Kendimi bildim bileli bir bisikletim vardı. Sanırım ömrümün en azından üçte biri bisiklet üzerinde geçmiştir. 2012'den bu yana da yoğun şekilde pedal basıyorum. Günde 30-40 km. pedal basamazsam eksiklik hissediyorum. Son zamanlarda bir şey dikkatimi çekmeye başladı. Birkaç yıl öncesine kadar karşılaştığım her bisikletçi mutlaka ama mutlaka selam verirdi. Ya başıyla, ya eliyle ya da zilini çalarak merhaba derdi. Oysa şimdi neredeyse karşılaştığım bisikletçilerin yarısı sanki beni hiç görmemiş gibi davranıyor, daha da kötüsü bir bölümü de verdiğin selamı bile almıyor. İzmir'de özellikle Karşıyaka, Bayraklı, Bornova, Konak, Güzelyalı, Balçova taraflarında dolaşırken beni görüp de selam vermeyen, verdiğim selamı almayan arkadaşları şiddetle kınıyorum. Sevgili arkadaşlarım zaten bir avuç bisikletçiyiz, kimsenin bizi takmadığı, bize zerre kadar değer vermediği bir ülkede yaşıyoruz, hiç olmazsa biz birbirimize değer verelim. Gördüğün bir bisikletsevere bir baş selamı vermek, elini kaldırıp selamlamak, zilinle merhaba demek bu kadar zor mu? Herkesi bu konuda duyarlı olmaya davet ediyorum.