bu bisiklet olayı beni accayip sardı!!!sizin başlangıçlarınız nasıldı ne hissettiniz!

bu bisikletimi aldıgımdan beri sanki daha başka hissetmeye başaladım resmen bi özgürlük .sonra bide bisikletforuma tesadüfen girdim bi baktım burasıda ayrı bir dünya yani bambaşka bi boyuta geçmiş gibiyim artık işim olmayınca bisikletimi kullanmazsam canım çok sıkılıyo bilgilendirmesiyle arkadaşlarıyla bu foruma bi girdim bidaha çıkamadım gerçekten teşekkürler bisikletforum çok teşekkürler....
sizler nasıl başladınız arkadaşlar bu bagımlılıga=)

En popüler bisikletçi Lance'in kitabında canı sıkıldıkça bisiklete bindiğini yazıyordu. Huzursuzluktan hemencecik uzaklaşıp bisikletin üstüne binip daha da uzaklaşmak... Özgürlüğe pedal çevirmek...
Kardeşim senin de böyle sevmiş olman çok güzel ve sevindirici. Burada kanına girenler olursa şaşırma sakın Bakarsın yarışcam dersin, bakarsın ultra maraton turlar yaparsın. Beslenmene de dikkat etmeyi unutma. Muhabbetle...

Ben bu tutkuya daha 2,5 bilemedin 3 yaşında kapıldım...babam beni o zmnlaar kendisininde usta olduu bi bisiklet imalathanesine götürürdü.Orda bisikletin ilk halinden (demir) son haline kadar bisikletin yapılışını izlerdim.babam halen aynı işte tam 14 sene oldu(bende 14.5 yaşındaım) yani ben orda büyüdüm bisikletlerin arasında.Ve sonra imalathanede bi' gençle samimiyet kurdum...oda yarışıodu(xc)...ismi ise...Muammer YILDIZben herşeyi ondan öğrendim xc nedir feedzone nedirhergün muammer abinin kafasını şişirirdim ama o hiç yılmadan sorularıma cevap verirdi .ve bende karar verdim(geçen sene)-bende yarışcam dedim ve babam,hasan abi ve muammer abi bana bi aliminyum bisiklet topladılar ve bu zamana kadar çalıştım :box2: :10: artık kendimi gösterme zamanı,ocakta lisans alıom ve çok heyecanlıyım.İnşallah muammer abi gibi başarılı olurum diorum ve onu hedef olarak görüyorum...hade hayırlısıinşallah başarılı olurum...İyi forumlar

Ben kendimi bildim bileli bisiklet kullanıyorum.11 yaşından sonra hergün sabahtan akşama kadar bisiklet kullandm mah.herkesle yarışırdım Bu kadar çok sevdiğim bişeyi ilerletmek istedim halamla birlikte Bülent abinin(ist.sporun antrenörünün) yanına gittik bana herşeyi anlattı ve bu spora başlamamda bana çok yardımcı oldu.Heyecanımı mutluluğumu anlatamam kaç gün uyumadığımı biliyorum Sonra bu sporu yapan abilerim bana yardımcı oldular gelişmemde yardımlara devam ediyorlar.İnş.onlar sayesinde bir gün istediğim yere geliceğim

Bu arada Lance Armstrong kitaplarınında çok büyük etkisi var

Bu arada bisiklete nasıl başladığımı anlatmamışım. İlk bisikletim Bisan Mountain Cat idi. (3 tekerlekli plastik bisikleti saymazsak ) . Bir gün uğraştım uğraştım olmadı; gittim yattım. Rüyamda inanmamakta serbestsiniz, bisikleti sürüyordum. Sonra çıktım dışarı yine kasıyorum olmuyor. Karşı komşumuz asker emeklisi bir amca vardı bana omuz verdi seleden tuttu derken öğrendim. Fren yapmayı nedense öğretse de keskin virajları alırken hızlı olmamam gerektiği söylenmemişti. Bir iki düştüm öle. Aynı gün yine öyle bir keskin yerde iki vuracağım alternatif vardı biri otomobil diğeri düz duvar. Otomobili tercih etmiştim. Neyse ki otomobile bişiy olmadı. E bu durumda çocuğun canının ne önemi var. Ah çocukluğuma indim, hipnoz ettim kendimi bilmeden. Bu konuşulanlar aramızda kalsın.

Bu arada Pelin'e bisiklete binmeyi ben öğrettim

@Selim Çam
doğru onu yazmayı unutmuşum

@mert fr

umarım herşey gönlünce olur... bu spora başlamak için çok uygun bi yaştasın zaten

İlk bisiklet deneyimim mi?kızgın kumlardan serin sulara

kendimi bildim bileli bisikletin üstündeyim , 3 tekerlekli bir bisiklet almış babam küçükken,daha sonra 6 yaşındayken yanlarda destek tekeri olan küçük bir bisiklete geçiş yapmıştım, sürekli yanlardaki küçük tekerleri söküp sürmeye çalışırdım,her defasında düşerdim ve düşene kadar pedal çevirmeye devam ederdim, kendi kendime öğrendim denge sağlamayı,havada uçup suratımın üstüne düşünce öğrendim ön frene asılmamayı,hafta sonları babamla gezerdik,deniz kenarında kıyıya vuran dalgaların ıslattığı sahillerde perçinlendi bisiklet tutkusu bana,arkadaşlarla buluşup arka arkaya düşer kilometrelerce sahil turu yapardık ve isveçin -50 derecelik soğuğunda bisiklet tutkusu ısıtırdı içimizi,sapsarı bisikletçilerin içinde esmer bir kız geçerdi bulutların arkasından gizlice bakan güneşin önünden,bir an önce okuldan çıkıpta bisikletlerimize kavuşmak için sabırsızlanırdık her ders saatinde,ben üzülürüm bisikletim üzülmesin,ben üşürüm o üşümesin,ben ağlarım o ağlamasın,o yaşlanmasın ben yaşlanırım,o ölmesin ben ölürüm, işte böyle duygular besledim bisikletime küçükken ve her hayalimde bisikletim mutlaka vardı ......................................
vay be benden iyi edebiyatçı olurmuş ,ama gözyaşlarımla ıslatıp bozduğum klavyeler yüzünden banka kredisi çekmem gerekebilirdi:rolleyes:

@mert fr

Sen çekirdekten bisikletcisin bence,devam et seni uluslararası yarışlarda görmek ve başarılarını milletce alkışlamak dileklerimle bol antremanlı günler,başarılar...

bisiklet ayrı bir dünya elbette çok hoş vergi ödemek benzin koymak gibi dertleri yok sessiz sakin bir dünya üzerinde iki teker bisiklet forumu hiç sorma o tam bir hastalık

@tnt

aynen abicim aynen dünyanın içindek i bir gezegen gibi

1970li yılların başıydı. tepecik sokaklarında oynardık. o zamanlar kendimi yeni yeni tanımaya başlamıştım. bir bisikletim yoktu. o zamanlar kimsenin bisikleti olmazdı. napardık; bisiklet sürmeyi öğrenebilmek için bisiklet kiralardık.{şimdi çok tuhaf geliyor}.. o zamanlar tepecik sokaklarında üç şeyden çok vardı. her köşe başında bakkal dükkanı, kahvehane ve bisikletçi; o zamanlar bir tur denilen bir deyim vardı, sokağın bir ucundan bir ucuna gitmeye bir tur denirdi. tam hatırlamıyorum ama turu 50 kuruş falandı. bisikletler nelerdi biliyomusunuz. hala var olan çift kadro bisan bikletlerdi. kadrosunda oturmaya boyumuz anca yeterdi, selesine oturamazdık. tabi ki düşe kalka düşe kalka sürmeyi öğrenirdik. o günden beri bisiklet sürmekten hiç vazgecmedim. bence insanı bundan daha özgür kılan hiç bir şey yoktur......

@sadeceA

Çok teşekkür ederim benimde en büyük hayalim...kısmetimizde varsa uluslar arası yarışlara katılıp başarılıda olurum...

Hedefin eğer büyükse; ki öyle hissediyorum. İyi beslenmen, uyku düzenine dikkat etmen ve çevreni de buna göre seçmen ve belirlemen en güzeli olur. İlk işin kan sayımı yaptırmak olsun, düzgün bir check-up olsun. Ciddi başlangıç ilerde güzel bir sorumluluğa dönüşücek; unutma kardeşim. Sana başarılar diliyorum. Sevgiyle.@mert fr

bende ilk pedala 6 yaşımda bastım ağbey min bmx ine bindim oğünde düşüp sağ avuç içimi kestim hala izi durur hatırası o ağbeyim selenin arkasından tutuyordu ben de bağırıyordum bırakma ağbi sakın diye ne bilirdim o arkamdan çekilmiş ben tek başıma gedermişim arkama bi baktım kimsecikler yok o korkuyla yere atladım ilk kazam.sonraları zehir gibi binmeye başladım tek el bırakıp mahallenin kızlarına hava atıyordum o bmx bozuldu babam yenisini almadı onuda uzun bi zaman yaptırmadı ben her bisiklete binmek istediğimde kömürlüğe gider bisikletin başında ağlardım birgün ne göereyim kimsede olmayan en fiyakalı bisikleti almış babam bana çanım babacım ya benim hikayemde bu.

Çağatay çok garip... Dejavu oldum... Ben de bisiklete binmesini bilmezken bir yol bisikletimiz vardı. Abim sürüyordu onun arkasına oturdumdu... Bu ne gaddarlık ki toz duman bir yerde gidiyorduk... Bir düştüm ki unutmam o kolumun acısını... Hatta şimdi kolumu tuttum&yüzüm ekşidi...

@Selim Çam

ya sorma unutulmuyor dediğim gibi avuç içimde hala izi durur o olayın ama geriye baktığında insan güzel günlerdi diyo bi anı kaldı işte