Konser, tiyatro ve sinema izlemek

(link)

Şu haber genelinde malum konuya biraz burada ses getirmek istiyorum. En azından bi yerde bişeyler demiş olmak lazım.

Sevgili sanat "severler",

- İlgilenmediğiniz, en azından saygı duymadığınız etkinliğe gitmeyin.

- Telefonla oynayacak geyik yapacaksanız evde oturun.

- Gerçekten hassas bir zevk olan sanat zevki için orada bulunan insanların size sabretmek gibi bi zorunlulukları yok. Dünyada sizden başka insanlar da var. Muhtemelen sizin etrafınızda da dönmüyor.

- Öksürükleriniz, öğürme sesleriniz boğaz temizlemeleriniz, telefon ışıklarınız, ayakta gezinmeleriniz, kahkahalarınız konuşmalarınız... Sahnedeki kişiler ve seyirciler tarafından o kadar net fark ediliyor ki aklınız şaşar. Benim hiçbir konser kaydım bir yerde kullanılabilecek kalitede değil. Çünkü istisnasız bütün konserlerde, her 3-5 dakikada bir biri öğürür, öksürür, konuşur ve bu ses kayıtlarında yer alır. Oda müziği konserlerinde ve tiyatro oyunlarında maç izler gibi oturamazsınız.

- Bilet almakla insanın seviyesi yükselmiyor. İnsanı yücelten idraki ve farkındalığıdır. Telefonunuza bakarken yaptığınız hiçbir başka iş size hayır getirmez.

- Sahnedeki kişiler büyük ihtimalle hayatlarını mesleklerine sermaye etmişlerdir. Eğer buna saygı duyamayacak kadar egonuz yüksekse de kendi gelişmişlik seviyenizi buradan ölçebilirsiniz.

Daha binlerce şey yazılabilir ama burayı bu uyarıları haketmeyecek nezaket sahibi insanların da okuyacağını düşündüğüm için -ki çoğunlukla öyle olacak- daha fazla negatife boğmak istemiyorum.

Saygılar herkese.

Ahhh ahh... Kendimi bildim bileli sinema sevdalısıyım. Hem detaylı ve meraklı bir izleyicisi, hem zaman zaman emekçisiyim sinemanın. Benim için büyülü bir dünya bambaşka bir keyiftir. Ama son 3-4 senedir; film esnasında susmayan çocuklar (sus diyemeyen ebeveynler esasen), sinemada konuşanlar, cep telefonuyla yazışanlar hatta youtube'dan video izleyenler vs. galip geldiler
Meraktan ölsem gitmiyorum artık sinemaya. Çünkü insanlara film esnasında sus demek ayıp artık. Her film benim için stres kaynağı haline geldi. Yazıklar olsun sinemanın, tiyatronun, esasen hayatın adabını bilmeyenlere

@BerkEvren Benden de o kadar hocam. Büyük değerleri kaybediyoruz. Müzik dinleyen film izleyen insan kalmadı. Gerçek anlamda tabi. Böyle böyle kalifiye insanlar seyirci olsun sanatçı olsun yalnızlığa itiliyor.

@Cem cm Ooo birde yeni yasalarla baltalanan büyük müzik festivalleri ve kararsız güvenlik seviyemizle ard arda iptal olan konserler, risk almak istemeyen organizatörler mevzusu var... Ne yurt dışından eskisi gibi gelen var, ne yerli sanatçı(!)nın uygun bir sahnesi var yıllardır. Biletix'e bakarken hangi konsere yetişeceğimizi şaşırırdık, şimdi yeterki konser olsun diye bakıyoruz
Kültür & sanat... Kaybı en acı toplumsal değerlerdendir. Ömrümüz yeter umarım güzel günler görmeye

yerel müzik derneklerinin periyodik olarak yaptıkları konserlere 2 bilet alıp eşimle beraber giderim, çevremdekilere de tavsiye ediyorum.

@BerkEvren Evet bi de bu mevzu var. Sanat etkinlikleri genellikle zaten eğlence amaçlı değildir. Kaldı ki öyle bile olsa en ufak bir durumda siyasilerin "hassasiyet" göstereceği tutuyor ve bütün organizasyonlar iptal oluyor.

Bir sefer bir ses yarışmasına gitmiştik. Büyük bir resmi organizasyon. Mülteciler denizde boğuldu maalesef o gün. Etkinlik iptal edildi. Noter önünde devam edilsin dedik yayın yapılmasın diye bastırıldı. Ama yok. Finale kalan genç arkadaşlar aylarca arayıp sordu ne zaman devam edilecek diye. Cevap dahi gelmedi. Bi gün bu arkadaşlardan birinin trafik kazasında vefat ettiği haberini okuduk. Dokunaklı bir yazı hazırlayıp haberle beraber ilgili belediye başkanına gönderdik. Yine cevap gelmedi çünkü çok duyarlılar

Eskiden bi festivallerde rahat film izleyebilirdik şimdi onlar bile sıkıntılı olabiliyor. Sinema ve tiyatro gitmeme sebebim orada sinir küpü haline gelmemdir. Beraber gittiğim insan yanımda açmış parlaklığı telefona bakıyor uyarıyorum be ..... bari parlaklığını ve sesini kapat diyorum yok. İlber Hoca’nın seviyede olmak istemezdim gerçektende. Cahiliye dönemi mübarek!

Konuyu açan arkadaş izleyici/katılımcı açısından olaya yaklaşmış.

Fakat aslında konu kanımca “sanat- sanatçı” adıyla daha genel düzeyde alınmalı.

Üzgünüm ülkem adına. Gerçekten üzgünüm çünkü insan yetiştirmek yerine kolay ürün- birey elde etmenin sonucu bütün bunlar.
Bana birçok karşı çıkacak olacak olsa da umrumda değil. Konuşmak istediklerimi söyleyecem.
Türkiye cumhuriyeti devleti 1990’lardan hatta 80’lerden itibaren niteliksiz insan yetiştirmek için sistemli olarak gayret sarfetmiştir. Televoleler, acunlar kajunlar, sözde ht gündemleri, planlanmış tartışma ve kadın programlarının ürünüyüz hepimiz. İddiam odur ki kırk yıllık yaşamımda bu dairenin dışına çıkmaya niyetli pek bir kimse de göremediğimize göre çok da ümitli olma imkanı yok.
Hiçkimse birkaç ‘sanat’ filmi veya konser izleyerek kendisine sanat kisveli cümleler biçmesin.

Bizim kaybettiğimiz nokta sanırım siyasetten başlıyor.
Muhtemelen kazancımız da ordan başlayacaktır ama biz görür müyüz, sanmıyorum. Bu kadar ayrıştırılmış, birbirini boğazlamamak için hergün kendisiyle günboyu savaşan kişiler olarak bu konuda ne yapılabilir fikrim yok.

30 yaşımıza kadar oldukça idealistçe edebiyat ve sanat adına çaba sarfetmiş olsam da hepsi boşunaymış. Kişisel kazanımlarım yanında okuduklarımız ve öğrendiklerimizin getirisi olan “hergele” tavrımız daha çok şey kaybettirdi.

Çünkü gördüm ki aslında edebiyat - sanat dünyasında da işler çok farklı yürümüyor.
Bize dışarıdan büyük yazar, sanatçı vs görünen kişilerin büyük çoğunluğu hasetle dolu, kapris ve şımarıklıktan mütevellit zavallı tipler. Sağcısı da solcusu da muhafazakarı da inanın farketmiyor. Ortada “sanat” adına bütün çıplaklığıyla herşeyi geride bırakarak buluşabileceğimiz bir nokta yoksa kime ne yarar sağlayabilir bütün bu yazılıp çizilenler, konserler filmler... ki zaten ülke olarak kendimiz çalıp kendimiz oynuyoruz, dersek sanırım hata olmaz. Nuri Bilge Ceylan’ın ilk dönemi dışında ( ki onlarda dahi esinlendiği kaynak- Tarkovsky- çok açık anlaşılır) sinema var mı? Benim aklıma gelmiyor şu an açıkçası.
Eğitim konusunda maalesef söz siyasette. Ve bu yüzden kişisel olarak umudum yok.

Başka bir konu da şikayet etmeyi birşeyler yapmaya tercih eden tembel nitelikteki kişiliğimiz. Bisiklet konusunda dahi böyle olduğunu söylesek hata olur mu sizce? Sanmıyorum! Açılan başlıklara kısa bi süre aşina olacak kadar bakarsak rahatça anlaşılır bu.

Şikayet etmeye devam ederek kendi ayıpladığım duruma düşmek istemem.

Meşhur felsefe profesörü Ahmet Arslan ilginç birşey söylüyor bu konulara dair: Benim dinim sanat, diyor. Sanırım bu konulara dair düşünmek için iyi bir başlangıç cümlesi.

Not: Herşeyi seviyelice tartışıp konuşabiliriz inancında olsam da forum şartlarında mümkün olduğunu zannetmiyorum. Amacım kişiler- toplum ya da Türk devletine yönelik yersiz suçlamalar değil, doğru tespitlerde bulunmak. Katılmayabilirsiniz.

@Rammstein111
Efsane müzik insanı Jimi Hendrix, döneminde ona mezhepler ve siyahilerin durumu üzerine sorulan bir soruya da "Benim dinim müzik" diye cevap vermiştir. O kadar saf ve temiz bir cümle ki bu... Anlayabilene