Aslında bu gezi üzerine söylenmesi gereken o kadar çok şey var ki... O çocukların yüzündeki şaşkın/mutlu ifadeler, sordukları sorular, bize davranışları, yolda kalan minikleri sırtlarından desteklememiz
Onlara bayırın tepesine dek destek vermemiz...
Sonra bizim, Sirkeci'ye bizi almaya gelen 30 kişilik otobüste 4 kişi (Hakan Yazman, Alican, Önder Abi ve ben) olmamız...
Atilla Bisiklet Takımı'nın orada bulunması (Allah'tan varlardı...), gezi esnasında 2li sıra olan çocuklar, bütün trafiğin bizim için durması ancak bisikletli bu kalabalık gençlerin güzel görüntüsü sayesinde bir tek korna sesi dahi duymamamız, insanların bizi hayran hayran izlemesi...
Hatta okuldaki ikramlar (sarmalar
), öğrencilerin bizlere karşı sıcak karşılamaları... Hatta ve hatta adımın okunup kürsüye çağrılmam ve Bisiklet Forum Yönetimi adına bir plaket ile okul yönetiminin bizlere olan teşekkürlerini sunması... Herhalde hayatımda bu kadar çok heyecanlandığım bir kaç an ancak olmuştur.
Kısa bir özet bile bu kadar çok şey kapsıyor, uzun uzun yazmak da istemiyorum. Çünkü gerçek anlamda anlatılmaz yaşanır bir durumdu. Sayımız çok değildi ama her şeye rağmen biz orada 70-80 çocuğu mutlu ettik. Üstelik hepsine de kask verildi
.
Hatta bu çocuklar kafalarındaki kaskın bisikletin ayrılmaz bir parçası olduğunu benimsemiş olacaklar ki bizi ağırladıkları salonda otururken bile kasklarını çıkarmamış olanlar vardı. Ve biliyorum ki bunun nedeni, bizlerin orada olup onlara doğru olanı göstermemizdi...
Ne diyim... Bir sürü fotoğraf var elimde bir ara foruma yükleyeceğim o zaman sanırım anlatmak istediklerim daha iyi anlaşılacak.
Bize bu çocuklarla bir arada olma fırsatını sunan İstanbul Büyükşehir Seyit Onbaşı İlköğretim Okulu'nun tüm yönetim kadrosuna sonsuz teşekkürler...
Aziz Sırnaç'a ise ayrıca teşekkürler. Çünkü o okulda sosyal aktivite anlamında yaptıklarını, bu ülkede yapacak insan eminim ki çok çok azdır... Tebrikler Aziz...
http://img47.imageshack.us/img47/622/plaketvp6.jpg