Beta endorfin bağımlılığı

Arkadaşlar bence de bağımlılığın kelime anlamından korkmaya gerek yok,

Yani neye bağımlı olduğumuz ve bu bağımlılık yüzünden ne yapmak zorunda kaldığımız önemli;
Mesela uyuşturucu, sigara, kumar vs bağımlılarının neler yapmak zorunda kaldıklarını hepimiz biliyoruz.

Peki Endorfin bağımlılığı neye zorluyor bizi, daha çok bisiklete binmeye mi, daha çok hareket etmeye mi, aman ne kötü

@Çetin ŞAHİNÖZ

Hayır.

Bağımlıklar genelde sosyallikten kopma ve tamamen izolasyona neden olacak kadar ileri götürebilir. Bunun yanında bağımlı olunan şeye sürekli bütçe ayırmak, gerekirse evine harcayacağı parayı buraya aktarmak, aile ve iş hayatında diyalog kopmaları ve ayrılıklara neden olacak kadar ileri gidebilir.

Profesyonel (bu işten para kazanan kişi) sporcular, profesyonel kumarbazlar ve benzeri bu işi para kazanmak için yapan kişiler için bağımlılık tabirinden tam olarak bahsetmek doğru değildir. Bu kesim daha çok planlı ve programlı hareket ederler, bu iş için ayrılan bütçe bellidir, bazı durumlarda sponsorlar ve benzeri anlaşmalarla amorti edilmesi gibi bir durum da vardır. Oyun veya yarışma kaybedildiği zaman bağımlı gibi tepki vermezler, sonuçta bu oyunda kaybetme ihtimali olduğunu bilerek oyuna dahil olurlar. Daha iyi hata analizi yapabilirler, rasyonel hareket ederler.

Sosyal sporcular veya sosyal kumarbazlar için de durum benzerdir, bağımlılık yoktur ama ortam bulunca eğlence amacı ile oyuna dahil olurlar.

Dolayısı ile bağımlılık genelde (spor için de geçerli) kötüdür. Sosyal spor veya becerilebiliyorsa profesyonel spor her zaman daha iyidir.

Bütün futbolcular ve hatta bütün spor yapanlar Endorfin bağımlısı o zaman. Bağımlılık ne kadar çirkin bir kelime. Alkol bağımlılığı, uyuşturucu bağımlılığı gibi. Hayır, sporda bağımlılıktan söz edebilmemiz için İggy Pop gibi bağımlı kişileri örnek göstermemiz lazım. Bu rockstar aşırı uyuşturucu bağımlısıydı ve doktorlar bu bağımlılıktan kurtulabilmesi için ilaçlar işe yaramadığından spora yönelttiler. AŞIRI spora. Adamın vücudu bu yüzen bu hale geldi Spor yaparken vücudumuz doğal hormanlar salgılar. Seratonin, Endorfin gibi. Bu doğal yapıyı bağımlılık kelimesiyle yan yana kullanmak doğru değil. Sporla beraber kullanmak hiç doğru değil. Zaten bisikleti spor seviyesinde yapan kaç kişi var ki? Ben de dahil çoğumuz yapmıyoruz.
Ramazan bitsin başlıyorum ama

Dostum, bence sizin söz ettiğiniz doğru, ama adı endorfin bağımlılığı değil ASOSYALİTE,
Ucu bu yazdıklarınıza çıkan herşeyi zaten onaylamıyoruz. Spordan, araba merakından vs.vs nereden gelirse gelsin.
Konumuz ENDORFİN ise bunun bağımlılığının bilimsel olarak literatürde geçen sonuçları sebepleri vs varsa bu bilgileri öğrenmemiz gerekebilir.

Ayrıca herhangi bir şeye bağımlılık diyebilmemiz için gerekli ölçüler nedir, mevzubahis konuya göre de değişebilir kanımca.
Bunları bilmeden hepimizin yorum yapması çok tutarlı olmaz.

ENDORFİN bağımlılığı hakkında bu tür bilgilere sahip olan varsa özellikle paylaşmasını rica ederim.
Zira ENDORFİN birçok farklı aktivite de de salgılanıyor, sadece çikolata değil, pasta, lezzetli bir balık yerken, cinsel doyum sırasında vs. vs.
Ayrıca zeka ile ilintili olduğunu düşünen bilim adamları da var, zira dünyada sadece birkaç canlı tarafından salgılanıyor, Yunus balıkları, köpekler ..

Madem başlığımız ENDORFİN bu konuda bilgileri olanların paylaşmalarını çok isterim.

@halil ibrahim duran

Sevgili Mehmetali, söylediklerinin referansları nedir? Hangi bilgiye dayanarak itirazını yapıyorsun?
Bu başlığın amacı, bir uyarıda bulunmak. Spora ket vurmak değil.
Spordan bağımsız olarak, öncelikle BAĞIMLILIK kavramının altını doldurmuş arkadaşlarımız. Soru şu, alışkanlığı olan kimdir, bağımlı olan kimdir? Sınır nedir, nasıl ayırt edeceğiz, tanımlayacağız?
Bağımlılık kelimesini, kişinin günlük yaşantısını olumsuz etkileyen alışkanlıklar için kullanıyoruz. Yani, Halil İbrahim arkadaşımın ayrıntılı tanımladığı, özetle kendine ve çevresine zarar verme durumundan söz ediyoruz! Bisiklet bu durumda nasıl bir istisna olabilir?
Depresyonu ise kör bir kuyuya düşülmüş , çıkışın görülemediği durum olarak tanımlıyoruz. Yani değil bisiklete binmek, bisikleti yesen mutlu olamayacaksın!
Tıbbi konulara yaklaşırken, fikir beyan ederken lütfen referanslar kullanın. Başkalarına zarar verebilirsiniz.

bi de adrenalin bağımlılığı var... endorfin bağımlılığıyla aynı şey olsa gerek diye düşünüyorum -- araştırıcak vaktim yok şu an.

@Atalay Mete
Sizi çok iyi anlıyorum. Zaten benim itirazım da bu yüzden.
Tıbbi yeterliliği meçhul olan biri bir başlık açıyor. Beta Endorfin Bağımlılığı. Daha sonra hiç bir referans vermeden yazılarını sıralıyor. Spor yapmak (adeta) kötü bir şeymişçesine sözlerini aktarıyor. Kötü niyetten ziyade iyi niyet ile bunları yazdığına eminim. Amaç nihayetinde bir bilgiyi aktarmak.
Ancak referanssız bir şekilde, hangi ölçüde, nasıl bir bağımlılık oluştuğunu belirtmeden yazıldığı zaman özellikle spora dair bir forumda yanlış anlaşılabilir. Biliyorsunuz buraya ilköğretim çağındaki kişiler de giriyor. Benim konuya itirazım bu yöndedir.

Burada sinir, kisinin kendinden ve cevresinden kopmasi, mutlu olmayi sadece buraya baglamasi ile alakali.

Hergun 2 bira icerek alkolik (alkol bagimlisi) olunmuyor. Fakat kisi ne zaman o 2 biranin eksikligini duygusal / fiziksel olarak yasamaya baslarsa, o 2 bira icin diger onceliklerinden ve gerekliliklerinden vazgecerse, o zaman alkolik oluyor. Ayni sey sigara icin de gecerli. Bagimli degilim yeaaa ben istedigim zaman birakirim demek senin bagimli olmadigin anlamina gelmiyor. Sen rahatlamak icin, sosyallesmek icin ya da baska bir nedenle sigara icmeye zorunlu hissediyorsun kendini. Bu bagimli olmaktir iste. Sosyallesmek icin sigaraya bagimlisin.
Ornekler kumar icin de, endorfin icin de, adrenalik icin de gecerli.

Her gun bisiklet surersen sorun yok. Gunde cift antrenmana cikmanda da sorun yok. Ama mutlu olman bisiklet surmene bagliysa, bu psikolojik bir rahatsizliktir. Ayni sey butun sporlar, butun her seyicin de gecerli. Telefon, sosyal aglar, bilgisayar, kahve...
Profesyoneller icin konu biraz daha farkli, cunku kisinin meslegi bu. Onun icin zorunluluk.
Zaten cogu profesyonel de bayilmaz oyle bisiklet surmeye. Bir cogu emekli olduktan sonra bir kac sene birakmistir bisikleti.

Yukarida birbirinden ayrilamayan nokta bu sanirim. Bagimlilik kavrami nerede baslar...

Sevgili Gökhan "mutlu olman bisiklete binmene bağlı ise" den neyi kast ettiğini ben anlıyorum ama gene de bu tanım da kimileri için yanıltıcı olabilir.
Problem şu; bağımlılıkta mutlu olmak diye bir şey yok. Sadece yoksunluk çekmek ve yaşama ayak uyduramamak var. O nedenle, bisiklete binmek tedavi etmiyor, tıbbi tedaviye gerek oluyor.

bu konu ile ilgili chuck palahniuk un güzel bir kitabı var ama tavsiye etmem. choke. yani tıkanma.

"Endorfin insan vücudunun yarattığı, en zararsız ve en mükemmel uyuşturucudur". Yıllar önce okuduğum bir makale de öyle yazıyordu. Dediğinize katılıyorum. Bende bisiklete binmediğim de huzursuzluk hissediyorum.

Endorfinin etkilerinden birisi de acı eşiğini arttırmasıdır. Sakatlansanız dahi endorfin sporun devamını sağlayabilir. Özellikle futbol maçlarında çok görünen bir durumdur.

Atalay abim sağolsun altına açıklama getirmiş. Ben yukarıdaki açıklamayı yazarken bisiklet özelinde değil bağımlılık genelinde açıklama yazdım. Ha derseniz ki nereden bileceksin diye, yaptığım iş gereği bağımlılık ile ilgili çalışmalar incelemem, psikologlarla görüşmem gerekiyor. Bu yazdıklarım da bağımlılığın genel tanımlarından kısa alıntılar. Referansları da doktora tezleri ve makaleler.

Dolayısı ile bisiklete binmek ve / veya endorfin kesinlikle kötü demedim. Profesyonelliği ayrı tutarak bu işin bağımlılık yapma ve bağımlılığın ilerleme seyri halinde: içekapanıklık, işyerinde verimsizlik, aile hayatında geçimsizlik, sürekli bağımlı olunan eylemin düşünülmesi, bu eyleme bütçe ayırmak (gerekirse borç almak, hatta hırsızlık yapmak), uykusuzluk, aile hayatının fiziksel ve hukuken bitmesi, iş hayatının bitmesi, sosyal hayatın bitmesi, bazen intihar gibi senaryolar ortaya çıkabiliyor.

Özetle profesyonel değilseniz sosyal pedallayıcı olun ama bağımlısı olmayın. En belirleyici faktör YOKSUNLUKTUR. Yani bisiklet sürmeyince sinirli, huysuz oluyorsanız burada sorun var demektir.

bu sinirli/huysuz hallerin de bi sınırı-tanımı olmalı sanki... çünkü insan sevdiği şeyleri yapmak ister.. yapamazsa içi gider, buna engel olan durumlara sinirlenebilir, koşulları değiştirmeye çalışır...
bu durumda sanırım bu değiştirme çabasının yönüne de bakmak gerekiyor...

bi ara irvin yalom'a takılmıştım.. okuduğum kitaplarından biri de alkolizm terapisiydi... orda daha rahat alkol almak için giderek daha alt seviye/zamanı daha bol işlere yönelimden bahsediyordu... bu kişinin hayatını olumsuz yönde etkileyen bir bağımlılık göstergesi. aynı şekilde mesela, bir tek hafta sonları içki içen birinin, hafta sonunu sırf içki içmek için beklemesi de bu kişinin alkolizm yelpazesinin bir yerlerinde olduğunun göstergesi kabul ediliyordu... ama bununla birlikte hergün düzenli içki içen bir insan, bu yelpazede yer almayabiliyordu... kısacası, bağımlılık, en azından alkolizm açısından sadece miktarla/sıklıkla ölçülebilen bi olgu değil...

gelelim bisiklete... şu an işten çıkasım, akşama kadar pedallayasım var... ama yapmıyorum... madem binemiyorum, öğle tatilimi bisiklet forumda bisiklet bağımlılığıyla ilgili bi'şeyler yazarak geçiriyim diyorum....
demek ki bağımlı da olsam, henüz hayatıma olumsuz etkisi olmayan bi bağımlılık aşamasındayım...

ne zaman burdan "istifa ettim, sokakalarda yatıp kalkıyorum, bisikletim tek arkadaşım..." falan demeye başlarım... o zaman bi zahmet beni bi kurtarın arkadaşlar... artık hangi hastaneye yatırırsınız bilmem

" bağımlılık " örneğin alışveriş bağımlılığı...yani alkol ve madde kullanımı dışında ilk akla gelen bir bağımlılık çeşidi değil midir? varsa,eylem gerçekleşiyorsa az ya da çok mutlusun yoksa gergin ve huzursuzsun ... bence bisiklette de benzer bir durum sözkonusu kimimiz için.. yıllar önceki konuyu gündeme getirme sebebim de buydu.. ama itiraf sayısı çok az

Yorumlarınıza neredeyse tamamen katılıyorum. Sınırı, ölçüsü va tanımı olmadan bir kavrama etiket takmak hatalı sonuçlara götürür.:in:

@CandanC

Beni mesela hergün İstanbul trafiğinde araba kullanmak zorunda kalmam bisiklete daha da çok itiyor.
Artık bağımlılığım mı körükleniyor yoksa daha da mı ASOSYALLEŞİYORUM yada MEDENİLEŞİYORUM bilemiyorum, fikirlere açığım

@bkaan

Buradaki çoğu yazılan doğru sadece birkaç bisikleti çok seven arkadaş bağımlı olan arkadaşları anlamakta zorlanmış. Bu bağımlılık denen şey de ayrıca seviye seviye. Bisiklet sporu birçok açıdan müptelası olunabilecek birşey, bir pedal çevirme mahkumiyeti durumu oluşabilir. Denildiği gibi bu şekilde düzeninizi kurup hayatınızı devam ettirebiliyorsanız sıkıntı yok, ama işleyişte sorunlar yaşıyorsanız klinik destek alınabilir ya da kendiniz bunun farkına varıp mücadele edebilirsiniz.

bkaan demiş ki:

• Günlük antrenmanınızı tamamlayamadığınızda genel bir değersizlik hissi yaşıyorsanız

Hepsini görüntüle...

Bugun yolda kalıp eve arabayla gelince böyle oluyor işte.. Endorfinmiyiz neyiz ..

Olalımda bisiklet bağımlısı olalım.Spordan daha güzel bağımlı olunacak birşey yok😉