Erhan 67
Daimi Üye
- Kayıt
- 2 Nisan 2010
- Mesaj
- 241
- Tepki
- 268
- Şehir
- Balıkesir / Zonguldak
- Bisiklet
- Giant
Sahurdan sonra uyku tutmadı bende günün aydınlanmasını bekledim ve saat 07:30 da bisikletime atlayıp Balıkesir içinde tura çıktım fakat tur bana çok kısa geldi ve ne yapayım diye düşünürken aklıma Bigadiçe gitmek geldi.
Koyuldum yola hiç bigadiçe gitmediğim için yolun durumu hakkında bilgim yoktu. Yolu düz zannediyordum.
Birileri ev konforunda piknik yapmış sanırım.
Bir de çöplerimizi doğaya atmamayı öğrenebilsek çok güzel olacak.
Yurdum insanı, rahatına o kadar düşkün ki otobüs beklerken bile vazgeçemiyor bundan
bir iki tatlı rampayı aştıktan sonra tepeye vardım baktım çok güzel bir iniş var. başladım inişin tadını çıkarmaya in in bitmiyor tam 8 km iniş birde sıcak tan bunalmışım ya o kadar güzel geldi bu iniş bana. İnişin sonunda Bigadiç karşımdaydı.
İşte Bigadiç karşıdaki dağların yamacında gözüktü
Nüfusa 1 saatliğine bir kişi eklendi (Rahmetli Barış Manço aklıma geldi Allah rahmet eylesin)
Biraz kestirmeyi hak ettiğimi düşünüyorum.
Evet artık eve dönüş zamanı.
Biraz ilçede dinlendikten sonra saat 11:30'da geri dönüş için bastım pedala. Hani o tatlı iniş var ya, çıkışı bana bir ızdırap oldu anlatamam, hele birde oruç var. Bir ara kendi kendime dedim galiba ben burada can vereceğim. Rampanın yarısını bisikletin üstünde diğer yarısını da bisiklet benim üstümde tepeye kadar tırmandım. Gelirken önümden esen rüzgar dönüşümde yön değiştirmiş yine önümden esmeye başlamış kısacası rüzgar bile bana karşı kardeşim. Çıktığım tatlı rampaları bir bir inmeye başladım. Oruç iyice başıma vurmaya başladı yol kenarında gördüğüm tüm çeşmelerin başında durdum, duş aldım desem yeridir. Allah o çeşmeleri yapanlardan razı olsun. Eminimki o çeşmeler olmasaydı ben geri dönemezdim. Neyseki zar zor Balıkesire girdim ve eve gidemiyeceğime kanaat getirdim. Bisikletimi (link)e Ayhan abiye bıraktım ve otobüsle eve gittim. Saat 16:30 da eve girdiğimde tek hatırladığım çekyatın üstündeki yastığı alıp halının üstüne uzandığımdı sonrası iftara kadar uyumuşum yerde. Birdaha tövbe oruçlu olarak bu kadar uzun bisiklete binmeyeceğim , bu bana çok iyi bir ders oldu.
Koyuldum yola hiç bigadiçe gitmediğim için yolun durumu hakkında bilgim yoktu. Yolu düz zannediyordum.
Birileri ev konforunda piknik yapmış sanırım.
Bir de çöplerimizi doğaya atmamayı öğrenebilsek çok güzel olacak.
Yurdum insanı, rahatına o kadar düşkün ki otobüs beklerken bile vazgeçemiyor bundan
bir iki tatlı rampayı aştıktan sonra tepeye vardım baktım çok güzel bir iniş var. başladım inişin tadını çıkarmaya in in bitmiyor tam 8 km iniş birde sıcak tan bunalmışım ya o kadar güzel geldi bu iniş bana. İnişin sonunda Bigadiç karşımdaydı.
İşte Bigadiç karşıdaki dağların yamacında gözüktü
Nüfusa 1 saatliğine bir kişi eklendi (Rahmetli Barış Manço aklıma geldi Allah rahmet eylesin)
Biraz kestirmeyi hak ettiğimi düşünüyorum.
Evet artık eve dönüş zamanı.
Biraz ilçede dinlendikten sonra saat 11:30'da geri dönüş için bastım pedala. Hani o tatlı iniş var ya, çıkışı bana bir ızdırap oldu anlatamam, hele birde oruç var. Bir ara kendi kendime dedim galiba ben burada can vereceğim. Rampanın yarısını bisikletin üstünde diğer yarısını da bisiklet benim üstümde tepeye kadar tırmandım. Gelirken önümden esen rüzgar dönüşümde yön değiştirmiş yine önümden esmeye başlamış kısacası rüzgar bile bana karşı kardeşim. Çıktığım tatlı rampaları bir bir inmeye başladım. Oruç iyice başıma vurmaya başladı yol kenarında gördüğüm tüm çeşmelerin başında durdum, duş aldım desem yeridir. Allah o çeşmeleri yapanlardan razı olsun. Eminimki o çeşmeler olmasaydı ben geri dönemezdim. Neyseki zar zor Balıkesire girdim ve eve gidemiyeceğime kanaat getirdim. Bisikletimi (link)e Ayhan abiye bıraktım ve otobüsle eve gittim. Saat 16:30 da eve girdiğimde tek hatırladığım çekyatın üstündeki yastığı alıp halının üstüne uzandığımdı sonrası iftara kadar uyumuşum yerde. Birdaha tövbe oruçlu olarak bu kadar uzun bisiklete binmeyeceğim , bu bana çok iyi bir ders oldu.