Uzun süre spor yapmamışsanız, vücudunuzun hamlığını her hücrenizde hissediyorsanız, bisikleti aldığınız gün anlık gazla kendinizi zorlamayın.
Ben de ağır acemiyim, sadece bir ilk gün tecrübem var:
Bisikleti aldığım gibi molasız 25km yapmışım, bir de o heyecanla nasıl neşeli sürüyorum. Bacaklar kasılıyor ama umrumda değil. Oturduğum ilçeye kadar bisiklet yolundan, mola vermeden, anlamsız sırıtışım yüzümde asılı, uça uça gelmişim. Evime gitmek için trafiğe karıştım, ne yapacağını bilmezlik had safhada. Dedim en iyisi ben kaldırıma çıkayım da oradan devam edeyim. Kaldırıma çıkan o küçük rampayı çapraza almadan dümdüz girdim. Tekerlek ince, ben tecrübesiz, ön lastiğim kayıverdi.
Öyle bir kayma anında sağ bacağınızı yana açıp ayağınızı yere koymanız çok kolay bir şey aslında. Reflekslerim de bana aynısını söylüyor ama bacak dinlemiyor, ayağım pedaldan bile kalkmıyor. Kütük gibi sağa yatıp kaldırıma düştüm. Kaldırımda yan yatmış, iki ayağım da pedalların üzerinde kala kaldım. Kaslarım nasıl gerildiyse artık, bacak hala kımıldamıyor. 10-15 saniye durdum öyle yere paralel bisiklet sürmeye hazırlanır pozisyonda.