mehmetsunu
Kaldato ile sohbeti kestim.
- Kayıt
- 28 Eylül 2011
- Mesaj
- 5.665
- Tepki
- 13.463
- Şehir
- kayseri
- Başlangıç
- 2010—11
- Bisiklet
- Cube
- Bisiklet türü
- Yol bisikleti
İlk olarakdan ahkam kesmeden önce varsa kırkbeşliğini atıp adaçyo veya andante kıvamında şu saykodelikimsitrak şarkıları bir döndermeye başlayın pikabın tamburunda.
Caddelerde Rüzgar
Caddelerde rüzgar aklımda aşk var
Gece yarısında eski yağmurlar
Şarkı söylüyorlar sessiz usulca
Özlediğim şimdi çok uzaklarda
Deli dolu günler hayat güzeldi
Kahkahalarıyla günler geçerdi
Ellerim uzanmaz dokunamamki
Özlediğim şimdi çok uzaklarda
O da özlüyormuş benim birtanem
Çok üşüyormuş ben olmayınca
Öyle yazıyor son mektubunda
O da özlüyormuş benim birtanem
Hep ağlıyormuş ben olmayınca
Öyle yazıyor son mektubunda
Onlar yanlış biliyor
Puslu soğuk hava
Dökülen yapraklar
En sevdiğim mevsimdi
Sarı sonbahar,artık değil
Kalbimde hüzün
Aynada üzgün yüzüm
Beni tanıyanlar
Buna birisi sebep diyor
Susuyorum
Yaptığım bir çok şeyin
Hiç bir amacı yok
Fotoğraflar çekmecede
Anılarım direniyor
Arkadaşlar nefretle
Buna o sebep diyor
Bir ben gerçeği biliyorum
Ve gizlice ağlıyorum
Onlar yanlış biliyor
Kimsenin suçu değil bu
Onun suçu değil bu
Kader oyunu değil bu
Bu benim suçum
Hemen sinamatoğrafik görüntüler şekillensin muhayilenizde, nostaljik imgeler uçuşuversin.
Sararan yapraklar, soğuyan ve arnavut kaldırımlarından yol bulup akmakta olan sayrı su. Ölgün kış hüzmeleri altında vedaya hazırlanan bir kızıllık ve bulutlar. Herşeyin bir an önce elini eteğini sokaklardan çekmesi, uzayan ve ısıszlaşan bir mekan. Ağaçların çırılçıplak sessizliği ve bisikletin ölgün zamanı bozan sesi. Ortalıkta bir rimbault bir mallarmeci ekspresyonizim veya bir baba brugel tablosu bir monette olabilir.
Enfes bir şeydir kışın bisiklet sürmek, yağmurun, ulu bir kahramanın yas halini tutarcasına vakur ve dingin bir şekilde üzerine yağdığını hissederek bisiklet sürmek.
Ahhhh minel bisiklet.
Caddelerde Rüzgar
Caddelerde rüzgar aklımda aşk var
Gece yarısında eski yağmurlar
Şarkı söylüyorlar sessiz usulca
Özlediğim şimdi çok uzaklarda
Deli dolu günler hayat güzeldi
Kahkahalarıyla günler geçerdi
Ellerim uzanmaz dokunamamki
Özlediğim şimdi çok uzaklarda
O da özlüyormuş benim birtanem
Çok üşüyormuş ben olmayınca
Öyle yazıyor son mektubunda
O da özlüyormuş benim birtanem
Hep ağlıyormuş ben olmayınca
Öyle yazıyor son mektubunda
Onlar yanlış biliyor
Puslu soğuk hava
Dökülen yapraklar
En sevdiğim mevsimdi
Sarı sonbahar,artık değil
Kalbimde hüzün
Aynada üzgün yüzüm
Beni tanıyanlar
Buna birisi sebep diyor
Susuyorum
Yaptığım bir çok şeyin
Hiç bir amacı yok
Fotoğraflar çekmecede
Anılarım direniyor
Arkadaşlar nefretle
Buna o sebep diyor
Bir ben gerçeği biliyorum
Ve gizlice ağlıyorum
Onlar yanlış biliyor
Kimsenin suçu değil bu
Onun suçu değil bu
Kader oyunu değil bu
Bu benim suçum
Hemen sinamatoğrafik görüntüler şekillensin muhayilenizde, nostaljik imgeler uçuşuversin.
Sararan yapraklar, soğuyan ve arnavut kaldırımlarından yol bulup akmakta olan sayrı su. Ölgün kış hüzmeleri altında vedaya hazırlanan bir kızıllık ve bulutlar. Herşeyin bir an önce elini eteğini sokaklardan çekmesi, uzayan ve ısıszlaşan bir mekan. Ağaçların çırılçıplak sessizliği ve bisikletin ölgün zamanı bozan sesi. Ortalıkta bir rimbault bir mallarmeci ekspresyonizim veya bir baba brugel tablosu bir monette olabilir.
Enfes bir şeydir kışın bisiklet sürmek, yağmurun, ulu bir kahramanın yas halini tutarcasına vakur ve dingin bir şekilde üzerine yağdığını hissederek bisiklet sürmek.
Ahhhh minel bisiklet.