2 senedir aynı takımda sürdüğüm, bugünkü performansıma ulaşmamda emeği olan. Ön çekip de arkaya geçtiğim esnada "aferin çocuğum, aferin çocuğum " diye motive eden, dünya iyisi bir adamı gözümün önünde kaybetmenin acısını anlatamam. Doğanay Abi'yi yerde kanlar içinde gördüğüm an, o piçin de...