Mustafa Tufan
Daimi Üye
- Kayıt
- 6 Temmuz 2009
- Mesaj
- 247
- Tepki
- 209
- Şehir
- İzmir
Merhaba arkadaşlar.
Bugün birşey aklıma takıldı ve sizin de görüşlerinizi almak istedim.
Şimdi ki halimizi düşünürsek, şöyleyiz:
-Bisikletçiler birbirine selam verir.
-Bir bisikletçi yolda kalan bisikletçi görse, mutlaka durup yardım eder.
-Tüm bisikletçiler sürücülerden ve yollardan şikayet eder.
-Bir araç sürücüsü ile bir bisikletçi arasındaki bir tartışmaya başka bir bisikletçi girse, bisikletçi haksız olsa bile bisikletçinin tarafını tutar.
-Çok az bisikletçi olduğundan tüm bisiketçiler sıkı sıkıya bağlıdır. Örneğin birbirlerini hiç tanımasalar dahi birlikte turlara giderler.
Bütün bunlar aslında bisikletçiliğin tatlarıdır. Tabii bana göre. Şimdi düşünelim ki; yıl 2040. Türkiye'nin tüm yollarında bisiklet yolu var. Otobanlarda özel korunaklı bisiklet şeridi var. (Aslında çok güzel bir fikir xD) Trafik kuralları bisikletçiler için tekrar elden geçirilmiş. Devlet memurları işe bisikletle gidip gelirlerse "çevreyi koruma katkı payından" yararlanıyorlar. Her bir arabaya karşılık bir bisiklet var. Şimdi tekrar elden geçirelim.
-Motorlu taşıtlardaki gibi, o kadar çok bisikletli olacak ki kimse selam verme ihtiyacı duymayacak.
-Arabalardaki gibi kimse yolda kalana yardım etme ihtiyacı hissetmeyecek.
-Kimse yollardan ve trafikten şikayet edemeyecek.
-Tartışmalara girilmeyecek. Aynen günümüzde araç sürücülerinin kavgalarına karışılmaması gibi xD
-Çok fazla bisikletçi olacak. İnsanlar artık bisiklet sürmek için değil bir yere gitmek için bisiklet yolculuğu yapıyor olacaklar. Yolculuk yaptıkları kişilerde internette tanıştıkları insanlar değil genelde normal hayattaki dostları ve aile fertleri olacak.
Sonuç olarak, bisiklet çok çok fazla gelişirse, tabi ki iyi olur ama eski jenerasyon bisikletçiler bu durumu sevmez zannediyorum. Aynı ruh olmaz diye düşünüyorum. Şuan Türkiye bisikletçilikte amatör ruhu yaşıyor ki bu bir sporun, bir ülkedeki en güzel yıllarıdır zannediyorum.
Bugün birşey aklıma takıldı ve sizin de görüşlerinizi almak istedim.
Şimdi ki halimizi düşünürsek, şöyleyiz:
-Bisikletçiler birbirine selam verir.
-Bir bisikletçi yolda kalan bisikletçi görse, mutlaka durup yardım eder.
-Tüm bisikletçiler sürücülerden ve yollardan şikayet eder.
-Bir araç sürücüsü ile bir bisikletçi arasındaki bir tartışmaya başka bir bisikletçi girse, bisikletçi haksız olsa bile bisikletçinin tarafını tutar.
-Çok az bisikletçi olduğundan tüm bisiketçiler sıkı sıkıya bağlıdır. Örneğin birbirlerini hiç tanımasalar dahi birlikte turlara giderler.
Bütün bunlar aslında bisikletçiliğin tatlarıdır. Tabii bana göre. Şimdi düşünelim ki; yıl 2040. Türkiye'nin tüm yollarında bisiklet yolu var. Otobanlarda özel korunaklı bisiklet şeridi var. (Aslında çok güzel bir fikir xD) Trafik kuralları bisikletçiler için tekrar elden geçirilmiş. Devlet memurları işe bisikletle gidip gelirlerse "çevreyi koruma katkı payından" yararlanıyorlar. Her bir arabaya karşılık bir bisiklet var. Şimdi tekrar elden geçirelim.
-Motorlu taşıtlardaki gibi, o kadar çok bisikletli olacak ki kimse selam verme ihtiyacı duymayacak.
-Arabalardaki gibi kimse yolda kalana yardım etme ihtiyacı hissetmeyecek.
-Kimse yollardan ve trafikten şikayet edemeyecek.
-Tartışmalara girilmeyecek. Aynen günümüzde araç sürücülerinin kavgalarına karışılmaması gibi xD
-Çok fazla bisikletçi olacak. İnsanlar artık bisiklet sürmek için değil bir yere gitmek için bisiklet yolculuğu yapıyor olacaklar. Yolculuk yaptıkları kişilerde internette tanıştıkları insanlar değil genelde normal hayattaki dostları ve aile fertleri olacak.
Sonuç olarak, bisiklet çok çok fazla gelişirse, tabi ki iyi olur ama eski jenerasyon bisikletçiler bu durumu sevmez zannediyorum. Aynı ruh olmaz diye düşünüyorum. Şuan Türkiye bisikletçilikte amatör ruhu yaşıyor ki bu bir sporun, bir ülkedeki en güzel yıllarıdır zannediyorum.
