recep24ank
Forum Bağımlısı
- Kayıt
- 12 Kasım 2008
- Mesaj
- 1.540
- Tepki
- 4.634
- Yaş
- 44
- Şehir
- Sakarya Adapazarı
- İsim
- Recep Eşref ÇINAR
- Bisiklet
- Carraro
Sakarya Bisiklet ve Doğa Sporları Derneğinin katkılarıyla düzenlediğimiz bu turu sizlerle paylaşmaktan mutluluk duyuyoruz. 1 Hafta öncesinden planladığımız turu gerçekleştirmek için eski dostlar ile bir araya geldik, bisikletçi ve sponsorumuz Kemal ustanın da bize hem jest hemde eşlik etmesiyle planladığımız tur için sabahın erken saatlerinde düştük yollara, ilk durağımız Kemal ustanın dükkanı, Dükkana varıyoruz, hoş sohbet ve selamlaşmanın ardından 3 bisikleti bisiklet taşıma aparatına 2 bisikleti de bagaja ön tekerlekleri sökerek koyuyoruz, daha sonra Alifuatpaşa'ya uğruyoruz, burada bir lokantaya giriyoruz hem yemek yiyoruz hemde yaptırıyoruz.
Marketten içecekleri de aldıktan sonra aracımıza binerek tekrar koyuluyoruz yola, ilk durak yerimiz Tuzla köyünde bulunan Harkköy 5 katlı şelalesi, şelaleye varıyoruz ama hayal kırıklığına uğruyoruz, Adapazarını alan sel ve yağmurlardan burada ve yaylalarda eser yok, bir damla dahi yağmamış, bu nedenle şelaleden çok az su akıyordu, moraller azda olsa bozuldu, acaba yaylada da su yok mu şüphesi oluştu, Tuzla köyünde bulunan uzunluğu 5-10 km. arası değişen pek kimsenin bilmediği (dağcılar hariç) Hark Kanyonuna varıyoruz, buradaki manzarayı anlatmaya gerek yok olağan üstü, aşağısı 100 mt.den fazla uçurum, aşağıdan normal şartlarda vadiden dere akıyor, burada şelaleler akıyor, yağmur yağmadığından dolayı kanyonda su yoktu, bizde yukarıda fotoğraf çekildikten sonra yaylaya hareket ediyoruz,
Araçla gidecekler için şunu söylemek isterim, yollarda yol çalışması var, bir çok yer kapalı ve bozuk, köy yollarını alternatif yolları bilmeyen kişilerle kesinlikle yola çıkmayın, çok şükür biz böyle bir durumla karşılaşmadık. 70 Km. Araçla geldiğimiz noktada artık Karagöl yaylasına varıyoruz, aracımızı yaylanın ortasına bırakıyoruz, Sanki kahvaltı yapılmamış yemek yenilmemiş gibi Arif, Serhat, Fatih hemen yemeklere saldırıyor, yaylanın havası anlaşılan çabuk tesir ettirdi ve acıktırdı, hemen yeşil çimenlere yayılıyoruz, kimi tıkınıyor kimi geziyor,
Daha sonra toparlandık ve artık o anların tadını çıkarmaya ve yaşamaya sıra geldi, toprak yolda ilerliyoruz, dedim böyle olmaz yoldan gitmek yok, burası Karagöl Yaylası, su kanalları su öbekleri var, içlerinden kenarlarından mtb lerle gideceğiz, nitekimde öyle yapıyoruz, zikzaklar çiziyoruz, sulardan geçiyoruz, sulara batıyoruz, çamurlanıyoruz, herşey 10 numara 5 yıldız keyifli geçiyor. herkesin yüzü gülüyor, mtb lerin hakkını veriyoruz, her yerde koyunlar ve su kanalları var, su o kadar berrak ve temiz ki doldur mataranı iç, Karagöl Yaylasını en iyi gören hakim noktasına doğru tırmanışa geçiyoruz, her yerde papatyalar çiçekler, rengarenk güller açmış, kaya yollardan seyir tepesine varıyoruz,
Burada o kadar çok keçi vardı ki, yayla üzerinde o kadar çok koyun vardı ki saymakla bitmez, oranın varisleri köpekler peşimizi bırakmıyor, her koldan saldırıyorlar, bir iki hoştan sonra bize alışıyorlar, öyle dediğime bakmayın sahibi çağırıyor))) yoksa durum belli))) seyir tepesine çıkıyoruz ve Karagöl Yaylası ayaklarımızın altında, muhteşem bir manzara var, adeta kendimizden geçiyoruz, burada anımızı ölümsüzleştiriyoruz, artık inişe geçme zamanı, geldiğimiz yerden inmek yok, doğrudan bulunduğumuz tepeden aşağıya doğru hızlı bir iniş gerçekleştiriyoruz, Fatih'in inişi sırasında yayladan bir tren geçiyor sanki, bu işte bir gariplik var, meğersem balatalar çuf çuf tren taklidi yapıyormuş))) Su kanallarının ve öbeklerin içerisinde kayboluyoruz, atlıyoruz zıplıyoruz, ıslanıyoruz, çamurlanıyoruz, gel keyfim gel, artık bu kadar oyalanma yeter sırada daha Karagöl Göü ve diğer yayla ve göller var,
Hemen 1 km mesafede bulunan Karagöl Göletine geliyoruz, dedim ya yazımın başında buraya yağmur gelmemiş, göldeki su seviyesi 3 metre azalmış, yinede görüntü muhteşemdi, kampçılar günler öncesinden gelmiş, mangalcılar her köşeyi kapmış, çaylar semaverler keyiflerine diyecek yok, bizde etrafında turluyoruz, buz gibi ağaçtan akan sudan içiyoruz, burada bay-bayan tuvalet var, biraz eğlendikten ve moladan sonra yine düşüyoruz yollara, amcamızın birisi ne işiniz var burada nereye gidiyorsunuz diye soruyor bizde söylüyoruz, amcanın verdiği cevap ürkütücü, burada bir sürü ayı var diyor, adam haklı, ayı çok, ama ayılar burada geceleri geziyor, gündüzleri yoklar, toprak yoldan bazen çakıllı yollardan ormanın içerisinden Sultanpınar Yaylasına doğru koyuluyoruz yola, Karagöl Yaylası ile Sultanpınar Yaylası arası 17 km. civarında, sürekli rampalar, kaya yollar, toprak yollar, in çık, in çık adeta haşat oluyoruz, bir sürü yol ayrımı var ve hiç işaret yok. Etrafta öyle güzel manzaralar öyle güzel masmavi çiçekler varki bizi bizden alıp adeta derinlere götürüyor.
Biraz mola veriyoruz ve yola devam ediyoruz, gerçekten çok rampa ve bir çok yol ayırımı var, daha önceden tecrübe ettiğimiz bu yol ayrımlarında zorlanmadan hedefe doğru koyuluyoruz, ben önden gidiyorum, bizimkileri bekliyorum, hepsi gelince toprak yoldan sola sapıyorum. Burada levha yok, bizi mas mavi doğal bir göl karışılıyor, adeta herkesin gözlerinde bir ışıldama var, büyülenmemek elde değil, balık tutanlar da var ama tutan yok onu söyleyeyim. Ama manzara mükemmel, hiç vakit kaybetmeden, toprak yoldan tırmanışa geçerek diğer iki göle daha ilerliyoruz, Sultanpınarı Yaylasının en muhteşem ve en büyük gölüne varıyoruz, buradaki görüntüyü tarif edemeyecek kadar baş döndürücü olduğunu söyleyebilirim. Kendimizi buradan alı koyamıyoruz, 30 dakika kadar burada oyalanıyoruz, etrafında turluyoruz, fotoğraflar çekiliyoruz, buz gibi kayak sularından içiyoruz, mangalcılar piknikçiler burada da var, göl o kadar temiz ve berrak mavi ki, kendimizi göle atmamak için zor tutuyoruz, Vakit azalıyor saat oldu 16:00, daha gideceğimiz Acelle Yaylası var, Sultapınarı Gölünden Acelle Yaylasına geçmek için kesinlikle bir bilene danışmanız gerekiyor,
Vadi boyunca orman ve dere eşliğinde müthiş bir 5 km.lik iniş gerçekleştiriyoruz, hızlarımız 40-50 arası adeta uçuyoruz, bir birimizle yarış yapıyoruz, o kadar hızlı inmişiz ki 5 dakikada Acelle Yaylasına varıyoruz. burasının yollarının bir kısmını asfalt yapmışlar, futbol sahasında bir sürü genç o yeşillikte top koşturuyor, adam eksikmi dememek için kendimizi zor tutuyoruz, gölün baş kısmına doğru geliyoruz ve burada ağacın altında mola veriyoruz, etrafta yine balık tutanlar çadır kuranlar var, kalan yemeklerimizi de burada tüketiyoruz, geldiğimiz yoldan geri dönmek demek 2 saat zaman kaybı demek, hemen yeni yol tarifi alıyoruz, bize bu orman yolundan giderseniz yol kısalır ve daha fazla iniş yaparsınız diyorlar, bizde hemen yola koyuluyoruz, 3 km. adeta tırmanıyoruz, bayağı dik yokuşlar, ıssız orman dokusu, bizden başka canlı yok, çok sessiz bir ortam var, tüm cesaretimizle yola devam ediyoruz, arkasından 4-5 km yine iniş yapıyoruz vebaşladığımız yere dönüyoruz, gezimiz sırasında çok şükür kaza bela patlak vs. hiç birşey olmuyor, çok keyif alıyoruz, sonra bisikletlerimizi araca koyarak yolculuğumuzu tamamlıyoruz, anlatacak aslında .ok şey var ama kelimeler ancak bu kadarını anlatabiliyor. Artık mağrur görün. Bir daha ki turlarda görüşmek dileğiyle.
Marketten içecekleri de aldıktan sonra aracımıza binerek tekrar koyuluyoruz yola, ilk durak yerimiz Tuzla köyünde bulunan Harkköy 5 katlı şelalesi, şelaleye varıyoruz ama hayal kırıklığına uğruyoruz, Adapazarını alan sel ve yağmurlardan burada ve yaylalarda eser yok, bir damla dahi yağmamış, bu nedenle şelaleden çok az su akıyordu, moraller azda olsa bozuldu, acaba yaylada da su yok mu şüphesi oluştu, Tuzla köyünde bulunan uzunluğu 5-10 km. arası değişen pek kimsenin bilmediği (dağcılar hariç) Hark Kanyonuna varıyoruz, buradaki manzarayı anlatmaya gerek yok olağan üstü, aşağısı 100 mt.den fazla uçurum, aşağıdan normal şartlarda vadiden dere akıyor, burada şelaleler akıyor, yağmur yağmadığından dolayı kanyonda su yoktu, bizde yukarıda fotoğraf çekildikten sonra yaylaya hareket ediyoruz,
Araçla gidecekler için şunu söylemek isterim, yollarda yol çalışması var, bir çok yer kapalı ve bozuk, köy yollarını alternatif yolları bilmeyen kişilerle kesinlikle yola çıkmayın, çok şükür biz böyle bir durumla karşılaşmadık. 70 Km. Araçla geldiğimiz noktada artık Karagöl yaylasına varıyoruz, aracımızı yaylanın ortasına bırakıyoruz, Sanki kahvaltı yapılmamış yemek yenilmemiş gibi Arif, Serhat, Fatih hemen yemeklere saldırıyor, yaylanın havası anlaşılan çabuk tesir ettirdi ve acıktırdı, hemen yeşil çimenlere yayılıyoruz, kimi tıkınıyor kimi geziyor,
Daha sonra toparlandık ve artık o anların tadını çıkarmaya ve yaşamaya sıra geldi, toprak yolda ilerliyoruz, dedim böyle olmaz yoldan gitmek yok, burası Karagöl Yaylası, su kanalları su öbekleri var, içlerinden kenarlarından mtb lerle gideceğiz, nitekimde öyle yapıyoruz, zikzaklar çiziyoruz, sulardan geçiyoruz, sulara batıyoruz, çamurlanıyoruz, herşey 10 numara 5 yıldız keyifli geçiyor. herkesin yüzü gülüyor, mtb lerin hakkını veriyoruz, her yerde koyunlar ve su kanalları var, su o kadar berrak ve temiz ki doldur mataranı iç, Karagöl Yaylasını en iyi gören hakim noktasına doğru tırmanışa geçiyoruz, her yerde papatyalar çiçekler, rengarenk güller açmış, kaya yollardan seyir tepesine varıyoruz,
Burada o kadar çok keçi vardı ki, yayla üzerinde o kadar çok koyun vardı ki saymakla bitmez, oranın varisleri köpekler peşimizi bırakmıyor, her koldan saldırıyorlar, bir iki hoştan sonra bize alışıyorlar, öyle dediğime bakmayın sahibi çağırıyor))) yoksa durum belli))) seyir tepesine çıkıyoruz ve Karagöl Yaylası ayaklarımızın altında, muhteşem bir manzara var, adeta kendimizden geçiyoruz, burada anımızı ölümsüzleştiriyoruz, artık inişe geçme zamanı, geldiğimiz yerden inmek yok, doğrudan bulunduğumuz tepeden aşağıya doğru hızlı bir iniş gerçekleştiriyoruz, Fatih'in inişi sırasında yayladan bir tren geçiyor sanki, bu işte bir gariplik var, meğersem balatalar çuf çuf tren taklidi yapıyormuş))) Su kanallarının ve öbeklerin içerisinde kayboluyoruz, atlıyoruz zıplıyoruz, ıslanıyoruz, çamurlanıyoruz, gel keyfim gel, artık bu kadar oyalanma yeter sırada daha Karagöl Göü ve diğer yayla ve göller var,
Hemen 1 km mesafede bulunan Karagöl Göletine geliyoruz, dedim ya yazımın başında buraya yağmur gelmemiş, göldeki su seviyesi 3 metre azalmış, yinede görüntü muhteşemdi, kampçılar günler öncesinden gelmiş, mangalcılar her köşeyi kapmış, çaylar semaverler keyiflerine diyecek yok, bizde etrafında turluyoruz, buz gibi ağaçtan akan sudan içiyoruz, burada bay-bayan tuvalet var, biraz eğlendikten ve moladan sonra yine düşüyoruz yollara, amcamızın birisi ne işiniz var burada nereye gidiyorsunuz diye soruyor bizde söylüyoruz, amcanın verdiği cevap ürkütücü, burada bir sürü ayı var diyor, adam haklı, ayı çok, ama ayılar burada geceleri geziyor, gündüzleri yoklar, toprak yoldan bazen çakıllı yollardan ormanın içerisinden Sultanpınar Yaylasına doğru koyuluyoruz yola, Karagöl Yaylası ile Sultanpınar Yaylası arası 17 km. civarında, sürekli rampalar, kaya yollar, toprak yollar, in çık, in çık adeta haşat oluyoruz, bir sürü yol ayrımı var ve hiç işaret yok. Etrafta öyle güzel manzaralar öyle güzel masmavi çiçekler varki bizi bizden alıp adeta derinlere götürüyor.
Biraz mola veriyoruz ve yola devam ediyoruz, gerçekten çok rampa ve bir çok yol ayırımı var, daha önceden tecrübe ettiğimiz bu yol ayrımlarında zorlanmadan hedefe doğru koyuluyoruz, ben önden gidiyorum, bizimkileri bekliyorum, hepsi gelince toprak yoldan sola sapıyorum. Burada levha yok, bizi mas mavi doğal bir göl karışılıyor, adeta herkesin gözlerinde bir ışıldama var, büyülenmemek elde değil, balık tutanlar da var ama tutan yok onu söyleyeyim. Ama manzara mükemmel, hiç vakit kaybetmeden, toprak yoldan tırmanışa geçerek diğer iki göle daha ilerliyoruz, Sultanpınarı Yaylasının en muhteşem ve en büyük gölüne varıyoruz, buradaki görüntüyü tarif edemeyecek kadar baş döndürücü olduğunu söyleyebilirim. Kendimizi buradan alı koyamıyoruz, 30 dakika kadar burada oyalanıyoruz, etrafında turluyoruz, fotoğraflar çekiliyoruz, buz gibi kayak sularından içiyoruz, mangalcılar piknikçiler burada da var, göl o kadar temiz ve berrak mavi ki, kendimizi göle atmamak için zor tutuyoruz, Vakit azalıyor saat oldu 16:00, daha gideceğimiz Acelle Yaylası var, Sultapınarı Gölünden Acelle Yaylasına geçmek için kesinlikle bir bilene danışmanız gerekiyor,
Vadi boyunca orman ve dere eşliğinde müthiş bir 5 km.lik iniş gerçekleştiriyoruz, hızlarımız 40-50 arası adeta uçuyoruz, bir birimizle yarış yapıyoruz, o kadar hızlı inmişiz ki 5 dakikada Acelle Yaylasına varıyoruz. burasının yollarının bir kısmını asfalt yapmışlar, futbol sahasında bir sürü genç o yeşillikte top koşturuyor, adam eksikmi dememek için kendimizi zor tutuyoruz, gölün baş kısmına doğru geliyoruz ve burada ağacın altında mola veriyoruz, etrafta yine balık tutanlar çadır kuranlar var, kalan yemeklerimizi de burada tüketiyoruz, geldiğimiz yoldan geri dönmek demek 2 saat zaman kaybı demek, hemen yeni yol tarifi alıyoruz, bize bu orman yolundan giderseniz yol kısalır ve daha fazla iniş yaparsınız diyorlar, bizde hemen yola koyuluyoruz, 3 km. adeta tırmanıyoruz, bayağı dik yokuşlar, ıssız orman dokusu, bizden başka canlı yok, çok sessiz bir ortam var, tüm cesaretimizle yola devam ediyoruz, arkasından 4-5 km yine iniş yapıyoruz vebaşladığımız yere dönüyoruz, gezimiz sırasında çok şükür kaza bela patlak vs. hiç birşey olmuyor, çok keyif alıyoruz, sonra bisikletlerimizi araca koyarak yolculuğumuzu tamamlıyoruz, anlatacak aslında .ok şey var ama kelimeler ancak bu kadarını anlatabiliyor. Artık mağrur görün. Bir daha ki turlarda görüşmek dileğiyle.
