SPORTİZM OTİZM GENÇLİK VE SPOR KULÜBÜ
Bisikletle Gebze'den Sapanca'ya yaptığımız tur güzergahında olan Kırkpınar'ı dolaşırken, gözüme çarpan bir kapı oldu.Üzerindeki yazıyı okuyunca hoşuma gitti ve tam olması gereken bir yerde olması gereken bir yapının önündeydim.
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0202.jpg
Ve o kapıyı araladığımızda, bakın içeride neler vardı ..
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0203.jpg
Kulüb'ün eğitmenlerinden Berrak hanım ile yapmış olduğumuz kısa sohbette, otistik çocuk ve gençlerin sosyal hayata adapte olabilmeleri,sosyalleşebilmeleri için eğitmenlerinin gözetiminde hergün düzenli olarak sportif aktiviteler yapıyorlar.Ve tabi bunların başında da, bisiklet geliyor..
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0205.jpg
Otizm Hakkında Genel Bilgi
Çocuk dendiğinde aklımıza neşe, canlılık, bitmek ve tükenmek bilmeyen bir enerji gelir. Genellikle çevremizde bu tip çocuklarla karşılaşır ve onların oyun ve hayal dünyalarını hayretler içinde seyrederiz.. Aslında çocukları sevimli ve cana yakın yapan bu özellikleridir. Ancak çevresinde olup bitenlere karşı ilgisiz , dış dünya ile adeta bağını koparmış, kendi dünyasında yaşamaya çalışan çocuklar da vardır. Bu çocukların en belirgin özellikleri sosyal ilişki kurmadaki yaşadıkları güçlüklerdir. Bu nedenle bebeklik dönemi sonrası toplum içinde bu çocukları hemen fark edebilirsiniz. Etraflarında örülü o kalın duvarı aşmak hatta bir pencere olsun açabilmek için hayli zorlanacağınız bu çocuklara otistik çocuklar denmektedir.
Yeni doğan her bebek yaşamın ilk günlerinde doğal otistik bir dönem geçirir.Yani çevresindeki insan ve eşyalara karşı ilgisiz ve dışarıdan gelen uyarılara karşı tepkisizdir. Ancak normal gelişim sürecinde bu dönem bir kaç hafta kadar devam eder ve giderek çocuk dış dünyaya açılmaya ve çevresiyle ve özellikle insanlarla ilgilenmeye ve ilişkiye girmeye başlar. Otistik çocukların çoğu normal sayılan ve çok kısa süren bu dönemi bir türlü aşamaz ve dışa açılamazlar. Karşısına anne geldiğinde kimse yokmuş gibi tepkisiz kalan ve adeta bir gülücüğü dahi esirgeyen bu çocuklar dikkatli bir gözlemci tarafından hemen fark edilebilirler.
Sağlık Kütüphanesi (alıntı)
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0206.jpg
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0204.jpg
Kendi kültürümüzde biz hemen hemen herşeyi düşünmeden, doğal olarak ve kolayca yaparız. Elimizi yıkamak bizim için tek ve aynı olaydır. Elimizi evimizde, komşumuzda veya restoranda yıkamak, el yıkamaktır. Oysa otizmli bir çocuğun kültüründe el yıkamak evde ayrı, komşuda ayrı, restoranda hatta bir diğer restoranda da ayrı bir olaydır. Bu farklılık bizim kültürümüze göre mantık dışıdır. Ancak otizmin kendi kültürü içinde mantıklıdır. Otizmin kendine özgü kültüründe otizmin kişide ne dereceye kadar bulunduğu da göz önünde tutarak, aşağıdaki özellikleri görüyoruz.
Düşünceleri somuttur, sözleri kelime anlamıyla alırlar
Konuşma dilini anlama ve anlayarak konuşma zorlukları vardır.
Detayları görme ve duymada becerikli olsalar bile bu bilgileri birleştirmede zorluk çekerler.
Hafıza yeteneklerini kullanmakta zorluk çekerler.
Genelleme yapmakta zorlanırlar.
Parçaları birleştirmek, organize etmek de otizmli kişiler için zordur. Hangi giysileri giyeceğini bilebilir ama hangisini önce giyeceğini bilemeyebilir.
Oyundaki sembolleri yakalayamazlar. Oyuncak trenin, gerçek trenin sembolü olduğunu bilemedikleri için oyunun taklit yeteneğini geliştirmede başkalarını anlamada ve dili kullanmadaki etkinliğinden yoksun kalırlar, sosyal yaşam için gerekli olan alıştırmaları bu yüzden kaçırırlar.
Başkalarının bakış açısından göremez veya görmekte zorlanırlar. Bu nedenle de başkalarını haklı görme ya da hoşgörüde zorlanırlar. Empati yapamazlar, sağduyularını kullanamazlar.
Tek yanlı ilgileri olabilir ve bu konuda bir uzman kadar bilgilidirler. İlgi alanlarını saatlerce anlatabilirler, başkalarının ilgi alanındaki konuları dinleyemez ve ilgilerini paylaşamazlar.
Zihinde canlandırma, hayal kurma yetenekleri sınırlı olup, iç konuşmalarda zorluk çekerler. Bu nedenle konuşurken veya hareket ederken karşımdaki ne düşünür? diye düşünmekte zorlanırlar.
Sosyal kurallarda zorluk çekerler. Yemeği evde yerken daha rahat hareketlerle yenebildiğini, söylenen bir şeyin tam tersini ifade ettiğini veya beyaz yalanları anlayamazlar.
Ancak otizm hakkında genel bilgi sahibi olmak yeterli değil. Otizm kültürünün dışında ayrıca çocuğumuzun bireysel kültürünü de tanımamız gerekiyor. Burada yeni bir benzetme yapmak istiyorum. Aynı kültürdeki insanların düşünce tarzları ve davranışları da farklıdır. Ancak biz bu konuda zorlanmayız, kültürümüzün insanının düşünce ve davranışlarını biliriz ya da, daha önce söylediğim gibi, tahmin edebiliriz. Ancak otizmli çocuğun bireysel özelliklerini de öğrenmek zorundayız. Bunlar da şöyle olabilir.
Hiç ses duymak istemeyebilir.
İnsan sesi duymak istemeyebilir.
Sese hiç tepki göstermeyebilir.
Sürekli bedensel temas isteyebilir.
Dokunulmak istemeyebilir.
Yap-boz oyunlarını çok güzel yapabilir.
Yap-boz oyunlarına hiç ilgi göstermeyebilir.
Bedensel hareketlerini güzel, dikkatli ve kolay kullanabilir.
Sakar olabilir.
İçinde bulunduğu odanın neresinde olduğunu bilemeyebilir.
Daha önce hiç gitmediği semtleri kolaylıkla bulabilir.
Arabaya binmeyi sevebilir.
Arabaya bindirilemez, korkup bağırabilir.
Otizm hakkında edindiğimiz bilginin yanısıra, çocuğumuzun bu kültürü nasıl yaşadığını da gözlemleyip bildiğimiz zaman bu iki kültür arasında tercüman olabiliriz.
Selvi Borazancı Persson Ph.D
Özel Eğitimci (alıntı)
Herkes gibi benim de iki seçeneğim vardı:Ya bu kapıyı ve üstündeki yazıyı görmemiş gibi yoluma devam edecektim ya da, gördüğümü birileriyle paylaşacaktım...Sevgiler..
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/site.jpg
(link)
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Clipboard01.jpg
Bisikletle Gebze'den Sapanca'ya yaptığımız tur güzergahında olan Kırkpınar'ı dolaşırken, gözüme çarpan bir kapı oldu.Üzerindeki yazıyı okuyunca hoşuma gitti ve tam olması gereken bir yerde olması gereken bir yapının önündeydim.
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0202.jpg
Ve o kapıyı araladığımızda, bakın içeride neler vardı ..
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0203.jpg
Kulüb'ün eğitmenlerinden Berrak hanım ile yapmış olduğumuz kısa sohbette, otistik çocuk ve gençlerin sosyal hayata adapte olabilmeleri,sosyalleşebilmeleri için eğitmenlerinin gözetiminde hergün düzenli olarak sportif aktiviteler yapıyorlar.Ve tabi bunların başında da, bisiklet geliyor..
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0205.jpg
Otizm Hakkında Genel Bilgi
Çocuk dendiğinde aklımıza neşe, canlılık, bitmek ve tükenmek bilmeyen bir enerji gelir. Genellikle çevremizde bu tip çocuklarla karşılaşır ve onların oyun ve hayal dünyalarını hayretler içinde seyrederiz.. Aslında çocukları sevimli ve cana yakın yapan bu özellikleridir. Ancak çevresinde olup bitenlere karşı ilgisiz , dış dünya ile adeta bağını koparmış, kendi dünyasında yaşamaya çalışan çocuklar da vardır. Bu çocukların en belirgin özellikleri sosyal ilişki kurmadaki yaşadıkları güçlüklerdir. Bu nedenle bebeklik dönemi sonrası toplum içinde bu çocukları hemen fark edebilirsiniz. Etraflarında örülü o kalın duvarı aşmak hatta bir pencere olsun açabilmek için hayli zorlanacağınız bu çocuklara otistik çocuklar denmektedir.
Yeni doğan her bebek yaşamın ilk günlerinde doğal otistik bir dönem geçirir.Yani çevresindeki insan ve eşyalara karşı ilgisiz ve dışarıdan gelen uyarılara karşı tepkisizdir. Ancak normal gelişim sürecinde bu dönem bir kaç hafta kadar devam eder ve giderek çocuk dış dünyaya açılmaya ve çevresiyle ve özellikle insanlarla ilgilenmeye ve ilişkiye girmeye başlar. Otistik çocukların çoğu normal sayılan ve çok kısa süren bu dönemi bir türlü aşamaz ve dışa açılamazlar. Karşısına anne geldiğinde kimse yokmuş gibi tepkisiz kalan ve adeta bir gülücüğü dahi esirgeyen bu çocuklar dikkatli bir gözlemci tarafından hemen fark edilebilirler.
Sağlık Kütüphanesi (alıntı)
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0206.jpg
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Fotoraf-0204.jpg
Kendi kültürümüzde biz hemen hemen herşeyi düşünmeden, doğal olarak ve kolayca yaparız. Elimizi yıkamak bizim için tek ve aynı olaydır. Elimizi evimizde, komşumuzda veya restoranda yıkamak, el yıkamaktır. Oysa otizmli bir çocuğun kültüründe el yıkamak evde ayrı, komşuda ayrı, restoranda hatta bir diğer restoranda da ayrı bir olaydır. Bu farklılık bizim kültürümüze göre mantık dışıdır. Ancak otizmin kendi kültürü içinde mantıklıdır. Otizmin kendine özgü kültüründe otizmin kişide ne dereceye kadar bulunduğu da göz önünde tutarak, aşağıdaki özellikleri görüyoruz.
Düşünceleri somuttur, sözleri kelime anlamıyla alırlar
Konuşma dilini anlama ve anlayarak konuşma zorlukları vardır.
Detayları görme ve duymada becerikli olsalar bile bu bilgileri birleştirmede zorluk çekerler.
Hafıza yeteneklerini kullanmakta zorluk çekerler.
Genelleme yapmakta zorlanırlar.
Parçaları birleştirmek, organize etmek de otizmli kişiler için zordur. Hangi giysileri giyeceğini bilebilir ama hangisini önce giyeceğini bilemeyebilir.
Oyundaki sembolleri yakalayamazlar. Oyuncak trenin, gerçek trenin sembolü olduğunu bilemedikleri için oyunun taklit yeteneğini geliştirmede başkalarını anlamada ve dili kullanmadaki etkinliğinden yoksun kalırlar, sosyal yaşam için gerekli olan alıştırmaları bu yüzden kaçırırlar.
Başkalarının bakış açısından göremez veya görmekte zorlanırlar. Bu nedenle de başkalarını haklı görme ya da hoşgörüde zorlanırlar. Empati yapamazlar, sağduyularını kullanamazlar.
Tek yanlı ilgileri olabilir ve bu konuda bir uzman kadar bilgilidirler. İlgi alanlarını saatlerce anlatabilirler, başkalarının ilgi alanındaki konuları dinleyemez ve ilgilerini paylaşamazlar.
Zihinde canlandırma, hayal kurma yetenekleri sınırlı olup, iç konuşmalarda zorluk çekerler. Bu nedenle konuşurken veya hareket ederken karşımdaki ne düşünür? diye düşünmekte zorlanırlar.
Sosyal kurallarda zorluk çekerler. Yemeği evde yerken daha rahat hareketlerle yenebildiğini, söylenen bir şeyin tam tersini ifade ettiğini veya beyaz yalanları anlayamazlar.
Ancak otizm hakkında genel bilgi sahibi olmak yeterli değil. Otizm kültürünün dışında ayrıca çocuğumuzun bireysel kültürünü de tanımamız gerekiyor. Burada yeni bir benzetme yapmak istiyorum. Aynı kültürdeki insanların düşünce tarzları ve davranışları da farklıdır. Ancak biz bu konuda zorlanmayız, kültürümüzün insanının düşünce ve davranışlarını biliriz ya da, daha önce söylediğim gibi, tahmin edebiliriz. Ancak otizmli çocuğun bireysel özelliklerini de öğrenmek zorundayız. Bunlar da şöyle olabilir.
Hiç ses duymak istemeyebilir.
İnsan sesi duymak istemeyebilir.
Sese hiç tepki göstermeyebilir.
Sürekli bedensel temas isteyebilir.
Dokunulmak istemeyebilir.
Yap-boz oyunlarını çok güzel yapabilir.
Yap-boz oyunlarına hiç ilgi göstermeyebilir.
Bedensel hareketlerini güzel, dikkatli ve kolay kullanabilir.
Sakar olabilir.
İçinde bulunduğu odanın neresinde olduğunu bilemeyebilir.
Daha önce hiç gitmediği semtleri kolaylıkla bulabilir.
Arabaya binmeyi sevebilir.
Arabaya bindirilemez, korkup bağırabilir.
Otizm hakkında edindiğimiz bilginin yanısıra, çocuğumuzun bu kültürü nasıl yaşadığını da gözlemleyip bildiğimiz zaman bu iki kültür arasında tercüman olabiliriz.
Selvi Borazancı Persson Ph.D
Özel Eğitimci (alıntı)
Herkes gibi benim de iki seçeneğim vardı:Ya bu kapıyı ve üstündeki yazıyı görmemiş gibi yoluma devam edecektim ya da, gördüğümü birileriyle paylaşacaktım...Sevgiler..
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/site.jpg
(link)
http://i356.photobucket.com/albums/oo8/zabapesubapi/Sportim-Sapanca/Clipboard01.jpg
