five
Part time turcu
- Kayıt
- 29 Temmuz 2005
- Mesaj
- 1.453
- Tepki
- 3.960
- Yaş
- 52
- Şehir
- İstanbul-Bostancı
- Başlangıç
- 1995—96
- Bisiklet
- Diğer
- Bisiklet türü
- Şehir - Tur
Merhaba,
Hepinizin aynı şeyi düşündüğünü sanıyorum. En azından, bizim gibi, uzun turların tadını alanlar yapıyorlardır. Bir turu bitirmeden diğerinin planlarını, rotasını düşünüp psikolojik olarak ona da hazırlanmak veya en azından aklının bir köşesine koyarak “bundan sonra o” demek. Ben de 2005 Kasım’ından itbaren –ki yaş olarak ilk olmak için geç olduğu bile düşünülebilir- yapmaya başladığım turlarda hep bir sonrakini hep biraz daha zorlayıcısını, biraz daha ilgincini, biraz daha eğlencelisini gerçekleştirmeyi düşündüm.
Geçen sene yaptığımız İzmir- Bodrum turunda da aynı şey olmuştu. Bir sonraki Akdeniz olmalı demiştim. Antalya-Antakya... Gezi-seyahat babında Doğu ve Güneydoğu hariç (ki orada da çok az da olsa görüp gezdiğim bir Elazığ vardır) gezdiğim yerlerin hakkını vermeye, hep sürekli gidilenden farklı yerlere farklı yollardan gitmeye çalışırım. Eşimle birlikte önceki yıllarda yaptığımız Antakya-Antalya seyahatimizde gezip görebileceğimiz yerlerin çoğuna gitme fırsatımız olmuştu. Bir nevi “kaleden kaleye” olmuştu seyahatin içeriği. Bu sebeple, bu rotayı daha önceden araba ile bile olsa geçmiş biri olarak, zorlukları ve güzellikleri hakkında epeyce bir fikrim vardı.
Tur öncesi planlamanın beni en çok zorlayan kısmı, tura başlanacak yerin otobüsle ulaşılacak bir yer olması durumunda, ulaşımı planlamak. Çünkü her seferinde otobüse bisikletleri yerleştirmeye çalışmak, önce muavini sonra şoförü ikna etmek, para vermek... Yer var mı ? Otobüs bisiklet alacak mı ? Tüm bunları düşünürken oturduğum yere yakın terminali olan Kamil Koç’u seçmiştim.Daha önceden de otobüslerine bisikle aldıklarını okumuştum forumdan. Öntekerleğih sökülnesi şartıyla...Neredeyse 1 ay öncesinden de bileti ayırtmıştım. Bu turda da tur arkadaşım aynı zamanda iş arkadaşım olan Fatih’ti. Onunla neredeyse her arada bisiklet muhabbeti yaptığımız için tur rotası hakkında çok önceden bilgisi vardı. Ama tura çıkmadan 2 gün önce masa başında oturup tur rotası, konaklama, yeme içme ve ulaşım maliyetleri konusunda çalışma da yapmıştık. Sonuçta bütçemizi de bilmemiz gerekir değl mi ? Fazla da açılmamak lazım.
29 Mayıs Cuma akşam otobüsüyle Antalya ‘ya hareket edecektik. Otobüsümüz 22:30’daydı. Bisikletlerimizi kendi arabalarımızla taşıyıp arabaları geri götürüp sonra tekrar dönerek ulaşımı son dakikada da olsa tamamladık. Terminale götürdüğümüz bisikletlerin başında da babam bekliyordu. Biz terminale ulaşmaya çalışırken Ataşehir girişinde polis durdurup kimlik kontrolü de yapınca otobüs gitti gidecek diye içimiz içimizi yedi. Ama düşünmediğimiz bir şey vardı ki o da asker uğrlama zamanı olduğuydu. Bu da şu demekti. Otobüs saatinde gelmeyecek. Ve saatinde kalkmayacak. Öyle de oldu. 22:30’da kalkması gereken otobüs 00:00’da geldi. 00:30’da kalkabildi. Tüm bu sürede de biz tüm asker uğurlamalarını, davullu zurna oyunları, zaman zaman İstiklal Marşları’nı çoklukla da havaya atılıp zorlukla tutulan “en büyük askerleri“ şaşırarak izledik. Ben askere gideken “kimse göndermeye gelmeyecek” diye kural koyduğumu hatırlayınca da yüzümdeki gülümsemelere engel olamadım.
Babam bize “Şurada sizin gibi 2 bisikletli daha var.” dedi. Hemen “bizim gibi” bisikletlileri görmeye gittik Fatih’le. Bize göre yaşça daha genç iki arkadaş da aynı şekilde bekler vaziyetteydi. Merhabalaştık. İzmir-Antalya turuna çıkmışlar. Daha önce Fatih’le geçtiğmiz İzmir-Bodrum ve benim ilk turum olan Marmaris-Kaş rotaları hakkında bildiğimiz kadarıyla bilgi vermeye ve tavsiyelerde bulunmaya çalıştık. Birbirimize kazasız turlar diledik ve ayrıldık. Sonra izleyebildiğimiz kadarıyla, otobüse bisikletlerini yerleştirme konusunda epeyce zorluk çektiler.
Nihayet otobüsümüz geldi. Bisikletlerimiz yerleştirmek konusunda çok fazla sıkıntı çekmedik. Babamla vedalaştık. Ve yola çıktık. Ama aynı seramoninin küçüğünü İzmit otogarında da yaşayacaktık.
Ertesi günü yolda (bisikletle) geçireceğimiz için mümkün olduğunca uyumayı tercih ettim. Çünkü işten çıkıp otobüse yetişme telaşı vs. derken yolu da düşününce dinlenebilmek için uygun tek yer otobüs olacaktı. Ama otobüsün koltuğu pek rahat olmayınca o da uyumaktan çok sızmaya dönüştü. Sabah yola devam ederken, Burdur’a gelmeden, jandarma kimlik kontrolü için durduğumuzda, önümüzde oturan arkadaşlarla sohbete başladık. Bu arada bisiklet konusu da açıldı ve turumuzdan bahsettik. Çok ilgilendiler. Onlardan birinin geçen seneki Cumhurbaşkanlığı Akdeniz Bisiklet turunda kameraman olduğunu öğrendim. Kendisi de motorcuymuş. Büyük hacimli bir motoru varmış. Sohbet içerisinde konu kazalara da gelince yaptığı ciddi bir kazadan bahsetti. Ön dişleri kırılmış. Konuşurken dişlerinin olmadığını da fark etmiştim zaten. Sebebi kazaymış demek ki.
2 saatlik gecikme bizim 10:30 yerine 12:30’da Antalya otogarında hereket etmemize sebep oldu. Otobüs bagajında olacağı için epeyce bir paketlemiştim yeni bisikletimi. Daha ilk turdan çizilmesin diye sarıp sarmalamıştım tüm kadroyu, gidonu, lastikleri, vitesleri... Açmak ve yola hazır hale gelmek biraz zaman aldı tabi. Yolda yemek için bir kaç tavsiye aldıktan sonra pedallara basmaya başladık. Yolun düz olduğunu zaten biliyordum. Ama bu turda düz kelimesinin kaç değişik anlama geldiğini de öğrenmiş olduk. Herkesin düz kavramı farklıydı.
Tam burada, tura çıkmadan önce, beni çok duygulandıran bir olayı aktarmak istiyorum. Cuma akşamı işten eve geldiğimde kızım bana bizim için hazırlamış olduğu nazar boncukluarını verdi. Bisikletlerimize bağlayabilelim diye de elastik bir ipe dizmişti. Hem çok hoşuma gitti bu düşüncesi hem de çok duygulandım. Ama ne yazık ki sürekli aklımızda olan, unutmayalım dediğimiz bu nazarlıkları ancak ikinci gün takabildik bisikletlerimize.
Aç olduğumuz için, Aksu’da, otogarda tarifini aldığımız köftecileri geçmek istemiyorduk. Tam yerinde de durmuşuz tesadüfen. Köftecilerin aslında ünlü olduğunu da oturup yemeye başlaldıktan sonra onca insan gelince anladık. Sadece köfte yiyiorduk gerçi ama soframız doluydu. Yeşillikler enfesti. Ve diğerleri... Ha unutmadan tatlılar da ikramdı. Beklenmeyecek kadar da lezzetliydi. Hesap ise bugüne kadar bir köfte için ödediğimiz en cüzi rakamdı.
Yolun uzun, zamanın az olduğu bir durumda olduğumuz için sürekli pedal basar bir haldeydik. Zaten yolun manzarasında olmadığı için çok geçe kalmadan varacğımız yere ulaşmak istiyorduk. İlk gün için planımız Alanya’ya varabilmekti ama daha baştan gecikme yaşadığımız için ne kadar yaklaşırsak o kadar kardır hesabını yapmaya başladık. Sonuç olarak da, yorgunluğumuzu da göz önüne alarak, Alanya’ya 15 Km kala Konaklı da mola vermeye karar verdik. Daha doğrusu düşündüğümüz standartlarda kalacak yerler buralardaydı. (çok pahalı olmasın hesabıyla)
Yemek için, yine bir tavsiye üzerine, Konyalı lokantası’nı bulduk. Fatih de Paris doğumlu bir Konya’lı olduğu için muhabbet hemen koyulaştı. Etli ekmekler geldi ve vücutlarla bütünleşti.
Geçen turlarda, önce kalacak yer, duş ve arkasından yemek sıralamasıı yapıyorduk. Bu sefer ise zaten geç saatlere kaldığımız için yemeği öne almaya karar verdik. Bu karar turun geri kalanında da geçerli oldu. Ve doğru bir karar verdiğimizi duş aldıktan sonra sızınca anlamış olduk.
1. Gün BC 906 verileri: Antalya- Konaklı (Alanya)
Çıkış : 12:30
Varış : 20:30
Mesafe : 132 Km.
Yolda geçen süre : 06 saat 13 dakika
Ortalama Hız : 21,27 Km/s
Maksimum hız : 46,24 Km/s
Resimler:
İlk gün rotası
http://img199.imageshack.us/img199/5620/antalyaadanayol1.jpg
Yolda karlı dağlar ve yeni açan gelincikler
http://img199.imageshack.us/img199/3185/img0003evw.jpg
http://img197.imageshack.us/img197/3952/img0004kbc.jpg
Antalya Otogarı
http://img188.imageshack.us/img188/5862/img0005lzh.jpg
Ben ve Fatih (Renkli olan benim, siyah beyaz olan o
)
http://img44.imageshack.us/img44/3788/img0007y.jpg
http://img40.imageshack.us/img40/6964/img0008apq.jpg
http://img87.imageshack.us/img87/469/img0010y.jpg
http://img44.imageshack.us/img44/8829/img0011j.jpg
http://img37.imageshack.us/img37/2647/img0013mqy.jpg
http://img197.imageshack.us/img197/9104/img0015xzi.jpg
http://img199.imageshack.us/img199/593/img0017fqk.jpg
http://img197.imageshack.us/img197/3866/img0020c.jpg
http://img188.imageshack.us/img188/3019/img0022jvt.jpg
http://img199.imageshack.us/img199/4036/dscn5195.jpg
http://img197.imageshack.us/img197/2013/dscn5197.jpg
Hepinizin aynı şeyi düşündüğünü sanıyorum. En azından, bizim gibi, uzun turların tadını alanlar yapıyorlardır. Bir turu bitirmeden diğerinin planlarını, rotasını düşünüp psikolojik olarak ona da hazırlanmak veya en azından aklının bir köşesine koyarak “bundan sonra o” demek. Ben de 2005 Kasım’ından itbaren –ki yaş olarak ilk olmak için geç olduğu bile düşünülebilir- yapmaya başladığım turlarda hep bir sonrakini hep biraz daha zorlayıcısını, biraz daha ilgincini, biraz daha eğlencelisini gerçekleştirmeyi düşündüm.
Geçen sene yaptığımız İzmir- Bodrum turunda da aynı şey olmuştu. Bir sonraki Akdeniz olmalı demiştim. Antalya-Antakya... Gezi-seyahat babında Doğu ve Güneydoğu hariç (ki orada da çok az da olsa görüp gezdiğim bir Elazığ vardır) gezdiğim yerlerin hakkını vermeye, hep sürekli gidilenden farklı yerlere farklı yollardan gitmeye çalışırım. Eşimle birlikte önceki yıllarda yaptığımız Antakya-Antalya seyahatimizde gezip görebileceğimiz yerlerin çoğuna gitme fırsatımız olmuştu. Bir nevi “kaleden kaleye” olmuştu seyahatin içeriği. Bu sebeple, bu rotayı daha önceden araba ile bile olsa geçmiş biri olarak, zorlukları ve güzellikleri hakkında epeyce bir fikrim vardı.
Tur öncesi planlamanın beni en çok zorlayan kısmı, tura başlanacak yerin otobüsle ulaşılacak bir yer olması durumunda, ulaşımı planlamak. Çünkü her seferinde otobüse bisikletleri yerleştirmeye çalışmak, önce muavini sonra şoförü ikna etmek, para vermek... Yer var mı ? Otobüs bisiklet alacak mı ? Tüm bunları düşünürken oturduğum yere yakın terminali olan Kamil Koç’u seçmiştim.Daha önceden de otobüslerine bisikle aldıklarını okumuştum forumdan. Öntekerleğih sökülnesi şartıyla...Neredeyse 1 ay öncesinden de bileti ayırtmıştım. Bu turda da tur arkadaşım aynı zamanda iş arkadaşım olan Fatih’ti. Onunla neredeyse her arada bisiklet muhabbeti yaptığımız için tur rotası hakkında çok önceden bilgisi vardı. Ama tura çıkmadan 2 gün önce masa başında oturup tur rotası, konaklama, yeme içme ve ulaşım maliyetleri konusunda çalışma da yapmıştık. Sonuçta bütçemizi de bilmemiz gerekir değl mi ? Fazla da açılmamak lazım.
29 Mayıs Cuma akşam otobüsüyle Antalya ‘ya hareket edecektik. Otobüsümüz 22:30’daydı. Bisikletlerimizi kendi arabalarımızla taşıyıp arabaları geri götürüp sonra tekrar dönerek ulaşımı son dakikada da olsa tamamladık. Terminale götürdüğümüz bisikletlerin başında da babam bekliyordu. Biz terminale ulaşmaya çalışırken Ataşehir girişinde polis durdurup kimlik kontrolü de yapınca otobüs gitti gidecek diye içimiz içimizi yedi. Ama düşünmediğimiz bir şey vardı ki o da asker uğrlama zamanı olduğuydu. Bu da şu demekti. Otobüs saatinde gelmeyecek. Ve saatinde kalkmayacak. Öyle de oldu. 22:30’da kalkması gereken otobüs 00:00’da geldi. 00:30’da kalkabildi. Tüm bu sürede de biz tüm asker uğurlamalarını, davullu zurna oyunları, zaman zaman İstiklal Marşları’nı çoklukla da havaya atılıp zorlukla tutulan “en büyük askerleri“ şaşırarak izledik. Ben askere gideken “kimse göndermeye gelmeyecek” diye kural koyduğumu hatırlayınca da yüzümdeki gülümsemelere engel olamadım.
Babam bize “Şurada sizin gibi 2 bisikletli daha var.” dedi. Hemen “bizim gibi” bisikletlileri görmeye gittik Fatih’le. Bize göre yaşça daha genç iki arkadaş da aynı şekilde bekler vaziyetteydi. Merhabalaştık. İzmir-Antalya turuna çıkmışlar. Daha önce Fatih’le geçtiğmiz İzmir-Bodrum ve benim ilk turum olan Marmaris-Kaş rotaları hakkında bildiğimiz kadarıyla bilgi vermeye ve tavsiyelerde bulunmaya çalıştık. Birbirimize kazasız turlar diledik ve ayrıldık. Sonra izleyebildiğimiz kadarıyla, otobüse bisikletlerini yerleştirme konusunda epeyce zorluk çektiler.
Nihayet otobüsümüz geldi. Bisikletlerimiz yerleştirmek konusunda çok fazla sıkıntı çekmedik. Babamla vedalaştık. Ve yola çıktık. Ama aynı seramoninin küçüğünü İzmit otogarında da yaşayacaktık.
Ertesi günü yolda (bisikletle) geçireceğimiz için mümkün olduğunca uyumayı tercih ettim. Çünkü işten çıkıp otobüse yetişme telaşı vs. derken yolu da düşününce dinlenebilmek için uygun tek yer otobüs olacaktı. Ama otobüsün koltuğu pek rahat olmayınca o da uyumaktan çok sızmaya dönüştü. Sabah yola devam ederken, Burdur’a gelmeden, jandarma kimlik kontrolü için durduğumuzda, önümüzde oturan arkadaşlarla sohbete başladık. Bu arada bisiklet konusu da açıldı ve turumuzdan bahsettik. Çok ilgilendiler. Onlardan birinin geçen seneki Cumhurbaşkanlığı Akdeniz Bisiklet turunda kameraman olduğunu öğrendim. Kendisi de motorcuymuş. Büyük hacimli bir motoru varmış. Sohbet içerisinde konu kazalara da gelince yaptığı ciddi bir kazadan bahsetti. Ön dişleri kırılmış. Konuşurken dişlerinin olmadığını da fark etmiştim zaten. Sebebi kazaymış demek ki.
2 saatlik gecikme bizim 10:30 yerine 12:30’da Antalya otogarında hereket etmemize sebep oldu. Otobüs bagajında olacağı için epeyce bir paketlemiştim yeni bisikletimi. Daha ilk turdan çizilmesin diye sarıp sarmalamıştım tüm kadroyu, gidonu, lastikleri, vitesleri... Açmak ve yola hazır hale gelmek biraz zaman aldı tabi. Yolda yemek için bir kaç tavsiye aldıktan sonra pedallara basmaya başladık. Yolun düz olduğunu zaten biliyordum. Ama bu turda düz kelimesinin kaç değişik anlama geldiğini de öğrenmiş olduk. Herkesin düz kavramı farklıydı.
Tam burada, tura çıkmadan önce, beni çok duygulandıran bir olayı aktarmak istiyorum. Cuma akşamı işten eve geldiğimde kızım bana bizim için hazırlamış olduğu nazar boncukluarını verdi. Bisikletlerimize bağlayabilelim diye de elastik bir ipe dizmişti. Hem çok hoşuma gitti bu düşüncesi hem de çok duygulandım. Ama ne yazık ki sürekli aklımızda olan, unutmayalım dediğimiz bu nazarlıkları ancak ikinci gün takabildik bisikletlerimize.
Aç olduğumuz için, Aksu’da, otogarda tarifini aldığımız köftecileri geçmek istemiyorduk. Tam yerinde de durmuşuz tesadüfen. Köftecilerin aslında ünlü olduğunu da oturup yemeye başlaldıktan sonra onca insan gelince anladık. Sadece köfte yiyiorduk gerçi ama soframız doluydu. Yeşillikler enfesti. Ve diğerleri... Ha unutmadan tatlılar da ikramdı. Beklenmeyecek kadar da lezzetliydi. Hesap ise bugüne kadar bir köfte için ödediğimiz en cüzi rakamdı.
Yolun uzun, zamanın az olduğu bir durumda olduğumuz için sürekli pedal basar bir haldeydik. Zaten yolun manzarasında olmadığı için çok geçe kalmadan varacğımız yere ulaşmak istiyorduk. İlk gün için planımız Alanya’ya varabilmekti ama daha baştan gecikme yaşadığımız için ne kadar yaklaşırsak o kadar kardır hesabını yapmaya başladık. Sonuç olarak da, yorgunluğumuzu da göz önüne alarak, Alanya’ya 15 Km kala Konaklı da mola vermeye karar verdik. Daha doğrusu düşündüğümüz standartlarda kalacak yerler buralardaydı. (çok pahalı olmasın hesabıyla)
Yemek için, yine bir tavsiye üzerine, Konyalı lokantası’nı bulduk. Fatih de Paris doğumlu bir Konya’lı olduğu için muhabbet hemen koyulaştı. Etli ekmekler geldi ve vücutlarla bütünleşti.
Geçen turlarda, önce kalacak yer, duş ve arkasından yemek sıralamasıı yapıyorduk. Bu sefer ise zaten geç saatlere kaldığımız için yemeği öne almaya karar verdik. Bu karar turun geri kalanında da geçerli oldu. Ve doğru bir karar verdiğimizi duş aldıktan sonra sızınca anlamış olduk.
1. Gün BC 906 verileri: Antalya- Konaklı (Alanya)
Çıkış : 12:30
Varış : 20:30
Mesafe : 132 Km.
Yolda geçen süre : 06 saat 13 dakika
Ortalama Hız : 21,27 Km/s
Maksimum hız : 46,24 Km/s
Resimler:
İlk gün rotası
http://img199.imageshack.us/img199/5620/antalyaadanayol1.jpg
Yolda karlı dağlar ve yeni açan gelincikler
http://img199.imageshack.us/img199/3185/img0003evw.jpg
http://img197.imageshack.us/img197/3952/img0004kbc.jpg
Antalya Otogarı
http://img188.imageshack.us/img188/5862/img0005lzh.jpg
Ben ve Fatih (Renkli olan benim, siyah beyaz olan o
)http://img44.imageshack.us/img44/3788/img0007y.jpg
http://img40.imageshack.us/img40/6964/img0008apq.jpg
http://img87.imageshack.us/img87/469/img0010y.jpg
http://img44.imageshack.us/img44/8829/img0011j.jpg
http://img37.imageshack.us/img37/2647/img0013mqy.jpg
http://img197.imageshack.us/img197/9104/img0015xzi.jpg
http://img199.imageshack.us/img199/593/img0017fqk.jpg
http://img197.imageshack.us/img197/3866/img0020c.jpg
http://img188.imageshack.us/img188/3019/img0022jvt.jpg
http://img199.imageshack.us/img199/4036/dscn5195.jpg
http://img197.imageshack.us/img197/2013/dscn5197.jpg
