bikergrrl
Forum Bağımlısı
- Kayıt
- 18 Ocak 2006
- Mesaj
- 1.096
- Tepki
- 763
kizdim :boese157: ... kapadokyadaki dag bisikleti yarisini seyrediyorum, bilal isimli genc bir arkadasimiz ukraynali rakibine fark atmis, canini disine takmis pedal basiyor.. arka planda da muftuoglu diye yaslicana bir arkadas tutturmus kursuye girersek iyidir diye.. yahu denecek sey mi bu?
Bizim en buyuk problemimiz kendimize inanmamamiz.. Bilal cok iyi bir yaris cikardi, 2. oldu. bravo cocuga.. MTB'in TCdeki durumunu bilmiyorum (sponsor vs) ama Ukrayna sanki bizden biraz daha ileriymis gibi.. ama olsun.. bu hicbirseyi belirlemez ki.. Mesele INANMAK! Kendinize inanmak, basariya inanmak, kazanmaya inanmak.. Benim babam atletizmin daha belki de yeni yeni oturmaya basladigi bu ulkede ben daha kozmosda dolasan bir enerji topuyken sadece inanarak Balkan sampiyonu oldu. O zaman ona inanmayanlar 100 m.lik bir sprinter'i "nasil olsa kazanamaz mesele yarismis olmak" diye maraton listesine yazdirmislardi. Canini disine takti, orada da derece aldi.. Yapilacak sey mi bu "yoneticiler" tarafindan? Ama yapildi.. Onlar babama inanmamislar onu harcanir gormuslerdi, o da butun o gereksiz insanlari utandiracak bir derece ile donmustu..
Bilal de bugun pedaliyla Muftuoglu'nu utandirmistir umarim..
Neyse uzun lafin kisasi, benden siz genclere bir ogut, yakindan kulak verin
Kendinize inanin, guvenin.. Yaris parkurunda size inanmayanlari utandiracak sonuclar alin.. Kocaman "yetkililer" sizi kucuk gorseler bile kulak asmayin, basarilmayacak birsey yoktur, denenmeyenler vardir.. Hic bir yaris basindan kaybedilmez.. "zaten bu adamlar bizden iyi" mantigiyla da bir yere varilmaz..
Bircogunuzun daha hayatta olmadigi bir donemde
ben toplama Gios'mla TC milli takiminin pesinden pedal basiyordum
o zamanlar cok genctim ve genelde antremanin ilk yarim saatinden sonra kimseyi goremiyordum onumde ama olsun, yaris takimiyla antremana cikma fikri bile muthisti
kendimi kiz ya da erkek olarak degil bisikletci olarak goruyordum, ama simdi dusunuyorum da o kadar erkegin arasinda bir ben vardim 
Bu cok uzun surmedi.. dersler, bisiklet sporunun nereye gidecegi ya da gitmeyecegi konusunda moral bozmalar, tek kiz olmam, kimsenin benim hayallerime inanmamasi, ama daha onemlisi benim kendi hayallerime digerlerine kafa tutacak kadar inanmamam bir bisiklet yariscisi olamamam sonucunu dogurdu.. Pisman miyim? degilim, cunku dogam itibariyle rekabet bana pek birsey ifade etmiyor
ama benim yerimde olan/olmus ve simdi pisman olan bir cok baskalari olabilir..
Uzun lafin kisasi.. Kendinize inanin, guvenin, okuyun, egitin, ve kocaman adamlarin lafini dinlemeyin.. Hele hele "kursuye cikarsak iyidir" diye yarisi daha yaris baslamadan kaybetmeye hazir olanlarin..
Bugun Bilal cok iyi bir derece yapti, bir de Esra diye genc bir arkadasimiz varmis milli takimda, vallahi helal olsun
Hepinizin de yolu acik olsun
Bizim en buyuk problemimiz kendimize inanmamamiz.. Bilal cok iyi bir yaris cikardi, 2. oldu. bravo cocuga.. MTB'in TCdeki durumunu bilmiyorum (sponsor vs) ama Ukrayna sanki bizden biraz daha ileriymis gibi.. ama olsun.. bu hicbirseyi belirlemez ki.. Mesele INANMAK! Kendinize inanmak, basariya inanmak, kazanmaya inanmak.. Benim babam atletizmin daha belki de yeni yeni oturmaya basladigi bu ulkede ben daha kozmosda dolasan bir enerji topuyken sadece inanarak Balkan sampiyonu oldu. O zaman ona inanmayanlar 100 m.lik bir sprinter'i "nasil olsa kazanamaz mesele yarismis olmak" diye maraton listesine yazdirmislardi. Canini disine takti, orada da derece aldi.. Yapilacak sey mi bu "yoneticiler" tarafindan? Ama yapildi.. Onlar babama inanmamislar onu harcanir gormuslerdi, o da butun o gereksiz insanlari utandiracak bir derece ile donmustu..
Bilal de bugun pedaliyla Muftuoglu'nu utandirmistir umarim..
Neyse uzun lafin kisasi, benden siz genclere bir ogut, yakindan kulak verin
Kendinize inanin, guvenin.. Yaris parkurunda size inanmayanlari utandiracak sonuclar alin.. Kocaman "yetkililer" sizi kucuk gorseler bile kulak asmayin, basarilmayacak birsey yoktur, denenmeyenler vardir.. Hic bir yaris basindan kaybedilmez.. "zaten bu adamlar bizden iyi" mantigiyla da bir yere varilmaz..
Bircogunuzun daha hayatta olmadigi bir donemde
Bu cok uzun surmedi.. dersler, bisiklet sporunun nereye gidecegi ya da gitmeyecegi konusunda moral bozmalar, tek kiz olmam, kimsenin benim hayallerime inanmamasi, ama daha onemlisi benim kendi hayallerime digerlerine kafa tutacak kadar inanmamam bir bisiklet yariscisi olamamam sonucunu dogurdu.. Pisman miyim? degilim, cunku dogam itibariyle rekabet bana pek birsey ifade etmiyor
Uzun lafin kisasi.. Kendinize inanin, guvenin, okuyun, egitin, ve kocaman adamlarin lafini dinlemeyin.. Hele hele "kursuye cikarsak iyidir" diye yarisi daha yaris baslamadan kaybetmeye hazir olanlarin..
Bugun Bilal cok iyi bir derece yapti, bir de Esra diye genc bir arkadasimiz varmis milli takimda, vallahi helal olsun