Nevzat KÖSEOĞLU
Forum Bağımlısı
- Kayıt
- 12 Kasım 2006
- Mesaj
- 1.470
- Tepki
- 569
- Şehir
- Samsun
Bedrettin Dalan’ın Büyükşehir Belediyesi Başkanı olduğu zamanlar... Hani “Haliç’in suyu benim gözlerimin rengiyle aynı olacak” filan da demişti.İşte tam o sıralarda Japonlar Dalan’a gelip, “Bey’fendi bizim teknolojimizle Haliç’i temizlemek çocuk oyuncağı. Burayı 6 ayda temizleriz ama tek şartımız var: Haliç’in dibinden çıkan herşey bizim olacak” demiş.
Bedrettin Dalan’ın Büyükşehir Belediyesi Başkanı olduğu zamanlar... Hani “Haliç’in suyu benim gözlerimin rengiyle aynı olacak” filan da demişti.İşte tam o sıralarda Japonlar Dalan’a gelip, “Bey’fendi bizim teknolojimizle Haliç’i temizlemek çocuk oyuncağı. Burayı 6 ayda temizleriz ama tek şartımız var: Haliç’in dibinden çıkan herşey bizim olacak” demiş.
Tabi Dalan yılların kurdu, yutar mı hiç küçücük Japon’un cinliğini. “Olmaz” demiş, “Gidin kendinize başka bi aptal bulun!”
Neden? Çünkü Dalan da Japonlar gibi biliyomuş ki Haliç’in dibi silme, tonlarca altınla dolu. Zamanında Fatih İstanbul’u fethettiğinde bütün Bizanslılar altınlarını, “Türko’lara yedireceğime denize atarım daha iyi” diyerek Haliç’e sallamış. Osmanlı’dan kaçmaya çalışan o zamanın Bizans İmparatoru Justinyen’in gemisi de Haliç’ten çıkamadan batırılmış. Bizans sarayının bütün hazineleri denizin dibini boylamış. Yine Osmanlı zamanında seferden dönen birkaç kalyon da getirdikleri ganimetleri boşaltamadan batmışlar Haliç’te. Yani yer gök altınmış dipte. Bu altınların şimdiki değeri de öyle böyle değil, bizim hazineyi yüze katlarmış. E altın bu, çamurun içinde de olsa paslanacak değil ya, hala ilk günkü değerindeymiş hepsi.
EFSANE HAKKINDA BİR YORUM
En meşhur şehir efsanemiz. Hatta bu terimin ne anlama geldiğini anlatmak için sıkça başvurduğum bi imdat çekici: “Hani Haliç’in dibi altınla doluymuş’ filan diye geyikler var ya, hah, işte onlara Batı’da şehir efsanesi deniyo.”
Bilindiği üzere, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Haliç’i temizlemek için 1997’de ihale açtı. Ama ne hikmetse ihaleyi tahmin edildiği gibi Japonlar değil, bi Türk-Amerikan konsorsiyumu kazandı. Dipten çıkan yaklaşık 3 milyon metre küp “çok değerli seramik çamuru” ise (Bakın bakalım: “Balçık değil; paha biçilmez çamur” efsanesi) kullanılmayan taş ocaklarının açtığı oyukları doldurmak için kullanıldı. Allahtan temizliği yapan şirketler arasında Türkler de vardı. Haliç’in altınlarının bi kısmını kurtardık en azından!
Bedrettin Dalan’ın Büyükşehir Belediyesi Başkanı olduğu zamanlar... Hani “Haliç’in suyu benim gözlerimin rengiyle aynı olacak” filan da demişti.İşte tam o sıralarda Japonlar Dalan’a gelip, “Bey’fendi bizim teknolojimizle Haliç’i temizlemek çocuk oyuncağı. Burayı 6 ayda temizleriz ama tek şartımız var: Haliç’in dibinden çıkan herşey bizim olacak” demiş.
Tabi Dalan yılların kurdu, yutar mı hiç küçücük Japon’un cinliğini. “Olmaz” demiş, “Gidin kendinize başka bi aptal bulun!”
Neden? Çünkü Dalan da Japonlar gibi biliyomuş ki Haliç’in dibi silme, tonlarca altınla dolu. Zamanında Fatih İstanbul’u fethettiğinde bütün Bizanslılar altınlarını, “Türko’lara yedireceğime denize atarım daha iyi” diyerek Haliç’e sallamış. Osmanlı’dan kaçmaya çalışan o zamanın Bizans İmparatoru Justinyen’in gemisi de Haliç’ten çıkamadan batırılmış. Bizans sarayının bütün hazineleri denizin dibini boylamış. Yine Osmanlı zamanında seferden dönen birkaç kalyon da getirdikleri ganimetleri boşaltamadan batmışlar Haliç’te. Yani yer gök altınmış dipte. Bu altınların şimdiki değeri de öyle böyle değil, bizim hazineyi yüze katlarmış. E altın bu, çamurun içinde de olsa paslanacak değil ya, hala ilk günkü değerindeymiş hepsi.
EFSANE HAKKINDA BİR YORUM
En meşhur şehir efsanemiz. Hatta bu terimin ne anlama geldiğini anlatmak için sıkça başvurduğum bi imdat çekici: “Hani Haliç’in dibi altınla doluymuş’ filan diye geyikler var ya, hah, işte onlara Batı’da şehir efsanesi deniyo.”
Bilindiği üzere, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Haliç’i temizlemek için 1997’de ihale açtı. Ama ne hikmetse ihaleyi tahmin edildiği gibi Japonlar değil, bi Türk-Amerikan konsorsiyumu kazandı. Dipten çıkan yaklaşık 3 milyon metre küp “çok değerli seramik çamuru” ise (Bakın bakalım: “Balçık değil; paha biçilmez çamur” efsanesi) kullanılmayan taş ocaklarının açtığı oyukları doldurmak için kullanıldı. Allahtan temizliği yapan şirketler arasında Türkler de vardı. Haliç’in altınlarının bi kısmını kurtardık en azından!
