Kilyos'a İnen 1.Cadde'de (Varyant Yolu) Yaptığım Kaza

Dün, Bahçeköy-Kilyos-Demirciköy-Rumeli Feneri-Garipçe-Rumeli Kavağı-Sarıyer turum, geçirdiğim ciddi bir kaza sebebiyle acilde bitti!

O bölgelerin yabancısıyım; ilk defa geçiyordum. Yol şartlarına aşina değildim. Varyant Yolu olarak da bilinen, eğimli ve sert virajları olan (bunu tecrübe edince anladım) 1.Cadde üzerinden Kilyos'a inişe geçtim. Viraja girmiştim ki, o sırada, ön lastiğin havasını gözümle kontrol etmek geldi aklıma bir anda, eğimli yolda hareket halindeyken. Saniyelik birşey! Tekrar kafamı kaldırdığımda, demek ki viraj da o kadar keskinmiş ki, dönüş halinde olduğum halde, bisikletin doğruca yol kenarındaki bariyerlere gidiyor olduğunu panikle gördüm. Bekleneceği üzere fren yaptım. Arka teker kızaklandı; yol eğimli ve viraj olduğu için anında savruldu bisikletin arkası. Düzelteyim derken, ters tarafa bir kez daha savruldu; kontrol bütünüyle yok oldu. Bisikletten o hızla fırladım ve asfaltın üzerinde, deri bütünlüğünü yok edecek kadar uzun bir mesafe boyunca sürüklendim. Durup kendimi kontrol etme fırsatını bulduğumda, sağ kolumun şekil bütünlüğü bozulmuştu; yani kemik yerinden çıkmıştı. O an, inanın, herşeyin bir rüya olduğuna inandım. Ama değildi. Sonra kemik kendiliğinden yerine oturdu. Yoldan geçenler durdu; ambulans arandı. Ben yol kenarında hareketsiz... Yerde kanınızı görmek, çok kötü! Ambulans gelene kadar, tesadüfen oradan geçen jandarma aracı beni acile götürdü. Ben kolumdaki yarayı hiç görmedim, sadece, durmamacasına akan ve her yerimi bulayan kanımı görüyordum. Meğer deri sıfırı bulmuş; yani kemiğe kadar rendelenmiş. Doktor dedi. Hemen pansuman yapıldı, dikiş atıldı, film çekildi ve kırık tespit edildi. Alçı takıldı.

Dolayısıyla bu satırları tek elle yazıyorum.

İşin tuhaf olan yanı, kazadan sadece 5 dk önce, mola vermek maksadıyla durduğumda yol kenarında, yanıma aracıyla yaklaşan bir kadın sürücü, iyi olup olmadığımı sordu. Sadece mola vermiştim oysa. Sanki kadın az sonra yaşanacakları bana bidirmek istedi. Ama daha da tuhaf olan, 1 ay önce tamamen kendi kurguma ait olan bir bisiklet kazası hikayesi yazmıştım. Orada anlattığım bazı öğelerle o kadar benzer ki gerçeklikte yaşadığım bu kaza, yaşanacakları sezgisel olarak ön-görmüş olabileceğimi düşünmeden edemiyorum.

Aman dikkat dostlar!

Geçmiş olsun.

çok geçmiş olsun Aytaç

geçmiş olsun... yine de ucuz atlatmışsınız.

(bisiklet üstündeyken aklınıza her geleni yapmayın bundan sonra bize de ders olsun, biz de yapmayalım )

çok geçmiş olsun özellikle 15-20 km nin üstündeki hızlarda ve yokustan inerken mutlaka yola odaklanmak gerekiyor.keşke olmasaymış ama böylece bende farkında olmadan yaptığım şeylerde daha dikkatli olacağım farkettim ki bende böyle kontrolleri bisikletin üzerindeyken yapıyorum

@CandanC

Hele rampa aşağı giderken... Aman aman, asla!

sen aynı benim durumumu anlatmışsın. okurken acaba ben mi yazımıştım diye tekrar baktım
sene 2010 haziran ayı.bende polanezköy yolundan dönerken benzer şeyleri yaşadım. hatta neredeyse aynı
(bende yollara yabancıydım) eğimli yolda bende saldım kendimi.
aynı şekilde yavaşlayamadım çok keskin bir viraj varmış. arka frene asıldım arka teker kaydı.toparlayamadım. sonra galiba ön tekeri de sıkmışım ki
bisikletle havada takla atıp virajın sonundaki bariyerlerin öte tarafına uçtum uçtum gerçekten. benimde tayt filan yırtılmış,üstümde sürtmeden dolayı yanıklak
sol bileimin 2 cm üstü yarılmış. .seninle aynı şekilde kemik görünüyordu. şanşlıyım ki bileğe denk gelmemiş yoksa vay anam vay.
aynı şekilde ambulas çaırdık. yolun tam karşı tarafında doktor olan birini bulduk hemen ilk müdahaleyi yaptı. şanslıydım yani kısaca. aynı şekilde
sanki rüyada gibiydim. hissetmiyorum hiçbirşey. ama çok şükür bir şey kalmadı. ben olaya genede tecrübe kazandım yönünden bakıyorum.
tecrübe kazanalım ki doru ile yanlışı ayıralım.

büyük geçmiş olsun, çok ucuz atlatmışsın.

Yıllar önce istanbul'a geleli 1 yıl filan olmuşken bisikleti de getirmiştim. 2005 sonbaharı olduğunu hatırlıyorum. Forumlardan tam aynı güzergahı okumuş kağıda çizip yola çıkmıştım. Aynı yerden aşağıya tın tın inen arabaları sollayıp ilk sola viraja 70 civarı hızla tam gaz girmiştim. Ama bizim oralardan alışkanlık sürekli ormandaki ceylan gibi jaguarı kolluyordum ve o gün de kokuyu aldım. Yolun devamını kestiremiyordum, sağda 30 levhasını görmüştüm ki ciddiye aldığım az sayıda levhadan biridir. Hemen pedalı bırakıp frenlerin boşluğunu aldım, cantilever tabii frenler
Birden hem dönen hem de eğimli o virajla karşılaşınca tüm gücümle asıldım frenlere, arka neredeyse yerden kesilecekti. Bir süre yatamadım bariyere doğru gittim -çelik bariyer vardı ve vuran arabalar yüzünden yamulmuştu diye hatırlıyorum- sonra freni biraz gevşetip bariyerleri sıyırarak yolda ve ayakta kaldım. Toplasan 6-8 saniye belki geçmiştir ama yol düzelip tehlike geçince aklımdan geçen onca sakat yeri geçip burada az daha ölecek olduğumdu. Fren ve dönüş esnasında bisiklet rodeo atı gibi altımdan çıkmaya uğraştı ama her seferinde içgüdüsel düzeltmelerle kontrol edebildim. Frenlerin eski tip cantilever olması böyle hassas ayarlamaları kolaylaştırıyor, gücüyle övünülen frenler maalesef sıra 70 km/s hızla panik frene gelince kolay dozlanamıyorlar. O dönem dışarıda çok fazla bisiklet sürüyordum ve bisiklet elim ayağım gibiydi. Şimdi olsa abartmıyorum saniyesinde bisiklet uçar altımdan. O yüzden yarışları takip ediyorum ki biraz pratik yapıp sürüşümü geliştireyim; hız ise kesinlikle yapmıyorum. Turlarımda ne kaymak inişler gördüm ama aşırı hız yapmadım el alışkanlığımı kaybettiğimden.

Gerçekten de çok benzermiş be Baran. Eh seninki geçmiş, benimki de geçecek diye bekliyorum artık. Doktor kırığımın büyük olmadığını söyledi. Dediğin gibi, tecrübedir hep. Bir düzeleyim, tecrübeleri hayata da geçireceğim. Zaten ilk bir iki alıştırmadan sonra, doğruca kaza yaptığım yerden arkama bakmadan geçeceğim Sana gelirsek Hüseyin abi, yahu 70 km/s diyorsun. O hızla kaza yapsaydın... Yok yahu, düşünmesi bile korkunç. Ne diyelim, iyi ki bisikleti kontrol edebilmişşin vallahi. Hız fena, çok fena

Karar verdim, dirseklik alacağım. Kazalar ders olsun!

Geçmiş olsun abicim