sallehpaul
İkitekerbirkitap
- Kayıt
- 26 Haziran 2015
- Mesaj
- 224
- Tepki
- 233
- Yaş
- 33
- Şehir
- İstanbul
- İsim
- Salih AYDIN
- Başlangıç
- 2014—15
- Bisiklet
- Canyon
- Bisiklet türü
- Cyclocross
İkindi vakti evden çıktım Diyarbakır'ın gürültüsünden uzaklaşayım derken tuğla fabrikalarının azgın köpeklerinin saldırısına maruz kaldım. Ongözlü Köprü ile Dicle Üniversitesinin arasında onlarca tuğla fabrikası var, bilenler bilir. Girdiğim yolda rahat 10 fabrika vardı. İlk fabrikanın köpeği havladı üstüme geldi indim bisikletten üstüne yürüdüm, sus pus olup geri gitti sonradan bekçi el işaretiyle gidebilirsin dedi. İkinci fabrikadaki köpekte havlayıp koşmaya başladı tekrar bisikletten indim ve köpeğe baktım yerinde durdu sadece havladı yoluma devam ettim. Üçüncü fabrikaya yaklaşınca bisikletten indim, fabrika girişinde falan köpek yok. Girişi geçer geçmez 200 metre ötemde köpek belirdi havlamaya başladı, hiç aldırmadan devam ettim yoluma arkamdan köpek sesleri gelmeye başladı bi döndüm fabrikanın içinde 10-15 köpek koşarak geliyor, öndeki havlayan köpeğin arkasından bir kaç köpek belirdi ve üstüme gelmeye başladılar,taş atmama rağmen hiç aldırış etmiyorlar bisiklete binmeden tarlaya girdim bir kmye yakın ilerledim sesler kesildi.
Geride dönemiyorum mecburen traktörün tarla içinden açtığı yoldan devam ettim. Git git yol kötü olmaya başladı indim bisikletten yürüyetek devam ettim, tarlanın sulamasının olduğu şeritin yanından ilerledim epey, sonra kendimi bataklıkta buldum. Bir saat boyunca uğraştım çıkamadım, çalıları geçemedim geçebilsem rahatlayacağım ama geçemedim. Yerimde sabit kaldım takatim kalmadı ve dizlerime kadar çamura batmışım, dinlendim biraz ilerlemeye çalıştım ama nafile çalılıklar yormaya başladı üstelik bisiklette omuzumda. Karanlık tamamen çöktü ve tırsmaya başladım. Baktım çıkamıyorum aileme haber verdim, fakat ailemin beni bulması uzun sürer diye 112yide aradım durumu anlattım ekip gönderdiler ama ekibi yanlış yere göndermişler. Adamlara konum atıyorum konumdan yerimi bulamıyorlar. 112 durumu İtfaiyeye bildirmiş arayıp yerimi sorarken terbiyesizce konuşmaya başladı "senin ne işin var bu saatte oralarda gerizekalı" ben de hem korku hemde stres var ve dayanamayıp gelmeyin istemiyorum falan dedim.
112 beni arıyor tarif ediyorum, konum atıyorum ama farklı yere gidiyorlar. En son Afad aradı konumu onlara attım gelip buldular. Takatim kalmamış ve çok yorgunum, çevremi göremiyorum ne yöne gitsem yolumu şaşırıyorum karanlıktan dolayı. Neyse caddeye çıkardılar ambulan ve itfaiye sonradan geldiler. Normal prosedürler işlendikten sonra ambulanstaki görevli bey mi desem öküz mü desem!!! Sözde şaka yapmaya çalışıyor: "şimdi hepimiz düşsek üstüne dövsek seni falan gezmeye çıkıyorsun bu kadar insanı rahatsız ediyorsun" dedi ve kan beynime sıçradı.
Sen önce görevini yap bir hastanın psikolojisini düşünerek konuş ve üstelik daha konumu bulamıyorsun insanları nasıl kurtaracaksın, üstelik görevinide yapamıyorsun sizin gibi bilmeyenler ve böyle cins cins konuşanlar yüzünden kaç insan canından oluyor, üstelik itfaiye çalışanlarından biri bana ne işin var bu saatte oralarda falan hakaret ediyor, şuan benim sizi vurmam gerekiyor cins cins konuşup beni daha fazla delirtmeyin! Dedikten sonra Afad'a teşekkür ettim evime geldim. O köpeklerin olduğu bölgeyi kuzenlerim biliyordu iyiki kaçmışsın dediler yoksa saldırırlardı, onlar soytarı başıboş köpekler dedi. Bu köpek sorununa bir çözüm bulamadım. Bisikletten insen bi dert inmesen bi dert.
Bendeki hata ise fazla paniğe kapılıp tarlanın arasına girmek ve inatla gitmeye devam etmek fotoğrafta şurda dursun forumun formasıyla güzel battım
Geride dönemiyorum mecburen traktörün tarla içinden açtığı yoldan devam ettim. Git git yol kötü olmaya başladı indim bisikletten yürüyetek devam ettim, tarlanın sulamasının olduğu şeritin yanından ilerledim epey, sonra kendimi bataklıkta buldum. Bir saat boyunca uğraştım çıkamadım, çalıları geçemedim geçebilsem rahatlayacağım ama geçemedim. Yerimde sabit kaldım takatim kalmadı ve dizlerime kadar çamura batmışım, dinlendim biraz ilerlemeye çalıştım ama nafile çalılıklar yormaya başladı üstelik bisiklette omuzumda. Karanlık tamamen çöktü ve tırsmaya başladım. Baktım çıkamıyorum aileme haber verdim, fakat ailemin beni bulması uzun sürer diye 112yide aradım durumu anlattım ekip gönderdiler ama ekibi yanlış yere göndermişler. Adamlara konum atıyorum konumdan yerimi bulamıyorlar. 112 durumu İtfaiyeye bildirmiş arayıp yerimi sorarken terbiyesizce konuşmaya başladı "senin ne işin var bu saatte oralarda gerizekalı" ben de hem korku hemde stres var ve dayanamayıp gelmeyin istemiyorum falan dedim.
112 beni arıyor tarif ediyorum, konum atıyorum ama farklı yere gidiyorlar. En son Afad aradı konumu onlara attım gelip buldular. Takatim kalmamış ve çok yorgunum, çevremi göremiyorum ne yöne gitsem yolumu şaşırıyorum karanlıktan dolayı. Neyse caddeye çıkardılar ambulan ve itfaiye sonradan geldiler. Normal prosedürler işlendikten sonra ambulanstaki görevli bey mi desem öküz mü desem!!! Sözde şaka yapmaya çalışıyor: "şimdi hepimiz düşsek üstüne dövsek seni falan gezmeye çıkıyorsun bu kadar insanı rahatsız ediyorsun" dedi ve kan beynime sıçradı.
Sen önce görevini yap bir hastanın psikolojisini düşünerek konuş ve üstelik daha konumu bulamıyorsun insanları nasıl kurtaracaksın, üstelik görevinide yapamıyorsun sizin gibi bilmeyenler ve böyle cins cins konuşanlar yüzünden kaç insan canından oluyor, üstelik itfaiye çalışanlarından biri bana ne işin var bu saatte oralarda falan hakaret ediyor, şuan benim sizi vurmam gerekiyor cins cins konuşup beni daha fazla delirtmeyin! Dedikten sonra Afad'a teşekkür ettim evime geldim. O köpeklerin olduğu bölgeyi kuzenlerim biliyordu iyiki kaçmışsın dediler yoksa saldırırlardı, onlar soytarı başıboş köpekler dedi. Bu köpek sorununa bir çözüm bulamadım. Bisikletten insen bi dert inmesen bi dert.
Bendeki hata ise fazla paniğe kapılıp tarlanın arasına girmek ve inatla gitmeye devam etmek fotoğrafta şurda dursun forumun formasıyla güzel battım
Dosyalar
-
51,9 KB Okunma: 759