Namibya'dan sevgiler...
Beni 11 yasimda ilk dagim olan Erciyes'e cikartan 79 yasindaki babam Cemal Eruc ile birlikte Kilimanjaro'yu tirmandiktan sonra Tanzanya'da once guneye, sonra guneybatiya pedal basip Zambiya'ya gectik. Namibya'ya ulastigimizda moralimiz duzeldi, yiyeceklerin cesidi ve kalitesi artti, suruculer daha dikkatli olmaya basladilar. Tanzanya'da bilhassa otobus soforleri neredeyse katledecekti bizi yollarda. Orada ciddi bir kaza atlattiktan sonra toparlandim, bantli ilacli nekahat donemimi pedal basarak gecirdim, fazla vakit kaybetmedik.
Namibya'da Luderitz Bay limanina ulastirdigim bu etabi orada tamamladim. Google Earth var ise, Kaliforniya'dan beridir geldigim rotayi:
(link)
adresinde kirmizi bir cizgi olarak gorebilirsiniz.
Yorucu, zaman zaman yipratan bir yolculuk oldu. Guneybatiya ilerledikce moralimiz duzeldi. Tanzanya'dan cikmamizla birlikte, yollarda hayati tehlike azaldi. Zambiya'da yiyecek bulmak kolaylasti, Lusaka'ya yaklastikca kalite ve cesit artti. Namibya en guzel etap oldu, buraya esimle beraber tekrar gelirim diye dusunuyorum.
Nakliye sirketi teknemin icinde bulundugu konteynerin ancak 12 Eylul gunu Walvis Bay limanina ulasacagini bildirdi. Bu durum uc hafta gecikme yaratacak. Halbuki, konteyner 6 Temmuz gunu Nacala'da teslim edildi, sonra Durban'a aktarmislar, o zamandan beridir orada bekleyip kufleniyor!
Tekneyi Walvis Bay'de hazirlayacagim, sonra kamyonla Luderitz'e aktaracagiz. Denize acilmam iyimser bir tahminle 17-20 Eylul arasi olur. Burada bahar gelmekte, deniz soguk, karada col ve kum giderek isinacak, o da giderek guclenen yel yapar... Umarim o zamana kadar yel ruzgarlari guclenmez ve ben umdugum gibi denize acilabilirim.
Eger basarabilirsem, hedefim Karayip denizine girip Kostarika'ya ulasmak olacak. Boylece Guney Amerika'yi pas gececegim ve Aconcagua'ya gitmek sarti kalkacak. Kostarika'dan dogru Kaliforniya'da basladigim nokta olan Bodega Bay limanina pedal basip kas gucuyle devrialemi noktalamak azmindeyim. Boylece elimizde okyanus gecislerinin otesinde guclu malzeme olusur. Yok eger Tobago'yu dolanamazsam, o zaman Guney Amerika'da karaya cikip Alti Zirve Projesi kurallarina gore Aconcagua'ya gitmek farz olur.
Kostarika'ya gidebilirsem ayni zamanda, daha once Everest ve Elbrus'da oldugu gibi Aconcagua ile ilgili karadaki masraflari da ertelemis oluyorum. Nakit akisi ile basa cikamiyorum ve ustune ekleyecek kendi kaynagim kalmadi; en az masraf ile oncelikle devrialemi tamamlamak en dogrusu...
Malum -- 30 Ekim 2010 gunu, Hint Okyanusu uzerinde, Isles Glorieuses adalarinin hemen batisinda modern GAZIANTEP firkateynimiz ile acik deniz kayigim bulusmus, 280 murettebatla birlikte Turk denizcilik tarihinde yeni bir sayfa acmistik. Bu, askeri bir gorev ile sivil bir mucadelenin denizlerdeki bulusmasi ve gorev askiyla deniz sevgisinin bir kaynasmasi olmasi sebebiyle Turkler icin bir ilk olmustu.
Artik dunyanin acik denizlerinde gorev ustlenecek gucte olan Türkiye Cumhuriyeti, ayni zamanda tarihte dunyanin uc okyanusunu kureklemis ve yine tarihte Hint Okyanusu'nu bir anakitadan digerine Avustralya'dan Afrika'ya tamamini gecmis ilk ve tek kisiyi de cikartmistir. Ingiliz, Fransiz ve denizcilikleriyle taninan tum ulkelerdeki acik deniz kurekcileri, su anda basarilarini, toplam 655 gununu okyanuslarda kurek basinda gecirerek hayatta olan en tecrubeli acik deniz kurekcisi mertebesine ulasmis bir Turkun yaptiklariyla karsilastirmak zorundalar. Acik deniz kurekciliginde standartlari artik biz belirliyoruz, baskalarinin basarilarina kistas artik biziz. Bunu butun Türkler bilmeli... Bilen bilmeyene soylesin lutfen.
Herkese sevgiler.
Erden Eruc