mehmetsunu
Kaldato ile sohbeti kestim.
- Kayıt
- 28 Eylül 2011
- Mesaj
- 5.665
- Tepki
- 13.462
- Şehir
- kayseri
- Başlangıç
- 2010—11
- Bisiklet
- Cube
- Bisiklet türü
- Yol bisikleti
Adeta kelleyi koltuğa alarak gidiyoruz. Dünkü 205 km lik kayseri-kalaba-avanos-çavuşin-göreme-ürgüp-kayseri turundan bahsediyorum. Keşke bir kaç yol fotosu çekseydim ibreti alem için. Bir bisikletçi için adeta işkenceye dönüşen yollarda güçlükle hareket ediyoruz. Bir an için uzun bir yokuşu tırmanırken baldırına sürekli kramp giren dostum erdeme "artık bas şu cehennemden çıkalım" dedim.
Emniyet şeridi yok: Sıfır emniyet şeridi. Hadi emniyet şeridi yok diyelim bir araç üzerine geldiğinde yolu boylu boyunca kapatan bariyer nedeniyle kaçış şansında yok. Artık ölümlerden ölüm beğen. Bir an için bu ihtimal nedeniyle soğuk terler döküyoruz. Allahtan özellikle tır sürücüleri anlayışlı çıkıyor. Yolu sollayıp uzağımızdan geçiyor sonra tekrar şeride giriyorlar. Arkalarından bakıyorum. O bizim yaşam ile ölüm arasındaki çizgi gibi üzerinden bir akrobat maharetiyle seyrettiğimiz beyaz çizgiye bir tekerlerini basmış öyle gidiyorlar. Ya dikkatsiz bir sürücü olsa. Yandık.
Bisiklet gitmiyor:İniş olduğu belli yolda pedal çeviriyoruz bisiklet sanki stabilizenin ağır çekimide kapılmış gitmiyor. Böyle bir yılgınlık hali bilmiyorum.
Tur sonunda titrek olduk: Tur bitiminde parkinsonlu hastalar gibi bozuk yolun etkisinden kurtulamamış vücudumuz istemsiz bir şekilde titriyor. Ayağım ve elim uyuşmuş, bilekler kopma noktasına gelmiş.
Ve ölümcül inişler: Heleki emniyet şeridinin olmadığı o sivri taşlarla döşeli yokuştan aşağı inmek. İnmeden önce helalleşmeniz lazım yani o derece. Frenlere sıkıca yapışıyorsunuz, fakat sürekli zıplayıp titrediğinizden hakimiyet her an gidebilir. Yol bozuk ilerde bir kasiste lastiklerin yolla temasının kesilmesi olası. Taşlar üzerinde frenli iniş dahi yapsanız tekerlekler kilitlenebilir, kayabilir. Bazende yalpalıyorda işte o an yüreğiniz ağzınıza geliyor.
Ha gün sonunda bittimi 205 km bitti ama bizide bitirdi. Tur adeta işkenceye dönüştü. Bisikletten soğuttu. Bir dahada stabilizeye girmekmi. Eksik kalsın.
Emniyet şeridi yok: Sıfır emniyet şeridi. Hadi emniyet şeridi yok diyelim bir araç üzerine geldiğinde yolu boylu boyunca kapatan bariyer nedeniyle kaçış şansında yok. Artık ölümlerden ölüm beğen. Bir an için bu ihtimal nedeniyle soğuk terler döküyoruz. Allahtan özellikle tır sürücüleri anlayışlı çıkıyor. Yolu sollayıp uzağımızdan geçiyor sonra tekrar şeride giriyorlar. Arkalarından bakıyorum. O bizim yaşam ile ölüm arasındaki çizgi gibi üzerinden bir akrobat maharetiyle seyrettiğimiz beyaz çizgiye bir tekerlerini basmış öyle gidiyorlar. Ya dikkatsiz bir sürücü olsa. Yandık.
Bisiklet gitmiyor:İniş olduğu belli yolda pedal çeviriyoruz bisiklet sanki stabilizenin ağır çekimide kapılmış gitmiyor. Böyle bir yılgınlık hali bilmiyorum.
Tur sonunda titrek olduk: Tur bitiminde parkinsonlu hastalar gibi bozuk yolun etkisinden kurtulamamış vücudumuz istemsiz bir şekilde titriyor. Ayağım ve elim uyuşmuş, bilekler kopma noktasına gelmiş.
Ve ölümcül inişler: Heleki emniyet şeridinin olmadığı o sivri taşlarla döşeli yokuştan aşağı inmek. İnmeden önce helalleşmeniz lazım yani o derece. Frenlere sıkıca yapışıyorsunuz, fakat sürekli zıplayıp titrediğinizden hakimiyet her an gidebilir. Yol bozuk ilerde bir kasiste lastiklerin yolla temasının kesilmesi olası. Taşlar üzerinde frenli iniş dahi yapsanız tekerlekler kilitlenebilir, kayabilir. Bazende yalpalıyorda işte o an yüreğiniz ağzınıza geliyor.
Ha gün sonunda bittimi 205 km bitti ama bizide bitirdi. Tur adeta işkenceye dönüştü. Bisikletten soğuttu. Bir dahada stabilizeye girmekmi. Eksik kalsın.