Ben araştırmıştım: Elde ettiklerimi sana da yazayım:
http://img524.imageshack.us/img524/6222/kadroalar3gz3.jpg
A: Oturma borusu uzunluğu
B: Üst boru uzunluğu
C: Çeki borusu ya da zincir borusu uzunluğu
D: Kadro uzunluğu
E: Arka boru açısı
F: Alın borusu açısı
G: Kadronun (orta milin) yerden yüksekliği
A: Oturma borusu
Oturma borusunun uzunluğu kadro büyüklüğü ile kastettiğimiz ölçüdür. Bu ölçü orta mil merkezinden borunun üst kenarına kadar olan mesafedir. Ya inç ya da cm olarak verilir (1 inç = 2,54 cm). Bugün yetişkinler için 13 inçten 24 ince kadar kadrolar mevcut.
B:Üst boru uzunluğu
Üst boru uzunluğu (gidon boğazının uzunluğuyla da birlikte) bisiklet üzerindeki duruşu belirler. Uzun bir üst boru ileri uzanmış sportif bir duruş sağlarken kısa bir üst boru daha dik, rahat, konforlu bir duruş sağlar. Örneğin vücutlarının üst kısmı erkeklere göre daha kısa olan kadınlar için üretilen bisikletlerde aynı kadro boyunda üst boru daha kısadır. Açıların sabit kaldığı kabul edilerek uzun bir üst boru kadro boyunu uzatır. Bunun etkisini de kadro boyunda anlatacağız zaten.
C: Çeki borusu ya da zincir borusu
Çeki borusunun uzunluğu arka lastiğin yol tutuşunu ve konforu etkiler. Çeki borusu kısaldıkça bisikletçinin ağırlığından arka tekerleğin üzerine etki eden oran artar, dolayısıyla lastiğin yola basışı ve yol tutuşu iyileşir. Bir yokuşta ayağa kalkıldığında kısa bir çeki borusuyla arka tekerleğe binen güç elbette daha fazla olacaktır. Öte yandan uzun bir çeki borusu konforu arttırır, çünkü uzun çeki borusuyla beraber kadro uzunluğu da artar (bkz. D). Çeki borusunun uzunluğu son 10 yıl içinde giderek kısalmıştır. Bugün dağ bisikletlerinde
420-425mm’lik bir ölçü yol tutuş ve konfor açısından iyi bir orta yol sayılmaktadır. Bu ölçü ağırlığın arkada olmasının önem kazandığı „dirt“, „trial“ gibi akrobasi bisikletlerinde 390-400mm’ye kadar düşebilirken yüksek hızda dengenin önemli olduğu tepe inişinde 430-450mm’ye kadar çıkar.
D: Kadro uzunluğu
Kadro uzunluğu iki tekerleğin orta mili arasındaki mesafe veya bu orta millerden yere çekilen izdüşümün uzunluğudur. Başka bir deyişle iki tekerleğin de yere temas ettiği noktalar arasındaki mesafedir. Bu mesafe uzadıkça bisikletin konforu artar, dengesi daha sağlam olur, kısaldıkça bisiklet çevikleşir, ataklaşır, gidona verilen emirlere daha çabuk ve kolay tepki verir, yani köşelerden kolay ve hızlı döner, ama yüksek hızlarda asabileşir. Bu mesafe arazi binişi bisikletlerinde 1060-1085mm civarındayken yüksek hızda dengenin önemli olduğu tepe inişi bisikletlerinde 1140-1150mm’yi geçer.
E: Oturma borusu açısı
Geldik açılara. Oturma borusu açısı bisikletçinin ağırlığının bisiklet üzerinde ne şekilde dağılacağını belirler. Düşük bir oturma borusu açısı bisikletçinin ağırlığını arkaya vererek özellikle ağırlığın arkada olmasının çok önemli olduğu tepe inişinde güven sağlarken bisikletin tırmanma kabiliyetini (zaten tepe inişi bisikletiyle tırmanma olmaz denebilir) ağırlık arkaya verilmişken yokuş yukarı ön tekerlek havalanacağından olumsuz etkiler. Öte yandan tırmanma etaplarının da yaygın olduğu arazi binişi sahasında bisikletçinin ağırlığının hem inişlerde hem çıkışlarda soruna yol açmayacak şekilde dağılması gerekmektedir. Bu nedenle tepe inişi bisikletlerinde oturma borusu açısı ağırlığın arkada yoğunlaşması için yerine göre 60° civarı ve altına düşebilirken, arazi binişi bisikletlerinde dengeli dağılım için 71,5-73° arasında değişir.
F: Alın borusu açısı
Bisiklet kullanımında en önemli ölçülerden biridir. Bisikletin çevikliğini, dönüş ve manevra kabiliyetin, düz gidişte konfor ile dengesini etkiler. Şöyle ki, düşük bir gidon borusu açısı ön tekerleği öne iterek bisikletin dengesini iyileştirir, kadro boyunun uzamasını sağlar, bunun yanında bisikletin fren tepkisini de iyileştirir. Bu nedenle yine yüksek hızda dengenin çok önemli olduğu tepe inişinde bu açı çok düşüktür, 66° civarı üst sınıftaki tepe inişi bisikletlerinde sıkça rastlanan bir ölçüdür. Yüksek alın açısı ise bisikletin manevra yeteneğini iyileştirir, kısalan kadro boyunun da etkisiyle bisiklet gidona verilen emirlere çok daha rahat ve çabuk tepki verir, çevikleşir, atikleşir. Bu özelliklerin yüksek hızda denge kadar, kısmen daha da fazla önem kazandığı arazi binişi bisikletlerinde bu açı bu nedenle 70-72°’dir.
Açıların değişik bisikletlerdeki farkını aşağıda görebilirsiniz, üstteki bisiklet yarış hedef alınarak tasarlanmış arazi binisi bisikleti, Trek Elite 9.8, alttaki bisiklet ise tepe inişinde önde gelen modellerden, bir Kona Stab Primo.
G: Kadronun (orta milin) yerden yüksekliği
Getirisi bariz: Orta mil yuvası yerden ne kadar yüksekteyse arazide bisikletin bir engeli geçerken oturma tehlikesi o kadar azalır. Öte yandan bu mesafe arttıkça bisikletin ağırlık merkezi de yükseldiği için manevra kabiliyeti olumsuz etkilenir.
Kadronun sabit bir parçası olmamasına ve bu nedenle kadro geometrisinde pek yeri olmamasına karşın bisikletçinin duruşuna oldukça önemli bir etkisi olması nedeniyle burada gidon boğazını da kısaca inceleyelim. Gidon boğazları dağ bisikletlerinde kullanım sahalarına göre 25mm’den 130mm’ye kadar ve eksili derecelerden 40°’ye kadar olan açılarla üretilirler. Bunların da etkileri aşikâr: Uzun bir gidon boğazı öncelikle daha ileriye doğru yatık, daha sportif bir duruş sağlarken ön tekerleğe binen ağırlık oranını da artırır. Öte yandan kısa bir gidon boğazı bisikletin gidona verilen güce daha çabuk yanıt vermesini, gidonun daha kolay dönebilmesini sağlar. Bunun yanında tepe inişi bisikletlerinde sağlamlık çok önemli olduğu için çok kısa gidon boğazları kullanılır. Gidon boğazının açısı arttıkça bisikletçinin duruşu dikleşir, konfor artar, açısı azaldıkça, hatta eksili bölümlere indikçe bisikletçinin duruşu sportifleşir
