1982 yılında, muğla dumlupınar ilkokulunda bize, sanki kırmızı ışık varmış gibi, ışıklarda beklemeyi, karşıdan karşıya geçmeyi, kaldırımın sağından yürümeyi, telefonla nasıl konuşmalı, telefon kaç kez çaldırılmalı, nasıl hitap edilmeli gibi sosyal bilgiler dersleri içinde uygulamalı öğretmişlerdi. Öğretmenimiz bizi civciv sürüsü gibi alır okulun yanındaki yolda karşıdan karşıya geçirir, anlattıklarını yanlış yapana basardı kalayı. İşin daha ilginci o zaman muğla da bir tane bile trafik lambası yoktu. Daha da ilginci her 15 evden birinde, çevirmeli telefon vardı. Biz yoklukta bunların eğitimini almaya zorlandık. Birisi şimdi benim cep telefonumu 5 ten fazla çaldırınca küfrederim. Öncelikle açmak zorunluluğum yok bunu bilirim, dahası belki meşgulüm o an açmıyorumdur. Alacaklı gibi çaldıran adama çok kızarım. Eğitim artık kitaptan. Kim ne anlarsa, kimin işin3 ne gelirse şeklinde.