Bir dert olmadan motive olması zor gerçekten. Ben Trans Türkiye Ultraya hazırlandığım ve katıldığım dönem hanımın ailesiyle zihnen tartışırdım hep. O dönem bir takım sürtüşmeler vardı. Büyük şeyler değildi ama ben hep onlara sarılırdım, km.ler akar giderdi. Sonra o dönemler geçince, benim yaşadığım olaylara karşı yaklaşımım pozitifleşip sürtüşmeler(!) bitince o motivasyon da kayboldu gitti. Uzunları boşlamanın tek sebebi bu değildi ama gerçekten ciddi bir sebepti. Keza ultra koşu için Efes 62 hazırlığında da zihnen benzer bir şeyler yakalayıp sürdürmüştüm. Ama 120 için gerekli malzemeyi bulamadım.
Hatta Nif ultra 40'ta birşeyler oldu, neredeyse tamamen kayboldu. Özetle kesinlikle ateşleyici bir şeyler lazım. Öyle dingin sakin kafayla yapılacak kalkışılacak işler değil.
forumdan da bir örneğini görmek garip hissettirdi.
Muhtemelen bu yüzden dayanıklılık sporları için kafada bitiyor deniliyor.
Geçmişe döndüğümde üniversite sonrası sadece 6 ayda 20 kiloya yakın almıştım.
O dönem kilo vermeye öyle motive olmuştum ki kaç ay olduğunu hatırlamıyorum, o kadar işin gücün arasında 4000 e yakın kilometre yapıp aldığım kiloyu birkaç ayda geri vermiştim.
bisikletim de o dönem v frenli, tourney setli bir bisikletti. bir yerleri bozuluyor ama bir şekilde devam ediyorum.
Dağ, taş durmuyorum. aman pedal göbeği kırılıyor, aman arka göbek mili kırılıyor, bir yerler sürekli bozuluyor vs ama bir şekilde geçici vs bir çözüm bulup devam ediyorum.
Şu anda şükürler olsun imkanlarım çok iyi, motivasyon bulamıyorum.
Bisikletin bir yeri bozuluyor, aşağı yukarı 10 - 20 gün binesim gelmiyor. çok değil, 7 - 8 yıl önce şu anki bisikletimi bana verseniz üzerinden inmezdim çünkü o dönem benim için hayal gibi bir şeydi.
Motivasyon bulabiliyorum yine arada fakat sürekliliği olmuyor. geçenlerde sabah çıktım, dağ bisikletiyle 130 km atıp geldim. yaklaşık 20 gün sonra bir 100 daha attım. yeter ki motive edecek bir şeyler bulayım.
Muhtemelen bir şeylere fazla takıntılı insanlar çok daha sert şekilde motive olabiliyorlar ve bir hedefe çok fazla odaklanabiliyorlar.
Yadırgamıyorum çünkü hepimizin farklı hikayesi var. doğduktan sonra değişmeyen çok şey var, saygı duymak zorundayız.
