Ülkemizin en büyük sorununun birbirimizi dinlememek/anlamamak ve sevmemek olduğunu düşünüyorum. Son yıllarda yalnızca kendisini düşünen, bencil, hep bana hep bana felsefesini benimsemiş bireyler yetişince, toplum da buna göre şekillendi. Sevgisiz, hoşgörüsüz, empati yapmayan, bencil, fırsatçı, kural tanımayan bireylerden oluşan toplumda basit bir selamlaşma bile sorun olabiliyor. Aslında sorun dediğime de bakmayın, anladığım kadarıyla birçok bisikletçi için bu sorun değilmiş, onu da bu forumda öğrenmiş oldum. Buradaki asıl mesele selamlaşmadan daha çok birbirimize değer verme konusu. Ben 56 yaşımdayım sanırım bu forumda yaşıtım veya benden yaşlı bisikletçilerin oranı da %1'den fazla değildir. Yaşım gereği aldığım terbiye farklı, bu nedenle de bakış açım da farklı. Selamlaşmayı gereksiz bulanlara da bir şey söyleyemem, çünkü artık sapla saman birbirine karıştı. Şu an eğitimsiz, cahil, donanımsız insanlar kendilerini eğitimli, bilgili, donanımlı insanlarla eşit görmeye başladılar. Dolayısıyla da iş sonunda "Sen kimsin lan!"a dayanıyor. Teknisyen mühendisi, hastabakıcı doktoru, uzman subayı, eğitmen profesörü küçük görüyor, ona göre asıl işi yapan kendisi, mühendis, doktor, subay, profesör olmuşsa ona ne, dolayısıyla da neden saygı duysun? Bunu toplumun tüm katmanlarına yaymak mümkün. Durum böyle olunca da işin çivisi çıkıyor. Vallahi ben onu bunu bilmem ister alın, ister almayın ben selamımı vermeye devam edeceğim. Çünkü bisikletin ve bisiklet seven insanların bendeki yeri başka. Herkese selam olsun...