1997 yılında odtü amatör bisiklet topluluğunu kurmuştum. Ertesi sene mezun olup ardından 16 ay askere gidince topluluk sahipsiz kalıp kapatılmış.
Okul içinde koşu yolunda epey kalabalık kızlı erkekli bir turumuz, odtü orman içinden eymire bir turumuz, bir de mezunlar derneği ile beraber bisiklet yarışı organizasyonumuz olmuştu. Koca okulda, topluluğa bir oda bulamadım. Bulsam, tamir aletleri ile bakim onarım eğitimleri düzenlemeyi istiyordum. O zaman bisan, thbt 'ni o zamanki barakası gibi bir baraka inşaatını hatta bina inşaatını üstlenecekti ama kültür işleri müdiresi hanım karşı çıktı, okul gecekondu dolar diye. Belki haklı belki değildi. Bakım için gereken tüm ekipmanı da o zamanki bianchi den temin edecektim.
Bir de o zaman farkına vardığım, öğrencilerin, sponsor ile 3000 dolarlık bisiklet alıp kafalarına göre takılma sevdası vardı. Velhasılı başarılı olamadım. Ekip kuramadım. Benim yeteneksizliğim ve yetersizliğim.
O toplulukla yaz tatillerinde, uzun turlar ve kamplar hayal etmiştim. Hayallerimi gerçekleyemedim. Tek tesellim, en azından bir adim attım. Biraz emekledim. Ama olmadı.
O zaman da bisiklet takımı vardı odtü 'nün ama o zaman ki x kuşağı daha tepeden bakıyordu. Aralarına girmek o zamanlar için konuşuyorum, imkansıza yakındı. Yeni kuşak çok güzel. Daha iyi anlaşıyorum. Kendimi, erken y kuşağı diye adlandırabilirim. Erken sürüm oluyorum ben. Kendi neslime anlaşamamamı da buna yoruyorum.
Kurun bir topluluk, bizim gibi gocuman abiler de gelir işten güçten vakit yaratıp illa ki. Burdan, ordan şuradan eksiğinizi tamamlayacak kodamanlaşmış mezunlar da destek atar.
Bir dostum oldu forumdan, odtülü de değil ama, yazları uzun turlara çıkıyor, gittiği yerlerden resimler paylaşıyor, kendim gezmiş gibi oluyorum. Bir çıktı mı 2000 km nin altında tür yaptığını görmedim daha.
Yapın bu işi, 44 yaşımdan bildiriyorum, hayat ertelenmiyor, yaşayın bu hayatı, beklemeyin birşeyleri.
