aleyhine çeviriyorum ki, kendi aklımda sınırlarımı çizebiliyim.
