Bisiklete ihanet etmiş olduk biraz ama zaman sıkıntısı yüzünden böyle oldu maalesef 
Herkesle anlaşabilen, karşınızdaki insanın hal tavırlarını çok dert etmeyen biriyseniz sıkıntı yok tabi.. 
valla benim en keyif aldığım geziler tek başıma yaptıklarımdı... ama bikaç kişiyle de eğlenceli oluyo, olmuyo değil yağmur konusu biraz can sıkıyo evet ama zaten böyle bi tur için biraz erken bi vakitte çıkmışsın.. yazını da okuyacağım, tekrar tebrik ederim 
keyifli bi sürüş olabilirdi aslında.. ama işte ah bu zaman sıkıntısı.. zaman olacak her yere bisiklete gideceksin, böyle bi keyif yok ya da ben inanılmaz keyif alıyorum Neyse Arnavutluk sınırına geldik, otobüsteyiz tabi muavin herkesin pasaportunu topladı götürdü, sonra görevli bayan teker teker yolcularla yüz yüze gelerek pasaportları dağıttı.. Arnavutluk bize vize uygulamadığı için direk pasaportla geçebiliyosunuz.. Bu arada bizim pasaportlar kontroldeyken exchange abiler bindi otobüse elinde bi tomar parayla Para birimleri "Leke". biz de bi miktar paramızı çevirdik.. Sınırı geçtikten sonra Pogradec'e vardık. Otobüsten inip bisikletleri toplardık. dört ayak üstüne düşmüştük girdik içeri, bilgisayar başında oturan bi kız, gram ingilizce bilmiyo bizde de çat pat zaten ingilizce ( derdimizi anlatacak kadar yani ) ama bu kıza derdimizi anlatana kadar canımız çıktı... El hareketleri, mimikler, google translate den çeviriler falan derken bi arkadaşı geldi.. Onda ingilizce baya iyiydi, bu sefer o bizi anlamaya çalışmaktan yorulmuştur heralde Uzun uğraşlar sonucunda Trieste'ye feribot biletimizi aldık , 2 gün sonra kalkacaktı feribot.. Bilet işini de ayarladıktan sonra sıra geldi kalacak yer ayarlamaya..
) Pogradec'i çok sevdim, çok güzel bi yer.. Gecesi de muhtemelen çok güzeldi ama ben yorgun olduğum için yattım aşağa Gece güzel bi dinlenmenin ardından otelin bahçesinde kahvaltımızı yaptıktan sonra yola koyulma vakti gelmişti... 10.gün oldu bu arada di mi Dokuzuncu günden fotoğraflar paylaşayım, ondan sonra 10.güne devam ederim.. Fotoğraflar gopro çekimlerinden ekran görüntüsü alarak paylaşıcam, burda çok fazla fotoğraf çekmedim çünkü...
Ama ne olursa olsun Roma'ya gidilecekti.. Ve ordan uçakla Türkiye'ye dönmeye karar verdik.. Hemen bi oturup dinlenecek cafe bulduk, hem içecek bişeyler söyledik, hem de wi-fi den bağlanıp uçak biletini halletme işine giriştik, pegasus'un uygulamasını ios'tan indirince yanlış hatırlamıyosam %30 luk bi indirimle, 13 gün sonrasına biletleri aldım. (ilaç gibi geldi ) O işi de aradan çıkarttıktan sonra biraz daha rahatlamış olduk.. Yavaştan tırmanmaya başlamıştık, tırmandıkça da manzara güzelleşiyordu 
Dinlene dinlene zirveye kadar geldiğimizde bi benzinlik gördük, o yorgunlukla daldık tabi hemen, içecek bişeyler alıp oturduk serin serin Tam o sırada bi baktım diğer taraftan da kızın teki tırmanıyo bisikletle, selam verdik bizi görünce hemen döndü bizim yanımıza geldi, tanıştık.. Geride bi arkadaşının daha olduğunu, fotoğraf çeke çeke geldiğini söyledi. bi süre o da geldi masamıza oturdu... İsviçre'lilermiş sanırım, Victoria ve Daniel Biraz sonra onların tırmandığı yerden biz inecektik, ve inerken gördüm ki çok sağlam tırmanmışlar 
İniş her zaman keyifli tabi Manzara da bi o kadar güzeldi, Arnavutluk'un her yeri yemyeşil çok güzel..
Aldık değiştirdik pedalları, Salih miş abinin adı. Yola devam ettik, daha çok yolumuz vardı, ne kadar yol alırsak o kadar iyiydi, yarın hem Durres'i gezeriz, hem de feribota binmek için limana gidip erkenden işlerimizi hallederiz dedik.. biraz kastırdık açıkçası bugün Hava karanlığına kadar sürdük ama Durres'e 20 km kala pes ettik, bi otel bulup yerleştik 20 km yi de yarın süreriz, günler çuvala girmedi ya 
Hergün çamaşırlarımızı yıkadığımız için balkon baştan sona bizim çamaşırlarla dolu, sabaha kadar da kuruyo hava o kadar sıcak ki 
işim gücüm vardı ama daldım günlüğe; elinize, ayağınıza sağlık. Fakat 10. günde tur bitti
Evet, beğeni bildirimlerinin sonunda böyle bir mesajın geleceğini anlamıştım zatenŞA-HA-NE!
5 yıl öncesine ait bir hazine buldum
Aldığınız notlar ışığında devam etmeniz mümkün mü acaba? Tadı damağımızda kaldı @muratkidiri
ve geldi de
O zamanlar Euro 3,5 civarıydı ). Sabah kalkıp kahvaltıya indik, dediler kahvaltı yok, dedik nasıl yani ? Çünkü akşam fiyat konuşurken özellikle kahvaltıyı sorduğumuzu hatırlıyorum. Çok fazla uzatmadık, nasılsa dedik az kaldı şehir merkezine, gider orada yaparız kahvaltımızı... Çıktık odaya toparlandık, atladık bisikletlere, koyulduk yola..
Bi güzel peynirli böreklerimizi yedik. Sonra Pogradec'teyken aldığımız biletleri bastırmak için direk limana gittik. Erken geldiğimizi, saat 5'e doğru gelmemiz gerektiğini söylediler. O zaman dedik biraz şehirde gezinelim Pek kayda değer bişey yok ya da biz doğru gezemedik. Ana caddesinde 1-2 tur attıktan sonra hava iyice sıcak olmaya başladı. Denize girmeye karar verdik Sahil ana baba günü, bütün Arnavutluk burada, zor yer bulduk kendimize plajda 
Limana girdik, bilet için gişeye geldik, verdik bilgilerimizi görevliye, kadın dedi ki "Sizin gemi iptal oldu". Haydaaa Mevzu başladı hadi bakalım, kaldık mı Arnavut memleketinde Neyse ki başımıza gelen ilk aksilik değildi, herşeyin zaten yolunda gitmeyeceğini, şartlara göre hareket etmemiz gerektiğini 11 günde az çok öğrenmiştik. ( Tabi moralim bozulmadı değil ) Ee dedik nabıcaz gemi iptalse, nedir durum? Başka bi gemi var, ona bilet verelim size dedi. Normalde biz Trieste'ye almıştık bileti. Planımız Trieste'den Venedik'e geçip, oradan aşağıya, Roma'ya doğru pedallamaktı. Bize bilet vereceği gemi ise Bari'ye gidiyordu. Baktık haritadan Bari'nin nerede olduğuna, Venedik'e hayli uzak. Ama sonuçta İtalya'ya geçmemiz için tek seçenek bu. Serdar abiyle de konuştuktan sonra aldık biletleri. Rotamızı çok fazla değiştirmeyecektik. Bari'ye indikten sonra trenle direk Venedik'e çıkıp oradan aşağıya doğru sallanma kararını verdik. Feribot işini de hallettikten sonra rahatlamıştık artık, sıra geldi gemiyi beklemeye. Ve tabi ki keyif çayı içmeye Bu tur süresince Serdar abiyle vazgeçemediğimiz en önemli şey çay oldu sanırım. Ne zaman canımız çay istese hiç ertelemedik Zaman ve mekan hiç farketmez, o çay her türlü içilecekti 
( Bu arada çok fazla izleniyor bizim diziler Balkanlarda, 2016 yılında yaptığım motor turunda da aynı tepkileri almıştım ) Kontrol noktasından geçip gemiye doğru yöneldiğimizde biraz beklemenin ardından gemiye girdik, bisikletlerimizi park katında uygun bir yere bıraktık. Yanımıza eşyalarımızı alıp üst kata çıktık, kendimize yer aramaya başladık. Biz biletlerimizi odalı almamıştık, geminin herhangi bir yerinde sabahı edecektik. Ki bizim gibi epey insan vardı, Cafe-bar bölümüne doğru yöneldik, herkes kendine göre uygun gördüğü yere matını serip uyku tulumuna girip kıvrılıyordu direk. Koridor olsun, yol ortası olsun farketmiyor Racon böyle demek ki Biz de kendimize bir yer bulup kıvrıldıktan sonra sabahlamaya başladık. Feribot biraz fazla bekledi biz bindikten sonra ama nihayetinde hareket etti Artık güneşin doğmasıyla İtalya'da olacaktık. Bugünü de böylece bitirmiş olduk. 
Sayın yönetici çok kıskandım çok.ŞA-HA-NE!
5 yıl öncesine ait bir hazine buldum
Aldığınız notlar ışığında devam etmeniz mümkün mü acaba? Tadı damağımızda kaldı @muratkidiri
Güzel bir konu bulup , benden önce en çok sevdiğim kırmızı renk olan muhteşemleri patlatmışsın. Forumla ilgilenin lütfen beğenileri ben yaparım sizin yerinize.😍❤ Geçmişteki paylaşımların ve bu harika turu paylaştığın için sağolasın . Çok güzel bir tur olmuş. Elinize,kolunuza ve ayaklarınıza sağlık. Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün Selanikteki evini ve ecdadımızın diğer eserlerini de fotoğraflamışsınız. Balkanlardaki soydaşlarmızla da bir araya gelmişsiniz. Milli onurumuzu okşadınız. Eksik olmayın. Geç kalmış teşekkürümü kabul edin lütfen. 😍❤🇹🇷
Bu mesaj ile gündeme gelmesiyle konuyu bende görmüş oldum. Gördüğüm kadarı ile fotoğrafların foruma yüklenmesi ile hala duruyor.ŞA-HA-NE!
5 yıl öncesine ait bir hazine buldum
Aldığınız notlar ışığında devam etmeniz mümkün mü acaba? Tadı damağımızda kaldı @muratkidiri
Ne güzel yorumlar bunlarSayın yönetici çok kıskandım çok.
@muratkidiri 2 saate yakın uyku borcun var. Varsın olsun.
Gönül isterdi ki daha fazla vakit geçirebilelim oralarda ama kısıtlı zaman işte Çok teşekkür ederim güzel sözleriniz için.. Teşekkürler
devamı gelecek inşallah, kaldı 10 gün, ama en keyifli günlerdi, 11 gündür yolda olmaya alışınca artık daha çok keyif almaya başlamıştık sanırım Tura çıkılan kişi konusunda çok haklısınız, tek bence de Motor turunun videosuna hiç başlayamadım bile, o kadar çok video var ki, o biraz gözümü korkutuyor sanırım Ama yaparsam mutlaka size bilgi veririm
Tam güneşin doğuşunu karşımıza alıp demledik çayımızı, içtik bir güzel Feribotta da çay demlemedik demeyiz Artık Bari'ye de yaklaştık, kara göründü. Gemi limana yanaştıktan sonra biz de bisikletlerimizi alıp indik, kontrol noktasında pasaport kontrolünden sonra limanın dışına çıktığımızda ilk işimiz tren istasyonuna gitmekti. Limandan çıkar çıkmaz 2 bisikletliyle karşılaştık, karı koca dünyayı geziyorlarmış. Kullandıkları bisiklet oturarak sürülüyor. Recumbent bike imiş adı ben de yeni öğrendim İstanbul'dan da geçmişler bu şekilde. Serdar abinin navigasyonu ile istasyona ulaşmak isterken bütün Bari'yi gezecektik neredeyse Halbuki limandan çıkar çıkmaz dümdüz gitsek istasyona varacakmışız. Aslında Bari'yi de gezmek isterdik ama amacımız bir an önce Venedik'e gitmekti. Hatta Bari'de limandan indiğimiz bölgenin hemen önü Murat diye geçiyor, gerçi o zamanlar bilmiyordum ama bilseydim bi tabela falan bulup fotoğraf çekilmek isterdim İstasyona sonunda ulaştık, biletlerimizi aldık. ( Notlarım arasına yazarken pahalı olduğunu yazmışım Venedik'e tren biletinin, fiyatını hatırlayamadım ama şöyle yazabilirim.. Venedik-Floransa arası ( 258 km ) bilet 19,60 Euro'ya almışız. Bari-Venedik arası 815 km olduğunu düşünürseniz 50-60 Euro rahat vermişizdir heralde ) Biletleri aldıktan sonra oradaki görevli bisikletli olduğumuzu görünce bu şekilde binemeyeceğimizi, bisikletin tekelerini sökmemiz gerektiğini söyledi. Sonradan çok sövdük bu adama çünkü İtalya'da bir kaç farklı tren var ve bazı trenlerde bisiklet vagonu var. Bisikletinizi direk koyabileceğiniz bölmeleri olan, askı yerleri olan bi vagon var ve bize bundan bahsetmedi. Bize ekstradan iş çıkarttığı için ne zaman hatırlasam kulağını çınlatıyorum abimizin Neyse bisikletin kadrosunu ve tekerleğini poşetleyelim dedik, hem çöp poşeti, bi koli bandı ve bir de Serdar abiye lazım olan bi anahtar için Nalbur aramaya başladık ve bulduk. Bisiketleri bıraktık dışarıda girdik içeri, hemen arkamızdan bi adam geldi, dedi "bisikletler sizin heralde?", dedik Evet. Biriniz dışarıda dursun, yoksa uçar gider oradan o bisikletler dedi, sağolsun Birimiz bekledi bisikletlerin başında, işimizi hallettik döndük istasyona, başladık bisikletleri sökmeye. Söktükten sonraki halini gördüğünüzde neden sövdüğümü anlayacaksınız Pedalları bile sökmüşüm. Koridora koyacaktık bisikletleri çünkü, hemen biletlerimizin olduğu odanın önüne. Dar zaten koridor. Tren saati geldi, bindik trenimize.. 800 km'lik yolculuğumuz başladı. Bu arada direk Venedik'e bilet vardı aslında ama Serdar abi Bologna'ya alalım istedi biletleri. Oradan tekrar aktarma yapacaktık Venedik'e. Ucuz olur diye mi düşündü tam hatırlamıyorum şimdi ama bu şekilde bi olay gerçekleşti Bulunduğumuz kompartıman 6 kişilik. Biz girdiğimizde kimse yoktu, sırayla binenler oldu tabi yanımıza ve 5 kişi olduk. Sırasıyla Sara, Chiara ve Francesco bindiler. İlk başlarda pek konuşmadık tabi, zaten o kadar fazla yabancı dilimiz yok, onların da aynı biz kadar İngilizcesi var Sara basketbol oynuyormuş, Chiara bir şirkette çalışıyor, Francesco da fotoğrafçı. Muhabbet ilerleyince bi anımız olsun, fotoğraf çekilelim dedik. Francesco'nun fotoğrad makinesi yanındaymış. O çekti tabi ki fotoğrafımızı Sonradan yolladı bize tabi, eklemiştik birbirimizi Facebook'tan. Onlar bizden önce indi trenden, Biz de sabaha karşı 4-5 civarları Bologna'da indik. Tekrar Venedik'e biletlerimizi aldık. Ama daha 2 saat gibi vardı tren saatine. Bekledik banklarda uyukladık Epey uzuuun bi yolculuk oldu ve biraz yordu açıkçası. Ama nihayetinde Venedik'e ulaştık. Devamı 13.günde 
Bisikletleri toplayıp istasyondan çıkar çıkmaz deniz otobüsü, tekneler ve gondolların manzarasıyla karşılaştık. 
İlk başlarda geçtiğimiz bir iki köprüde engelli rampası olduğu için bisikletleri kolaylıkla köprüden geçirebilmiştik. Ama bu böyle devam etmedi Sonrasındaki köprülerin hiçbirinde engelli rampası olmayınca bisikletleri tek tek merdiven basamaklarından çıkarıp indirmek zorunda kalmıştık. Ve dünyanın en güzel yerlerinden birinde çok zor anlar yaşamaya başladık Bisikletleri bırakacak bir yer de bulamayınca pek hoş olmadı. Yani Venedik'in çok küçük bir bölümünü gezebilmiştik ama yine de çok güzeldi Venedik sokaklarında dolaşmak, bizi bisikletle görüp tebrik eden de çok oldu Biraz gezindikten sonra bi yere oturup karnımızı doyuralım dedik, oturduk bi mekana spagetti söyledik. Ekmek ile beraber getirdiler spagettiyi, sadece spagettiyle doyulmacağını onlar da biliyor demek ki Otururken bir yandan da kalacak yer baktık, otel fiyatları pek bize göre olmayınca her zamanki gibi kampinge yöneldik. Çok yakın bir yerde bulduk. Venedik'in hemen çıkışında, 7 km uzaklıkta Camping Rialto diye bi yer. Planlamıza göre ertesi gün de son tren yolculuğumuzu Floransa'ya yapıp, oradan Pisa ve Roma'ya bisikletle devam edecektik. Gezimiz bittikten sonra tren istasyonuna gidip biletlerimizi aldık. Bu sefer Bari'deki hataya düşmedik 3,5 Euro da bisikletler için verip, bisiklet için özel bölümü olan trenden aldık biletimizi. Trenle ulaşım pek hoşuma gitmese de vaktinde Roma'da olmamız için kaçınılmazdı. Biletleri aldıktan sonra kampinge doğru sürmeye başladık. Kamp alanının hemen yakınlarında bir arabanın yolda kaldığını gördük, gidemiyordu. Durup yardım edelim dedik Serdar abiyle. Yaklaştık arabanın yanına, kadın sürekli marşa basıyor, araba çalışmıyordu, baya bir morali bozuk çaresiz ve telaşlı bir haldeydi Serdar abi geçti direksiyona, kadın ve ben arkadan ittirdik, Serdar abi de vurdurarak çalıştırdı arabayı.. Kadın arabanın çalıştığını görünce havalara uçtu, Serdar abi ve beni yanaklarımızdan öpüp epey bi teşekkür etti Tabi o zamanlar korona yok Sonra devam edip kamp alanına geldik, çadırlarımızı kurduk.. Karşı marketten alışverişimizi yaptıktan sonra akşam yemeğine menemenimizi yaptık, üzerine çayımızı da içtikten sonra dinlenmeye geçtik. Bugün de böylelikle bitmiş oldu 
Hepimiz aynıyız demek ki
Ben de çok seviyorum başkalarının tur ve gezi hikayelerini takip etmeyi
Kendim gezsem bu kadar zevk almam . Kalemi kuvvetli arkadaşları okurken hele görmen lazımHepimiz aynıyız demek ki