tümay akçay
Üye
- Kayıt
- 14 Kasım 2010
- Mesaj
- 6
- Tepki
- 1
- Şehir
- istanbul
çocukluğu bisiklet tepesinde geçmiş, bir çadır bile almanın çok masrafalı ve zor birşey olduğu 90 lı yıllarda sadece harçlığı ile trekking yapmış 38 yaşında bir doğa sporu tutkunuyum.. yıllarca hayalini kurduğum bisiklet ile kamp kurma macerasını sonunda hayata geçirmiş biri olarak anılarımı forum üyesi arkadaşlarım ile kısaca paylaşmak istedim..
bu, yeni üye olduğum forumda açtığım ilk başlık aynı zamanda..
defalarca yaptığım doğa yürüyüşleri ve kamp tecrübelerini kullanarak kısa bir internet araştırması sonucu rotamızı belirledim.
gideceğimiz yer kocaeli ili sınırların içinde kalan yuvacık beldesindeki kirazdere baraj gölü olacaktı. yerel halk barajı yuvacık barajı diye de isimlendiriyor...
yol arkadaşım benden 10 yaş küçük kardeşim gökay ile önce malzeme listesi belirledik. günümüz şartlarına uygun şekilde önce kamp malzemelerimizden eksik olanları yeniledik... daha sonra detaylı bir malzeme listesi de eklerim..
16 temmuz sabahı bostancıdan yola çıkarak, pendik'e pedal çevirdik. yaklaşık 1 saatte pendik'e vardık.
pendik'ten ido feribotları ile yalova'ya geçtik. yolcu ve bisiklet için ayrı ayrı ödeme alıyorlar..
yalova'ya gelince kısa bir çay molası verip, gölcük yönüne pedal çevirmeye başladık. acale etmeden yavaş bir yolculuk ile yaklaşık 3 saatte gölcük çıkışındaki başiskele mevkine vardık.
buradan yuvacık yönüne dönüp yaklaşık 10 km sürecek bir tırmanma parkuruna başladık. tırmanma parkuru öncesi bir meyve bahçesinde 1 saat civarı mola verdik. bisikletler malzeme ile yüklü olduğundan epey ağırdı ve daha tırmanma parkuruna başlamadan bizi çok yormuştu. tırmanma parkurunu kah yürüyerek kah pedal çevirerek tamamlayıp yuvacık beldesine ulaştık. burada yol üzerindeki bir marketten alışveriş yapıp yola devam ettik ve akşam üzeri baraj gölüne ulaştık.
baraj gölünün bir kenarındaki asfalt yolu kullanarak gölü besleyen derelerden birinine ulaştık.
burada bir süre daha uygun kamp yeri aramak için dolaştıktan sonra saat 20:00 civarında kamp yerimize karar verdik.
baraj gölünün etrafında belediye tarafından kurulmuş veya işletmeye verilmiş birçok piknik alanı vardı. bu alanlardan biri bizim beklentimizi karşılayan bir yerdi. etrafta herhangi bir tesis yoktu ama piknik masaları vardı. akşam olunca piknikçiler çekilmiş ve doğa ile başbaşa kalmıştık.
çadırımız kurduk. kampımızı hazırladık. ateşimizi yakıp, bir kamp klasiği olan ateşte sucuk ile karnımızı doyurduk. yıldızların altında çay, kahve, viski ve puro keyfinden sonra yattık
sabah çok erken kalmaya gerek yoktu. iyice dinlendik ve etrafta zaman geçirdik. çok iyi biliyorduk ki buraya ulaşmak için 3 saatte tırmandığımız yolu dönmemiz 1 saat bile sürmeyecekti
mazlemeleri toparlayıp yola çıktık. geldiğim yoldan baraj duvarına geri döndük. sonra yuvacık beldesinden aşağı hiç pedal çevirmeden 50 km hıza ulaşarak başiskele'ye geri döndük. daha sonra sahilden kocaeli yönüne devam ederek, 42 evler tren istasyonua geldik. burdan adapazarı ekspresine binerek istanbul'a dönecektik. tcdd ve istasyon yetkilileri trene bisiklet yüklemenin sorun yaratmayacağını söylediler ama trendeki görevliler önce sorun çıkarttı. trenin en arkasındaki küçük boşlukta gidebileceğimizi söylediler. tabi biz bisikletleri peronda en arka vagona doğru itip, vagona biniceye kadar tren hareket etti bisikletin yarısı dışarda iken tren haret etmeye başlamıştı. neyseki orda bir görevli vardı ve telsiz ile makinisti uyardı. tren tekrar durdu ve biz zor da olsa binmeyi başardık kondüktör bisikletler için de 5 er TL tahsil etti.. Bostancı'da trenden indik.. ufak bir çay molasından sonra, bostancı'daki evimizde maceramız son buldu...
başka maceralarda görüşmek üzere
bu, yeni üye olduğum forumda açtığım ilk başlık aynı zamanda..
defalarca yaptığım doğa yürüyüşleri ve kamp tecrübelerini kullanarak kısa bir internet araştırması sonucu rotamızı belirledim.
gideceğimiz yer kocaeli ili sınırların içinde kalan yuvacık beldesindeki kirazdere baraj gölü olacaktı. yerel halk barajı yuvacık barajı diye de isimlendiriyor...
yol arkadaşım benden 10 yaş küçük kardeşim gökay ile önce malzeme listesi belirledik. günümüz şartlarına uygun şekilde önce kamp malzemelerimizden eksik olanları yeniledik... daha sonra detaylı bir malzeme listesi de eklerim..
16 temmuz sabahı bostancıdan yola çıkarak, pendik'e pedal çevirdik. yaklaşık 1 saatte pendik'e vardık.
pendik'ten ido feribotları ile yalova'ya geçtik. yolcu ve bisiklet için ayrı ayrı ödeme alıyorlar..
yalova'ya gelince kısa bir çay molası verip, gölcük yönüne pedal çevirmeye başladık. acale etmeden yavaş bir yolculuk ile yaklaşık 3 saatte gölcük çıkışındaki başiskele mevkine vardık.
buradan yuvacık yönüne dönüp yaklaşık 10 km sürecek bir tırmanma parkuruna başladık. tırmanma parkuru öncesi bir meyve bahçesinde 1 saat civarı mola verdik. bisikletler malzeme ile yüklü olduğundan epey ağırdı ve daha tırmanma parkuruna başlamadan bizi çok yormuştu. tırmanma parkurunu kah yürüyerek kah pedal çevirerek tamamlayıp yuvacık beldesine ulaştık. burada yol üzerindeki bir marketten alışveriş yapıp yola devam ettik ve akşam üzeri baraj gölüne ulaştık.
baraj gölünün bir kenarındaki asfalt yolu kullanarak gölü besleyen derelerden birinine ulaştık.
burada bir süre daha uygun kamp yeri aramak için dolaştıktan sonra saat 20:00 civarında kamp yerimize karar verdik.
baraj gölünün etrafında belediye tarafından kurulmuş veya işletmeye verilmiş birçok piknik alanı vardı. bu alanlardan biri bizim beklentimizi karşılayan bir yerdi. etrafta herhangi bir tesis yoktu ama piknik masaları vardı. akşam olunca piknikçiler çekilmiş ve doğa ile başbaşa kalmıştık.
çadırımız kurduk. kampımızı hazırladık. ateşimizi yakıp, bir kamp klasiği olan ateşte sucuk ile karnımızı doyurduk. yıldızların altında çay, kahve, viski ve puro keyfinden sonra yattık
sabah çok erken kalmaya gerek yoktu. iyice dinlendik ve etrafta zaman geçirdik. çok iyi biliyorduk ki buraya ulaşmak için 3 saatte tırmandığımız yolu dönmemiz 1 saat bile sürmeyecekti
mazlemeleri toparlayıp yola çıktık. geldiğim yoldan baraj duvarına geri döndük. sonra yuvacık beldesinden aşağı hiç pedal çevirmeden 50 km hıza ulaşarak başiskele'ye geri döndük. daha sonra sahilden kocaeli yönüne devam ederek, 42 evler tren istasyonua geldik. burdan adapazarı ekspresine binerek istanbul'a dönecektik. tcdd ve istasyon yetkilileri trene bisiklet yüklemenin sorun yaratmayacağını söylediler ama trendeki görevliler önce sorun çıkarttı. trenin en arkasındaki küçük boşlukta gidebileceğimizi söylediler. tabi biz bisikletleri peronda en arka vagona doğru itip, vagona biniceye kadar tren hareket etti
bisikletin yarısı dışarda iken tren haret etmeye başlamıştı. neyseki orda bir görevli vardı ve telsiz ile makinisti uyardı. tren tekrar durdu ve biz zor da olsa binmeyi başardık kondüktör bisikletler için de 5 er TL tahsil etti.. Bostancı'da trenden indik.. ufak bir çay molasından sonra, bostancı'daki evimizde maceramız son buldu...başka maceralarda görüşmek üzere
