aeneskral
Allah için NAMAZ'a dur ey müslüman!
- Kayıt
- 11 Ocak 2015
- Mesaj
- 680
- Tepki
- 839
- Yaş
- 36
- Şehir
- Gaziosmanpaşa, İstanbul
- İsim
- Abdulkadir Enes KIRAL
- Bisiklet
- Giant
hayırlı sabahlar arkadaşlar. 1 mayısta istanbul-orhangazi kaplıcalar-bursa-istanbul turum vardı. O amaçlı antremanlara çıkıyordum. dün akşam saat 6.33 de yola çıktım. Yaklaşık 12 km sonra karaköy'e varmıştım. sahilden rumeli hisarına gidip gelmekti amacım. Trafik bir hayli yoğundu. Sahil yolu olduğu gibi tıkalıydı zaten karaköy'e gelincesiye. Herşey karaköy ile tophane arasındaki tramway yolunda yaşandı. Outdoor spor malzemelerinin bulunduğu, bankaların bulunduğu boş sayılabilecek necatibey caddesine paralel olan cadde bilen bilir. İstanbul avrupa yakası sakinleri anlamışlardır beni.
Kazayı nasıl yaptığıma gelirsek; 20 tempoda yolda giderken arkamdan araba geldi ve kontrollü bir şekilde tramway yoluna geçtim. birkaç metre ilerledim bu sefer arkamdan bir motosikletli geldi. Üzerinde iki kişi vardı. Dedim motorada yer vereyim biraz hızlı geliyordu kendimi sola doğru yönlendirirken o hızda ön teker rayın arasına girdi ve beni üzerinden attı. o saliselerde aklıma hemen ayaklarımı spd pedallardan ayırmam gerektiği geldi ve son bir hamleyle sadece sağ ayağımı pedaldan ayırabilmiştim. Sol ayağım pedalda kaldı bu sebepten düşüşüm dengesizleşti. Tüm vücut ağırlığımla birlikte aralardaki bir metreden yüksek olmayan yeşil çelik dubaya sol göğüs kafesi hizasında çakıldım. Oda yetmedi duba beni diğer dubaya doğru attırdı ve sol kalça-baldırımı çok şiddetli bir şekilde bu dubaya vurdum. Zaten beni durduranda o son duba oldu. Bu arada başımı ve yüzümün bir kısmınıda takla sırasında yere çarptım. Düştüğümde vücudumun yarısı diğer tramway yolunda kalmıştı. Hareketsizdim ve nefes alamıyordum. Göğsüme gelen darbe nefesimi kesmişti. Bayılmak üzereydim. Şoka girmekle bayılma arasında savaş veriyordum. o saliselerde aklıma yüzlerce ihtimal geliyordu herşeyi düşünebiliyordum. Sonra seri bir şekilde nefes almaya başladım. Nefes almakta çok zorlanıyordum. Göğsüm arıyordu. O ara motosikletli çift yanıma geldiler. Bana durumumla alakalı sorular sordular. Ambulansı aradılar. Sonra civardaki banka güvenliği de geldi. Belimde, omur ilikte, kafamda ve boynumda hasar yoktu. Bunu anlatmaya çalıştım. bu arada beni tramway yoluna paralel bir pozisyona aldılar. Arada kaldım tramwaylar bana sıfır kontrollü bir şekilde duraksaya duraksaya geçiyorlardı. ortalama 20-25 dakika yerde o pozisyonda bekledim. son anlara doğru bir bisikletli geldi yanıma. bir anlayan o oldu zaten beni. tam konuşamıyorum göğüs kafesim ağrıyor. Etrafımdakilere diyorum ki bisiklete ve malzemelere sahip çıkın. Onlarda; ya işte sana bir şey olmasın boşver bisikleti falan yahu dikkat edin siz diyorum. O bisikletli arkadaş geldide allah'dan ona emanet ettim. Kimse anlamıyor beni çok ayar olmuştum.
bu arada telefonumu verdiler ve abime haber verdim. Durumumu anlattım. ambulansla aynı zamanda bölgeye geldi. dedim bisiklet güvene alınmadan hiçbir yere gitmiyorum. Zincir vardı ona tutunmaya çalıştım almasınlar beni diye. O bisikletçi kardeşimede allah razı olsun diyorum. Bisikletimi güzelce söküp abime yardımcı olmuş yerleştirmişler. Beyaz kadrolu, kaliteli bir yol bisikleti vardı. Markasını hatırlayamıyorum. Karaköyden kabataş istikametine doğru gidiyordu. Beni duyuyorsa iletişime geçerse çok memnun olurum. Abime gider ayak numaralarını almalarını söyledim mesaj da attım hatta ama henüz bir karşılık gelmedi. Numara o karambolde yanlış da alınmış olabilir. İsmi uğur olmalı. En azından abimin söylediği bu. ambulansla hemem şişli etfale kaldırıldım. Çok üşüyordum. Öyle bir titriyordumki ellerimi kollarımı kontrol edemiyordum. 25 dakikaya yakın soğuk taşta yatmıştım. Ortalama 10-15 dakika aralığında acile ulaşmıştık. hemen tetkik yaptılar. Bt ve rontgen çektiler. İlaçlı değişik bir serum verdiler acıyı azaltıyormuş. sonuçları beklemek için başka bir yere alındım. Sonuçları getiren doktor sol baldırımda ciddi bir ezik ve sol kaburgamda bir çatlak olduğunu söyledi. İyi hissettiğimde gidebileceğimi söyledi. İlaç yazdı biraz dinlendim. Ortalama üç saat hastanede kaldım. taburcu olduğumda saat 23.00 geçiyordu. zar zor arabaya bindim ve eve geldim. Şuan yürüyemiyorum, ayakta çok kısa süre kalabiliyorum. Randumanlı tam nefes alamıyorum. Kaburga batıyor. Hıçkırmak, öksürmek, hapşırmak tam bir ölüm. Son durumum bu şekilde arkadaşlar. bomboş yolda, müsait pozisyonda o ray boşluğunu nasıl hesaba katamadım hala düşünüyorum. Yalnız kask ve gözlüğün çok ciddi faydasını gördüm. bisiklete tam ekipmanla binmenin faydasını bir kez daha görmüş oldum. ambulans gelene kadar yanı başımda sabit duran bana yardımcı olmaya çalışan tanımadığı o dört kişiye buradan da teşekkürlerimi arz ediyorum. Haklarını helal etsinler. Gidecekleri yerden alıkoydum onları. Allah onlardan razı olsun.
http://i.imgur.com/41hNovq.jpg http://i.imgur.com/uGL4nNt.jpg http://i.imgur.com/SvEmCR4.jpg http://i.imgur.com/RloVaN9.jpg http://i.imgur.com/jYSJe8f.jpg http://i.imgur.com/WcsCgAy.jpg http://i.imgur.com/UGAUnNo.jpg
Kazayı nasıl yaptığıma gelirsek; 20 tempoda yolda giderken arkamdan araba geldi ve kontrollü bir şekilde tramway yoluna geçtim. birkaç metre ilerledim bu sefer arkamdan bir motosikletli geldi. Üzerinde iki kişi vardı. Dedim motorada yer vereyim biraz hızlı geliyordu kendimi sola doğru yönlendirirken o hızda ön teker rayın arasına girdi ve beni üzerinden attı. o saliselerde aklıma hemen ayaklarımı spd pedallardan ayırmam gerektiği geldi ve son bir hamleyle sadece sağ ayağımı pedaldan ayırabilmiştim. Sol ayağım pedalda kaldı bu sebepten düşüşüm dengesizleşti. Tüm vücut ağırlığımla birlikte aralardaki bir metreden yüksek olmayan yeşil çelik dubaya sol göğüs kafesi hizasında çakıldım. Oda yetmedi duba beni diğer dubaya doğru attırdı ve sol kalça-baldırımı çok şiddetli bir şekilde bu dubaya vurdum. Zaten beni durduranda o son duba oldu. Bu arada başımı ve yüzümün bir kısmınıda takla sırasında yere çarptım. Düştüğümde vücudumun yarısı diğer tramway yolunda kalmıştı. Hareketsizdim ve nefes alamıyordum. Göğsüme gelen darbe nefesimi kesmişti. Bayılmak üzereydim. Şoka girmekle bayılma arasında savaş veriyordum. o saliselerde aklıma yüzlerce ihtimal geliyordu herşeyi düşünebiliyordum. Sonra seri bir şekilde nefes almaya başladım. Nefes almakta çok zorlanıyordum. Göğsüm arıyordu. O ara motosikletli çift yanıma geldiler. Bana durumumla alakalı sorular sordular. Ambulansı aradılar. Sonra civardaki banka güvenliği de geldi. Belimde, omur ilikte, kafamda ve boynumda hasar yoktu. Bunu anlatmaya çalıştım. bu arada beni tramway yoluna paralel bir pozisyona aldılar. Arada kaldım tramwaylar bana sıfır kontrollü bir şekilde duraksaya duraksaya geçiyorlardı. ortalama 20-25 dakika yerde o pozisyonda bekledim. son anlara doğru bir bisikletli geldi yanıma. bir anlayan o oldu zaten beni. tam konuşamıyorum göğüs kafesim ağrıyor. Etrafımdakilere diyorum ki bisiklete ve malzemelere sahip çıkın. Onlarda; ya işte sana bir şey olmasın boşver bisikleti falan yahu dikkat edin siz diyorum. O bisikletli arkadaş geldide allah'dan ona emanet ettim. Kimse anlamıyor beni çok ayar olmuştum.
bu arada telefonumu verdiler ve abime haber verdim. Durumumu anlattım. ambulansla aynı zamanda bölgeye geldi. dedim bisiklet güvene alınmadan hiçbir yere gitmiyorum. Zincir vardı ona tutunmaya çalıştım almasınlar beni diye. O bisikletçi kardeşimede allah razı olsun diyorum. Bisikletimi güzelce söküp abime yardımcı olmuş yerleştirmişler. Beyaz kadrolu, kaliteli bir yol bisikleti vardı. Markasını hatırlayamıyorum. Karaköyden kabataş istikametine doğru gidiyordu. Beni duyuyorsa iletişime geçerse çok memnun olurum. Abime gider ayak numaralarını almalarını söyledim mesaj da attım hatta ama henüz bir karşılık gelmedi. Numara o karambolde yanlış da alınmış olabilir. İsmi uğur olmalı. En azından abimin söylediği bu. ambulansla hemem şişli etfale kaldırıldım. Çok üşüyordum. Öyle bir titriyordumki ellerimi kollarımı kontrol edemiyordum. 25 dakikaya yakın soğuk taşta yatmıştım. Ortalama 10-15 dakika aralığında acile ulaşmıştık. hemen tetkik yaptılar. Bt ve rontgen çektiler. İlaçlı değişik bir serum verdiler acıyı azaltıyormuş. sonuçları beklemek için başka bir yere alındım. Sonuçları getiren doktor sol baldırımda ciddi bir ezik ve sol kaburgamda bir çatlak olduğunu söyledi. İyi hissettiğimde gidebileceğimi söyledi. İlaç yazdı biraz dinlendim. Ortalama üç saat hastanede kaldım. taburcu olduğumda saat 23.00 geçiyordu. zar zor arabaya bindim ve eve geldim. Şuan yürüyemiyorum, ayakta çok kısa süre kalabiliyorum. Randumanlı tam nefes alamıyorum. Kaburga batıyor. Hıçkırmak, öksürmek, hapşırmak tam bir ölüm. Son durumum bu şekilde arkadaşlar. bomboş yolda, müsait pozisyonda o ray boşluğunu nasıl hesaba katamadım hala düşünüyorum. Yalnız kask ve gözlüğün çok ciddi faydasını gördüm. bisiklete tam ekipmanla binmenin faydasını bir kez daha görmüş oldum. ambulans gelene kadar yanı başımda sabit duran bana yardımcı olmaya çalışan tanımadığı o dört kişiye buradan da teşekkürlerimi arz ediyorum. Haklarını helal etsinler. Gidecekleri yerden alıkoydum onları. Allah onlardan razı olsun.
http://i.imgur.com/41hNovq.jpg http://i.imgur.com/uGL4nNt.jpg http://i.imgur.com/SvEmCR4.jpg http://i.imgur.com/RloVaN9.jpg http://i.imgur.com/jYSJe8f.jpg http://i.imgur.com/WcsCgAy.jpg http://i.imgur.com/UGAUnNo.jpg