Rampanın sonuna hiç bir zaman bakmam. Güzel video olmuş yalnız çok çok daha dik rampalarda ayakda çıkarken durduğumuzda yeniden hızlanıp pedal çeviremeyecek kadar dik rampalarda var.
mesela şurası 1.7 km (link) hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor ayakda sürekli çıkmak çok zor çok uzun bir rampa olduğundan
en düşük vitesde yuksek kadansla çıkmak gerekıyor. bu rampaya gelene kadar diğer rampalarda az değil yani kondüsyon olmadan rampa çok zorluyor. 17 18 km ile çıkanlar var şu rampaları ben 10 11 ortalama ile çıksam seviniyorum.
(link)
bu arada çanta vs üstündeki ağırlık da çok etki ediyor rampada özellikle. bisikletin karbon olması da rampada kendini gösteriyor vites sistemi vs...
Rampa çıkmak için en önemli kriter kondüsyonumuzdur kanımca. Çünkü kondüsyonu olan insanda psikolojik sıkıntı pek olmaz, kendine yeteri kadar güveni vardır. Taktikler ve bisikletin teknik özellikleri de çok önemli hususlardır tabiki de. Ama öncelik sıralaması olarak kondüsyon sonrasında gelir bence.
Video güzel olmuş emeğinize sağlık yutuptan abone olayım sayfanıza. Yokuş için kondisyon mutlaka birinci sırada ancak mental hazırlık da bir o kadar önemli.
"3. neydi lan?" Çok iyidi... Kesmemeniz videonun samimiyetini arttırmış.
Yokuş sonunu hedefleyerek (bakarak) çıkmak beni daha bir motive ediyor. Uludağ veya Kartepe gibi uzuuun rampalarda ise yolu gitmeden, kağıt üzerinde 3e 4e bölmek ve o bölüm sonlarını hedeflemek de motive edici oluyor...
Yokuş çıkma işi bence %70 psikolojik bir olay. O gün sabah evden nasıl çıktıysan,günün iyi geçtiyse birde azda kondisyonun varsa gerçekten çıkılmayacak yokuş yok.