sizlere imreniyorum hatta kıskanıyorum...birlik beraberlik ruhu taşıyan ve düzenli faaliyet yapan bir ekipsiniz İstanbul'da..
ama bir yandan da sizin için üzülüyorum..asfalt üstünde, araçlar arasında, egsozlu bir rotada, cafe sandalyeleri üzerinde faaliyet yapmak durumundasınız..bizler 5-10km. yol gitmekle trafikten kurtuluyoruz...ağaçların altında,otların arasında,çeşme başında molalar verebiliyoruz..çam ormanının kokusunu doyasıya ciğerlere çekiyoruz.. ama 5 kişilik bir faaliyet yapabilmek için birilerinin çaba harcaması gerekiyor..elektronik postalar, SMSler, telefon görüşmeleri....netice 3-4 kişi...az ama öz diye avunuyoruz...
kim daha şanslı bilmiyorum ama bildiğim bir şey...İstanbul ekipleri daha geniş katılımlarla daha keyifli ve paylaşım tadını doya doya yaşayıp faaliyet yapabiliyor..