Süleyman Şatır
Forum Bağımlısı
- Kayıt
- 22 Mart 2005
- Mesaj
- 1.151
- Tepki
- 2.733
- Şehir
- Fatih / İstanbul
30 Nisan 2005 Cumartesi
Marmara turunda son gün…
Yağmur yüzünden gezimizi kısa kesmeye karar verdik… Bu gün İznik'ten Orhangazi'ye, oradan da Yalova'ya gideceğiz… Deniz otobüsü 13:30, vapur 14:00'de… Artık hangisine yetişebilirsek… Sağanak yağmur altında Yalova'ya kadar yaklaşık 70 km yolumuz var…
Bir akşam önce yemek yediğimiz yere çorba içmeye gidiyoruz. Lokantadan iki poşet istiyorum. Ayaklarıma bağlıyorum. Eldivenim, hala kurumamış, ama yine parmaklarıma geçiriyorum. Necati Bey'in yaptığı poşeti de giyiyorum… Evdeki yağmurluğu almadığıma o kadar pişmanım ki…
Saat 08:35'te tekrar yollara düşüyoruz. Rotamız İznik Gölü'nün kuzey kesiminden Orhangazi ve Yalova… Yağmur hafif hafif çiseliyor. Böyle gitmesini umarak 20-25 km hızla seyrediyoruz. Göle paralel giden yolun her iki tarafı meyve ağaçları ve üzüm bağları ile çevrili.
Göle dökülen derelere bakıyorum, ne yazık ki hepsi de kirli. Çocukluğumuzda gördüğümüz o şırıl şırıl akan tertemiz dereler yok artık. Zaten gölün suyu da kirli…
Çok geçmeden yağmur bardaktan boşalırcasına yağmağa başlıyor. Su geçiren rüzgarlığım beni korumuyor. Üşüyorum, parmaklarım adeta uyuşuyor. Tüm olumsuz koşullara rağmen pişman değilim. Pedal çevirirken, kendi kendime, bir dahaki turda neler alınacağını öğrendin mi diye soruyorum…
Necati Bey, o kadar düzenli bir insan ki, bana yanıma alacağım eşyaların listesini bile vermişti. Onun verdiği listedeki her şeyi aldım da, en önemli şey yağmurluğu almadım… Bu arada, Km saatimin içine bile su girmiş, silik gösteriyor, hatta okunmuyor. Ben tüm koşullara rağmen yine de durup resim çekmeye çalışıyorum.
18. km'de Bolluca köyüne geliyoruz. Bisikletleri çay bahçesinde bir tentenin altına koyduktan sonra, kapalı yere giriyoruz. İçeride birkaç kişi Digitürk de yerli film izliyorlar. Biz her zamanki gibi kuşburnu çayı içiyoruz.
Gözümüz arasıra geniş ekran televizyona kayıyor. Sevtap Parman'ın canlandırdığı karakter, filmin baş kahramanı olan Cengiz Kurtoğlu'na ölen birisi için, o öldürdü diyerek iftira atıyor. Filmi dikkatle izleyen bir adam, o kadar sinirleniyor ki, sanki ekranın içine girip, kadını tokatlayacak, hakime 'hayır yalan söylüyor' diye bağıracak… Adamın halini dikkatle izlerken, hepimiz gülümsüyoruz.
Çaylarımızı içtikten sonra toparlanıyoruz. Yağmura aldırmayarak tekrar yollara düşüyoruz. Bolluca'dan sonra kısa bir çıkış var. Ardından yine iniş ve dümdüz giden bir yol… Aslında böyle düz yollar insanı sıkıyor. Oysa, virajlı yollarda ve çıkışlarda, yolun nereye gittiğini göremediğiniz için, yol bu kadar sıkıcı olmuyor.
Yola devam ediyoruz. Yağmur bazen çok hızlanıyor, bazen hafifliyor. Bir süre ilerledikten sonra, yolun hemen yanında bir şelale görüyoruz. Evet, evet bir şelale… Ancak, akan su sıcak… Buhardan göz gözü görmüyor. Buraya asılı levhada bu suyun şifalı olduğunu anlıyoruz. Resim çektikten sonra, fazla oyalanmadan vapura yetişmek için tekrar yollara düşüyoruz…
Orhangazi'ye yaklaşırken hava düzelmeye başladı. Yağmur falan kalmadı… Hatta güneş açtı… Necati Bey, Yalova tarafına mı, Bursa tarafına mı gidelim diye espri bile yaptı… Buralara yağmur, sabah erken saatlerde yağmış. Oysa biz yarım saat önce, sağanak yağmur altında pedal çeviriyorduk. Saat 11:45, 42. km'deyiz…
Bu arada Fikret Alb., bisikletinde problem olduğunu söyledi. Orhangazi'ye girdik, bir bisiklet tamircisinde durduk. Ön tekerleğin bilyeleri dağılmış. 12 yaşından beri bu işi yaptığını söyleyen usta, bisikletin bilyelerini 10 dakikada değiştirdi. Vitesleri, frenleri kontrol etti, ayarlarını yaptı. Bisikleti eskisinden daha sağlam hale getirdi. Bize kuşburnu ikram etti ve sadece 3,5 YTL aldı. Bu arada bizim zincirleri de yağlamayı unutmadı…
20 dakika sonra tekrar Yalova'ya doğru yola koyulduk. Bursa-Yalova yolunda yoğun trafikte ilerliyoruz. Yolun kenarındaki emniyet şeridi, bize büyük kolaylık sağlıyor… Orhangazi'den sonra 5 km çıkış var. Tırmandıkça hava kararıyor ve yeniden yağmur başlıyor. Adeta bardaktan boşanırcasına yağıyor. Ayaklarımdaki poşeti, ikide bir zincire sıkıştığı için Orhangazi'de yırtıp atmıştım.
Ayaklarım anında ıslandı. Çoraplarım ayakkabımın içinde vıcık vıcık. Üşüyorum, hatta donuyorum. Yanımızdan kamyonlar, otobüsler, otomobiller su sıçratarak geçiyorlar. Yola devam ediyoruz. Önümde Necati Bey ve Alaattin Bey var. Fikret Alb. epey arkada kalmış olmalı ki, görünmüyor…
İleride Necati Bey'in, bir benzinciye girdiğini görüyorum… Ben de giriyorum. Kapalı yere girmeden, tentenin altında Fikret Alb.'ı bekliyoruz. Sabahtan beri çorba ile duruyoruz. Çantadaki bisküvitlerden birkaç tane yiyorum… Biraz sonra Fikret Alb. görünüyor. Yola devam etmemizi söylüyor. Hiç vakit kaybetmeden tekrar yola koyuluyoruz. Ama rampa devam ediyor.
Sağanak yağmur altında son rampayı da çıkıyoruz. Yol biraz düz devam ettikten sonra inişe geçiyor. Bundan sonra Yalova'ya kadar iniş. Yağmur altında, frenleri sıkarak, fazla süratlenmeden yavaş yavaş iniyorum… Ama frenlerin de yağmur yüzünden pek fazla tutmadığını fark ediyorum…
Aşağıya indikçe yağmur azalıyor. Yalova'ya geldiğimizde, buraya yağmur yağmadığını görüyoruz. Yerler kupkuru… Saat 13:50… Vapur 14:00'de… Hemen iskeleye yöneliyoruz. Necati Bey, biletleri almak üzere gişeye yöneliyor. Ama, bisikleti gören gişe görevlisi bisikletin de ücrete tabi olduğunu söylüyor…
Bu uygulamanın kalktığını söylüyoruz, ama dinletemiyoruz. Yetkili kimseyle görüşmek istediğimi söylüyorum. Bu arada vapurun kalkmasına 3 dakika kaldı… Baş Memur, dosyasını çıkarıyor ve İDO ve Şehir Hatlarında uygulanacak 20 gün önce gelen tarifeyi gösteriyor. Orada açıkça yazılmış, bisikletin ücreti 3 YTL. Bize başka yazı gelmedi diyor.
Ben bu uygulamanın değiştiğini, bunun internette yayınlandığını söylüyorum. Baş Memur, bu seferlik izin veriyorum diyor ve bu konuyu özellikle araştıracağını söylüyor. Alelacele, bisikletlerin yanına koşuyoruz. Jetonlarımızı aldıktan sonra içeri girerken, görevli yan kapıyı hızla açınca benim bisikletimin sinyal lambasını kırıyor…
Biz bindikten sonra da vapur kalkıyor. Bisikletleri birinci kattaki yolcu salonuna sokuyoruz. Gemi tenha… Ben çantada kuru kalmış birşeyler arıyorum. Bulduğum nemli giysileri, üstümdeki ıslak giysilerle değiştiriyorum. Ancak, ayaklarım sırılsıklam, üşüyorum. Aslında hepimiz öyleyiz. Doğa ile mücadele ederken, sersem gibi olmuştuk…
Vapur Büyükada'ya geldiğinde iskeledeki kalabalığı görünce, bisikletleri biraraya topluyoruz. Diğer adalardan da binen yolcularla vapur iyice doluyor.
Yorgun olduğumuz her halimizden belli. 400 km 'ye yakın yol kat ettik ama, vapur Sirkeci'ye yanaşırken herbirimiz eve kadar nasıl gideceğimizi düşünüyoruz. Necati Bey Bakırköy Yenimahalle'ye, Fikret Alb. Yeni Levent'e gidecek… Ben ve Alaattin Bey'in yolu daha kısa, bizim yönümüz Fatih…
Vapurdan inince, abartmıyorum dişlerim birbirine vuruyordu. Hemen pedal basarak ısınmaya çalışıyorum… Eminönü'nde altgeçitten geçerek Unkapanı'na yöneliyorum. Cibali'den geçerek Balat'a geliyorum. Buradan Draman yokuşunu tırmanarak eve ulaşıyorum…
Eve girerken, yağmur yüzünden yarım bıraktığımız Marmara turumuz için üzüldüğümü hissediyorum.
5. ve son gün :
Çıkış : İznik, saat 08:30
Varış : Yalova, saat 13:50
Yapılan kilometre : 71,02 km
Bisiklet üzerinde geçen süre : 4:27:52 saat
En yüksek hız : 44,9 km/saat
Ortalama hız : 15,9 km/saat
Tüm turda yapılan km : 377,28 km
Marmara turunda son gün…
Yağmur yüzünden gezimizi kısa kesmeye karar verdik… Bu gün İznik'ten Orhangazi'ye, oradan da Yalova'ya gideceğiz… Deniz otobüsü 13:30, vapur 14:00'de… Artık hangisine yetişebilirsek… Sağanak yağmur altında Yalova'ya kadar yaklaşık 70 km yolumuz var…
Bir akşam önce yemek yediğimiz yere çorba içmeye gidiyoruz. Lokantadan iki poşet istiyorum. Ayaklarıma bağlıyorum. Eldivenim, hala kurumamış, ama yine parmaklarıma geçiriyorum. Necati Bey'in yaptığı poşeti de giyiyorum… Evdeki yağmurluğu almadığıma o kadar pişmanım ki…
Saat 08:35'te tekrar yollara düşüyoruz. Rotamız İznik Gölü'nün kuzey kesiminden Orhangazi ve Yalova… Yağmur hafif hafif çiseliyor. Böyle gitmesini umarak 20-25 km hızla seyrediyoruz. Göle paralel giden yolun her iki tarafı meyve ağaçları ve üzüm bağları ile çevrili.
Göle dökülen derelere bakıyorum, ne yazık ki hepsi de kirli. Çocukluğumuzda gördüğümüz o şırıl şırıl akan tertemiz dereler yok artık. Zaten gölün suyu da kirli…
Çok geçmeden yağmur bardaktan boşalırcasına yağmağa başlıyor. Su geçiren rüzgarlığım beni korumuyor. Üşüyorum, parmaklarım adeta uyuşuyor. Tüm olumsuz koşullara rağmen pişman değilim. Pedal çevirirken, kendi kendime, bir dahaki turda neler alınacağını öğrendin mi diye soruyorum…
Necati Bey, o kadar düzenli bir insan ki, bana yanıma alacağım eşyaların listesini bile vermişti. Onun verdiği listedeki her şeyi aldım da, en önemli şey yağmurluğu almadım… Bu arada, Km saatimin içine bile su girmiş, silik gösteriyor, hatta okunmuyor. Ben tüm koşullara rağmen yine de durup resim çekmeye çalışıyorum.
18. km'de Bolluca köyüne geliyoruz. Bisikletleri çay bahçesinde bir tentenin altına koyduktan sonra, kapalı yere giriyoruz. İçeride birkaç kişi Digitürk de yerli film izliyorlar. Biz her zamanki gibi kuşburnu çayı içiyoruz.
Gözümüz arasıra geniş ekran televizyona kayıyor. Sevtap Parman'ın canlandırdığı karakter, filmin baş kahramanı olan Cengiz Kurtoğlu'na ölen birisi için, o öldürdü diyerek iftira atıyor. Filmi dikkatle izleyen bir adam, o kadar sinirleniyor ki, sanki ekranın içine girip, kadını tokatlayacak, hakime 'hayır yalan söylüyor' diye bağıracak… Adamın halini dikkatle izlerken, hepimiz gülümsüyoruz.
Çaylarımızı içtikten sonra toparlanıyoruz. Yağmura aldırmayarak tekrar yollara düşüyoruz. Bolluca'dan sonra kısa bir çıkış var. Ardından yine iniş ve dümdüz giden bir yol… Aslında böyle düz yollar insanı sıkıyor. Oysa, virajlı yollarda ve çıkışlarda, yolun nereye gittiğini göremediğiniz için, yol bu kadar sıkıcı olmuyor.
Yola devam ediyoruz. Yağmur bazen çok hızlanıyor, bazen hafifliyor. Bir süre ilerledikten sonra, yolun hemen yanında bir şelale görüyoruz. Evet, evet bir şelale… Ancak, akan su sıcak… Buhardan göz gözü görmüyor. Buraya asılı levhada bu suyun şifalı olduğunu anlıyoruz. Resim çektikten sonra, fazla oyalanmadan vapura yetişmek için tekrar yollara düşüyoruz…
Orhangazi'ye yaklaşırken hava düzelmeye başladı. Yağmur falan kalmadı… Hatta güneş açtı… Necati Bey, Yalova tarafına mı, Bursa tarafına mı gidelim diye espri bile yaptı… Buralara yağmur, sabah erken saatlerde yağmış. Oysa biz yarım saat önce, sağanak yağmur altında pedal çeviriyorduk. Saat 11:45, 42. km'deyiz…
Bu arada Fikret Alb., bisikletinde problem olduğunu söyledi. Orhangazi'ye girdik, bir bisiklet tamircisinde durduk. Ön tekerleğin bilyeleri dağılmış. 12 yaşından beri bu işi yaptığını söyleyen usta, bisikletin bilyelerini 10 dakikada değiştirdi. Vitesleri, frenleri kontrol etti, ayarlarını yaptı. Bisikleti eskisinden daha sağlam hale getirdi. Bize kuşburnu ikram etti ve sadece 3,5 YTL aldı. Bu arada bizim zincirleri de yağlamayı unutmadı…
20 dakika sonra tekrar Yalova'ya doğru yola koyulduk. Bursa-Yalova yolunda yoğun trafikte ilerliyoruz. Yolun kenarındaki emniyet şeridi, bize büyük kolaylık sağlıyor… Orhangazi'den sonra 5 km çıkış var. Tırmandıkça hava kararıyor ve yeniden yağmur başlıyor. Adeta bardaktan boşanırcasına yağıyor. Ayaklarımdaki poşeti, ikide bir zincire sıkıştığı için Orhangazi'de yırtıp atmıştım.
Ayaklarım anında ıslandı. Çoraplarım ayakkabımın içinde vıcık vıcık. Üşüyorum, hatta donuyorum. Yanımızdan kamyonlar, otobüsler, otomobiller su sıçratarak geçiyorlar. Yola devam ediyoruz. Önümde Necati Bey ve Alaattin Bey var. Fikret Alb. epey arkada kalmış olmalı ki, görünmüyor…
İleride Necati Bey'in, bir benzinciye girdiğini görüyorum… Ben de giriyorum. Kapalı yere girmeden, tentenin altında Fikret Alb.'ı bekliyoruz. Sabahtan beri çorba ile duruyoruz. Çantadaki bisküvitlerden birkaç tane yiyorum… Biraz sonra Fikret Alb. görünüyor. Yola devam etmemizi söylüyor. Hiç vakit kaybetmeden tekrar yola koyuluyoruz. Ama rampa devam ediyor.
Sağanak yağmur altında son rampayı da çıkıyoruz. Yol biraz düz devam ettikten sonra inişe geçiyor. Bundan sonra Yalova'ya kadar iniş. Yağmur altında, frenleri sıkarak, fazla süratlenmeden yavaş yavaş iniyorum… Ama frenlerin de yağmur yüzünden pek fazla tutmadığını fark ediyorum…
Aşağıya indikçe yağmur azalıyor. Yalova'ya geldiğimizde, buraya yağmur yağmadığını görüyoruz. Yerler kupkuru… Saat 13:50… Vapur 14:00'de… Hemen iskeleye yöneliyoruz. Necati Bey, biletleri almak üzere gişeye yöneliyor. Ama, bisikleti gören gişe görevlisi bisikletin de ücrete tabi olduğunu söylüyor…
Bu uygulamanın kalktığını söylüyoruz, ama dinletemiyoruz. Yetkili kimseyle görüşmek istediğimi söylüyorum. Bu arada vapurun kalkmasına 3 dakika kaldı… Baş Memur, dosyasını çıkarıyor ve İDO ve Şehir Hatlarında uygulanacak 20 gün önce gelen tarifeyi gösteriyor. Orada açıkça yazılmış, bisikletin ücreti 3 YTL. Bize başka yazı gelmedi diyor.
Ben bu uygulamanın değiştiğini, bunun internette yayınlandığını söylüyorum. Baş Memur, bu seferlik izin veriyorum diyor ve bu konuyu özellikle araştıracağını söylüyor. Alelacele, bisikletlerin yanına koşuyoruz. Jetonlarımızı aldıktan sonra içeri girerken, görevli yan kapıyı hızla açınca benim bisikletimin sinyal lambasını kırıyor…
Biz bindikten sonra da vapur kalkıyor. Bisikletleri birinci kattaki yolcu salonuna sokuyoruz. Gemi tenha… Ben çantada kuru kalmış birşeyler arıyorum. Bulduğum nemli giysileri, üstümdeki ıslak giysilerle değiştiriyorum. Ancak, ayaklarım sırılsıklam, üşüyorum. Aslında hepimiz öyleyiz. Doğa ile mücadele ederken, sersem gibi olmuştuk…
Vapur Büyükada'ya geldiğinde iskeledeki kalabalığı görünce, bisikletleri biraraya topluyoruz. Diğer adalardan da binen yolcularla vapur iyice doluyor.
Yorgun olduğumuz her halimizden belli. 400 km 'ye yakın yol kat ettik ama, vapur Sirkeci'ye yanaşırken herbirimiz eve kadar nasıl gideceğimizi düşünüyoruz. Necati Bey Bakırköy Yenimahalle'ye, Fikret Alb. Yeni Levent'e gidecek… Ben ve Alaattin Bey'in yolu daha kısa, bizim yönümüz Fatih…
Vapurdan inince, abartmıyorum dişlerim birbirine vuruyordu. Hemen pedal basarak ısınmaya çalışıyorum… Eminönü'nde altgeçitten geçerek Unkapanı'na yöneliyorum. Cibali'den geçerek Balat'a geliyorum. Buradan Draman yokuşunu tırmanarak eve ulaşıyorum…
Eve girerken, yağmur yüzünden yarım bıraktığımız Marmara turumuz için üzüldüğümü hissediyorum.
5. ve son gün :
Çıkış : İznik, saat 08:30
Varış : Yalova, saat 13:50
Yapılan kilometre : 71,02 km
Bisiklet üzerinde geçen süre : 4:27:52 saat
En yüksek hız : 44,9 km/saat
Ortalama hız : 15,9 km/saat
Tüm turda yapılan km : 377,28 km
